Prawosławni biskupi wzywają Papieża Franciszka do powrotu do Jedynego Katolickiego Ortodoksyjnego Kościoła

papasPoniżej przedstawiamy tłumaczenie początkowego fragmentu listu jaki w kwietniu br. skierowali do papieża Franciszka dwaj prawosławni greccy metropolici – biskupi, zwierzchnicy lokalnych kanonicznych prawosławnych kościołów z którymi to kościołami zachowują jedność eucharystyczną oraz jedność w wyznawanej wierze wszystkie kanoniczne lokalne kościoły prawosławne włączając w to Polski Autokefaliczny Kościół Prawosławny.

List ten jest szczególnie ważnym w dobie współczesnej świadectwem ortodoksyjnej wiary którą Kościół prawosławny jednoznacznie i niezachwianie głosił w całym drugim millenium, wiary którą w czasach współczesnych usiłuje się zmienić albo co najmniej zagłuszyć czy przemilczeć poprzez szerzącą się od XX-go wieku nową, pan-ekumeniczną herezję. Herezję tę przyjęło pewne grono prawosławnych hierarchów. Wielu innych ortodoksyjnych biskupów i pasterzy kościoła – choć osobiście jej nie podziela umiejętnie omija niewygodną, powszechnie nieakceptowalną, niepopularną i niepoprawną politycznie prawdę. Poprzez ich milczenie herezja ta bardzo dotkliwie dotyka wiernych kościoła, którzy pozbawieni jasnego i jednoznacznego nauczania swoich pasterzy, jakie było zawsze głoszone w Chrystusowej Cerkwi, zostają kropla po kropli zwiedzeni intelektualnie i są duchowo odrywani od Chrystusowego Kościoła. Szczególnie boleśnie objawia się to w małżeństwach mieszanych wyznaniowo, w których w imię małżeńskiego consensusu strony uczęszczają od dowolnego z “kościołów” wszak każdy z nich jest kościołem prawdziwym.

Prawda o Jedynym Kościele była w pierwszym tysiącleciu chrześcijaństwa jednoznacznie wyznawana i głoszona przez ortodoksyjne kościoły katolickie wschodu i zachodu, włączając w to ortodoksyjny Kościół Rzymski. Co więcej, prawda ta była głoszona także w całym drugim tysiącleciu po tragicznym rozłamie w 1054 r. Głosił ją niezachwianie zarówno kościół prawosławny jak i Rzymsko-katolicki aż do połowy XX wieku. Oba wyznania, zachowując Chrystusową naukę przekazaną nam przez apostołów a potem przez patrystyczny consensus ojców kościoła, tylko własnemu wyznaniu przypisywały bycie wyłącznym kontynuatorem Chrystusowego Ortodoksyjnego Katolickiego Kościoła, gdyż taka jest apostolska wiara którą każdy z nas (prawosławny jak i rzymski-katolik) wyznaje słowami: “Wierzę w Jeden Święty Powszechny i Apostolski Kościół”. W myśl tej fundamentalnej prawdy wiary przekazanej nam w Credo, ci którzy odłączyli się od eucharystycznej jedności poprzez schizmę albo herezję nie są dalej Chrystusowym Kościołem – który może być – zgodnie z apostolską wiarą tylko Jeden, Święty i Powszechny. Oczywiście ci którzy odłączyli się od Jedynego Kościoła Chrystusowego określani precyzyjnie w teologicznym języku jako schizmatycy albo heretycy, nadaj pozostają kościołem w popularnym znaczeniu tego słowa, w sensie socjologicznym czy językowym. Nie są jednak oni Kościołem o którym mówi Credo: “Jednym, Świętym, Powszechnym i Apostolskim” – gdyż nawet pomimo formalnego zachowania apostolskiej sukcesji odeszli od apostolskiej wiary zbudowanej na fundamencie Chrystusowego objawienia.

Praktyczne odejście od tego artykułu wiary dokonało się za sprawą herezji która począwszy od połowy XX-go wieku zaczęła zataczać coraz szersze kręgi początkowo w kościele Rzymsko-katolickim a potem w Kościele prawosławnym. Za sprawą protestanckich wspólnot które nie zachowywały pomiędzy sobą jedności w wyznawanej wierze nastąpiło przedefiniowanie znaczenia “Jeden Kościół” w kierunku uniwersalnej wspólnoty różnowierczych wyznań. Wsparta przez międzynarodowe organizacje promujące w imię pokoju nową ujednoliconą religię, z wolna przygotowuje nadejście antychrysta który stanie na czele “nowego światowego kościoła”. Ale prawdziwego pokoju nie można zbudować na kłamstwie, chyba że kłamstwem było to czego nauczał ortodoksyjny kościół przez 2000 lat! Na bazie tego fundamentalnego kłamstwa pan-herezja ekumenizmu wspierana przez możnych tego świata, próbuje “zunifikować” nie tylko wyznania protestanckie, Rzymsko-katolickie i prawosławne, ale pracuje usilnie do relatywizacji i unifikacji wszystkich religii, mieszając prawdę z fałszem, cześć oddawaną Bogu prawdziwemu z czcią bożków pogańskich.

Ruch ekumeniczny, w praktyce popierany przez większość współczesnych społeczeństw, propagowany jest w imię miłości. Ale miłość oparta na fałszu jest obłudna. Dokąd zarówno rzymscy-katolicy jak i prawosławni głosili prawdziwą wiarę w Jeden tylko Kościół, ludzie poszukujący mieli szansę na odnalezienie prawdy, na dotarcie do odpowiedzi “Który jest owym Jednym Kościołem”. W dobie współczesnej – kiedy wszystkich określa się mianem kościoła (prawdziwego), wszystkie sakramenty, także wspólnot innowierczych określa się powszechnie mianem prawdziwych, jakże mają oni szansę odnaleźć Chrystusa – którego nie można odnaleźć poza Kościołem, gdyż ten jest Jego Ciałem, a nie wyłącznie czysto ludzką organizacją społeczną!

Długo wahałem się przed publikacją tego tłumaczenia gdyż przez “prawosławnych” ekumenistów zostanę nazwany burzycielem, przez wielu okrzyknięty jako ten który sieje niezgodę, burzy jedność i – zwłaszcza tu w Polsce, w której prawosławie jest malutką wysepką w morzu rzymskiego katolicyzmu – zraża rzymskich katolików którzy w zasadniczej większości – pod wpływem Jana Pawła II – który określał prawosławie jako “kościół siostrzany”, darzą nas prawdziwą życzliwością i szacunkiem. Do tych rzymskich-katolików którzy zostaną dotknięci poniższym listem prawosławnych biskupów kieruję te właśnie słowa. Sam jestem konwertytą, byłem przez wiele lat zaangażowanym rzymskim-katolikiem, głęboko identyfikującym się z kościołem i posługującym w nim. Wielu tych których spotkałem na drodze którą przebyłem w kościele łacińskim są autentycznymi miłośnikami Chrystusa, gorliwymi, pełnymi miłości i głębokiego oddania Chrystusowi i autentycznej służby dla Chrystusa widzianego w drugim człowieku. Wielu z nas prawosławnych – ze mną włącznie – nie dorasta wam w tej gorliwości, miłości i służbie dla Chrystusa. I dlatego właśnie, iż wielu z was znam, szanuję i autentycznie kocham muszę głosić prawdę, a nie tylko to co w waszych oczach zdawałoby się miłe, wygodne czy pożądane. Ponieważ autentycznie szukacie i miłujecie Chrystusa musicie zdać sobie sprawę z tego, iż nie można jednocześnie przyjąć nowej XX-wiecznej ekumenicznej herezji nie odrzucając jednocześnie dwudziestu wieków dziedzictwa własnego kościoła, zarówno Rzymsko-katolickiego jak i prawosławnego.

Wielkimi krokami zbliża się kolejna unia pomiędzy kościołem rzymsko-katolickim i prawosławnym. Ekumeniczny patriarcha Konstantynopola i papież Franciszek ogłosili deklarację, iż w 2025 roku odbędzie się nowy ekumeniczny sobór zjednoczeniowy kościołów wschodu i zachodu. Ale czy będzie to unia prawdziwa, czy kolejna fałszywa, jedna z wielu które miały miejsca w przeszłości. Czy będzie to unia na której dokona się wyrzeczenie błędów i herezji strony która w nie popadła, czy będzie to unia na której powróci się do wiary i tradycji apostolskiej, czy będzie prawdziwe pokajanie i nawrócenie? Nie, dzisiaj wyraźnie widać, iż będzie to unia która ma rozmyć i zamazać różnice, która ma bazować na nowo-stworzonej ekumenicznej wierze, unia która musi odrzucić to co Kościół głosił przez 2000 lat. Unia która przyniesie – jak to zawsze bywało – zamieszanie i dezorientację wiernych, prześladowania tych którzy pozostając przy wierze Kościoła. Unia która zbierze olbrzymie żniwo gdyż poprzez wygodne milczenie wielu pasterzy Kościoła już dzisiaj zagarnia w swoje sieci rzesze zwiedzionych wiernych.

Z tych to właśnie względów prezentujemy list pasterzy, którzy nie idąc za poprawnością polityczną czy własnym spokojem głoszą otwarcie stanowisko jakie kościół Prawosławny niezmiennie przyjmował, rozświetlając tym samym wąską ścieżkę po której nakazał nam kroczyć Chrystus. Ponieważ to tradycyjne prawosławne stanowisko nie jest znane także szerszemu ogółowi współczesnych rzymskich katolików prezentujemy je także dla nich, nie po to by wzbudzić kontrowersję czy zrazić waszą życzliwość, ale po to by naszą wzajemną relację, w imię prawdziwej miłości, oprzeć na prawdzie. Wielu z rzymskich katolików którzy znają już tylko wyłącznie nowe współczesne nauczanie własnego kościoła zachęcamy by zapoznali się z tym co ich własny kościół łaciński w tym zakresie głosił przez ostatnie tysiąclecie. Stanowisko to jest szczegółowo opracowane w polskojęzycznym internecie przez rzymsko-katolickich tradycjonalistów, do których to często odwołuje się i nasz portal. Znajdziecie tam tradycyjną rzymsko-katolicką wykładnię całkowicie sprzeczną z “nową ekumeniczną wiarą” która nauczała, iż do “katolickiej jedności” należą wyłącznie ci co uznają zwierzchnictwo rzymskiego papieża wykluczając tym samym z kręgu kościoła Chrystusowego nas prawosławnych chrześcijan. Dopiero stanięcie w prawdzie pozwala na prawidłowy wybór spośród trzech wzajemnie sprzecznych wyznań wiary: prawosławnego, tradycyjne rzymsko-katolickiego i nowego ekumenicznego już bez większego rozróżnienia wyznań! Wybór prawosławnego czy rzymsko-katolickiego wyznania dokonuje się w poparciu o osobiste poszukiwania prawdy która nie może być jednocześnie sprzeczna. Wybór nowej ekumenicznej wiary – pozornie godzącej sprzeczne stanowiska – dokonuję za cenę zanegowania wielu wieków dziedzictwa zarówno prawosławnego jak i rzymsko-katolickiego!

Zapraszamy zatem do lektury listu:

 

THE HOLY METROPOLIS OF DRYINOUPOLIS,
POGONIANI AND KONITSA
44002 Δελβινάκιον / 44002 DELVINAKION, GR
www.imdpk.gr, e-mail: imdpk@imdpk.eu, Τηλ. Κέντρο / Tel. +3026570 22203, Fax +3026570 22344

THE HOLY METROPOLIS OF PIRAEUS AND FALIRO
Ἀκτή Θεμιστοκλέους 190, 18539 ΠΕΙΡΑΙΕΥΣ / 190 Themistokleous Coast, 18539 Piraeus, GR
www.imp.gr, e-mail: impireos@hotmail.com, Τηλ. Κέντρο / Tel. +30210 4514833, Fax +30210 4518476

 

10 Kwiecień , 2014, Grecja

Do Jego Ekscelencji, Franciszka
Głowy Państwa Watykańskiego,
Miasto Watykan, Rzym

Wasza Ekscelencjo.

 

Z należnym poważaniem i szczerą miłością, wysyłamy ci ten Episkopalny list, którego cel nie wywodzi się z jakiegoś samolubnego motywu, ale z czystej, szczerej i bezinteresownej chrześcijańskiej miłości, z chrześcijańskiego obowiązku, z podstawowego przykazania naszego zbawiciela Chrystusa, Który “pragnie, aby wszyscy ludzie zostali zbawieni i doszli do pełnej znajomości prawdy”, i w końcu z gorącego i żarliwego pragnienia twojego zbawienia.

Z tego powodu czujemy, za nasz święty i niezbywalny obowiązek, nas jako najmniejszych członków Całego-świętego i w pełni czystego Ciała Chrystusa, szczególnie zaś jako Ortodoksyjni Biskupi, którzy należą do Świętego Synodu Świętego Autokefalicznego Kościoła Grecji, który jest naszym najwyższym Kościelnym autorytetem, jako pełny i Jedyny Nierozdzielny, Święty, Katolicki i Apostolski Ortodoksyjny Kościół, do którego usiłujemy z całej naszej mocy, przywrócić Cię jako do Matki Ortodoksyjnego Katolickiego Kościoła, od którego odszedłeś i, od którego zostałeś odcięty, w pracy, w której spodziewamy się, iż Niestworzona Boska Łaska Pana współpracuje, tak, iż cel zostanie osiągnięty.

Ten święty obowiązek powrotu heretyków do Ortodoksyjnego Kościoła ma, oczywiście, święte kanoniczne oparcie i podstawę i jest wsparty poprzez 131-wszy, 132-gi 133-ci święty Kanon Lokalnego Synodu Kartaginy (418 lub 419 A.D.).

Od samego początku musimy wyjaśnić, że my Prawosławni, nie biorący udziału w politycznie poprawnym duchu zachodniego czy w szczególności ekumenicznego “chrześcijaństwa” , nie określamy tych religijnych wspólnot, które, ze smutkiem, zostały oddzielone od Jedynego, Świętego, Katolickiego i Apostolskiego Ortodoksyjnego Kościoła jako “Kościoły.” Ale, podążając śladami naszych Świętych Ojców którzy poprzez wszystkie wieki, określali ich jako heretyków, i ciebie, Wasza Ekscelencjo, i twoich stronników, określamy jako “Papistów” a twoją herezję “Papizmem.” Te określenia nie są, dla nas uwłaczające, ani zniesławiające, ale są teologicznymi i technicznymi określeniami, które najlepiej opisują duchowe i kościelne złudzenie i błąd, w którym siebie odnajdujesz. My, faktycznie używamy ich z miłością, ponieważ gdy ktoś kocha swego brata, wskazuje mu prawdę mając nadzieję przyprowadzić go z powrotem do rozsądku.

Niech też będzie jasnym , że następujące słowa napisane są z bólem serca i nie pochodzą z osobistej goryczy czy nienawiści do twojej szanownej osoby. Naszym celem nie jest cię obrazić, ale ujawnić, zganić, upomnieć i odeprzeć twoje zwodzące i heretyckie idee, koncepcje i działania. Naszą podstawową regułą jest to, że powinniśmy kochać heretyków ale udzielać nagany i nienawidzić ich herezje i złudzenia. Naszym jedynym zamierzeniem jest nasze Święte Prawosławie, jedyne miejsce, w którym ludzie dostępują zbawienia. Nieustannie modlimy się, ażeby nasz Pan Jezus Chrystus zebrał razem zwiedzionego “Papieża” i jego stronników, poprzez żal i wyrzeczenie się twojego złudzenia i herezji, do tego, Świętego, Katolickiego i Apostolskiego, Prawosławnego Kościoła i przyjął cię jako Ortodoksyjnego Papieża, zgodnie ze starszeństwem honoru Pentarchii i zgodnie z Boskimi i Świętymi Kanonami, jako honorowego Zwierzchnika Autokefalicznych Ortodoksyjnych (Prawosławnych) Kościołów jako “pierwszego pośród równych” . Dodatkowym powodem, który uzmysławia aktualność i wagę naszego obecnego Episkopalnego listu, są intrygi w sferze współczesnego heretyckiego Ruchu Ekumenicznego wraz z jego ekumenicznymi teologicznymi dialogami pomiędzy Prawosławiem i Papistami, gdzie reprezentanci strony Prawosławnej, ożywianej niestety przez pan-heretyckiego inter-chrześcijańskiego i inter-religijnego ducha synkretycznego ekumenizmu, angażują fałszywą ekumeniczną miłość, “miłość” która bez prawdziwej miłości i jedności w Ortodoksyjnej wierze, zwodzi cię, Wasza Ekscelencjo, twierdząc, iż Papizm jest tak zwanym “Kościołem” a ponadto “ Kościołem siostrzanym” , z ważnymi Misteriami (Sakramentami), Chrztem, Kapłaństwem i Łaską, że Papizm i Ortodoksja (Prawosławie) są tak zwanymi, “dwoma płucami” , którymi Kościół Chrystusa oddycha, że ty, heretycki “Papież” , jesteś kanonicznym biskupem, następcą Apostoła Piotra i Wikariuszem Chrystusa na ziemia, który posiada Apostolską, Duchową i Patrystyczną podstawę i nieistniejący “Piotrowy” prymat władzy ponad wszystkimi Kościołami i bluźnierczą “Papieską Nieomylność” , zamiast prawdziwego honorowego prymatu jak jest przykazane poprzez Święte Kanony niepodzielnego Kościoła pierwszego millennium, do którego Ortodoksyjny Papież Rzymu i Patriarcha Zachodu jest upoważniony, doktryn, które są całkowicie nieznane oraz bezpodstawne albo nie poświadczone powszechną Tradycją Katolickiego Ortodoksyjnego Kościoła pierwszych dziesięciu wieków oraz ośmiu Świętych Ekumenicznych Soborów, doktryn, które są czystym bluźnierstwem, przeciwko W Pełni-Świętemu Duchowi i, które pokazują twoje teologiczne odejście i szatańską dumę, którą jesteś opanowany. Czystym dowodem absurdalności Prawosławnych Ekumenistów jest to, że, kiedy oni przypisują tobie kościelne tytuły, ciebie, który jesteś najwyraźniej heretycki i błądzący w wierze, nie ośmielają się, chociaż odpowiadałoby to ich deklaracjom, przystąpić do sakramentalnej komunii z tobą, ponieważ wiedzą , iż od tego momentu sami natychmiast zgubią swą własną kościelną tożsamość. Czyż nie to właśnie jest najbardziej jaskrawym dowodem fałszywości doktryn Ekumenizmu? Jeżeli oni naprawdę wierzą w swoje niedopuszczalne i prowokacyjne deklaracje, wtedy pozwólmy im odważyć się by zrobić krok do sakramentalnej komunii, ponieważ w przeciwnym razie udowadniają poprzez swe działania pustkę tych kościelnych tytułów, którymi darzą ciebie fałszywego biskupa fałszywych wierzących. Czystym potwierdzeniem powyższego było odwołanie na ostatnią chwilę twojej osobistej obecności w świętowaniu 1700. rocznicy Edyktu Mediolanu w Niš, w Serbii, 10. czerwca, 2013-go roku, oraz odwołanie twojej wizyty na Świętą Górę Atos w tymże samym miesiącu, jak to niosą wieści.

Kontaktując się z tobą poprzez ten Episkopalny list, pragniemy, ażeby było tobie wiadomym, że, zgodnie z diachroniczną Świętą Biblijną, Kanoniczną i Patrystyczną Tradycją oraz zgodnie z nieomylną pełnią sumienia Wschodniego Ortodoksyjnego Katolickiego Kościoła, Papizm, którego jesteś liderem, Wasza Ekscelencjo, nie jest “Kościołem”, ale religijną wspólnotą, para-synagogą, herezją, zmianą, burzeniem i całkowitym przekręceniem Prawdy Bogo-Człowieka , Chrystusa. Ojcowie Ortodoksyjnych Soborów potępili Papizm jako herezję. Zacytujemy kilka znaczących przykłady: Sobór z 879-880 w Konstantynopolu, pod Ekumenicznym Patriarchą, Arcybiskupem Konstantynopola i Nowego Rzymu, świętym Focjuszem Wielkim, Równemu Apostołom, który potępił, jako heretyckie nauczanie Filioque i jest uważany w zbiorowej świadomości Kościoła, jako 8. Sobór Ekumenicznym, ponieważ byli na nim reprezentanci z wszystkich Patriarchatów, w tym wówczas Ortodoksyjny Papież Rzymu, Jan VIII., albowiem decyzje tego soboru zostały powszechnie zaakceptowane. Niestety wzięły górę innowiercze przekonania które zostały przyjęte jako twoje oficjalne nauczanie, począwszy od XI wieku (1014) aż do dzisiaj. Papizm po millennium zaadaptował , heretyckie nauczanie, które Rzym już wcześniej potępił wraz z innymi Ortodoksyjnymi Patriarchatami, obalając i potępiając siebie samego jako herezję. Poza tym , wszystkie kolejne Ortodoksyjne (Prawosławne) Sobory, jak Sobory Konstantynopolitańskie: 1170, 1341, 1450, 1722, 1838 i 1895 jednoznacznie potępiły Papizm jako herezję. Co więcej, wszyscy Święci, którzy żyli po schizmie z 1054, tacy jak święty German Patriarcha Konstantynopola, święty Grzegorz Palamas, święty Marek Efezki, Św Symeon z Tesalonik, święty Nikodem Hagioryta, święty Kosma Aetolita, Św Nektariusz Pentapolis, święty Justyn Popović i wielu innych, jednogłośnie, potępili Papizm jako herezję. Papizm nie jest “Kościołem ” ale Stanem – Watykanem, światową organizacją, z rządem, z tobą, “Papieżem” , jako liderem, z Kardynałami jako Ministrami i Sekretarzami i z “Bankiem Ducha Świętego”. Papizm nawet nie jest “Rzymskim Katolickim Kościołem”, ponieważ nie jest ani Rzymskim, ani Katolickim, ani Kościołem. Nie ma żadnej relacji z Romiosini czy z Romania. Nie jest Katolicki odkąd oddzielił się ze swojej własnej woli od Katolickiego Ortodoksyjnego (Prawosławnego) Kościoła w 1054 roku i od tego czasu nie posiada pełni Ortodoksyjnej Wiary naszych Świętych Ojców, których (nauczanie) przekręcił. Nie jest Kościołem, odkąd stałeś się Stanem, wpadając, zamiast tego, w trzecią pokusę którą był koszony Chrystus. Zaakceptowałeś propozycję Diabła, by ustanowić cię potężnym ziemskim władcą w zamian za twoją wierność jemu. My Prawosławni jesteśmy prawdziwym Rzymskim Katolickim Kościołem. My Prawosławni jesteśmy Rzymianami: do nas należą Romania, Romiosini. Ortodoksja (Prawosławie) jest tym Jednym Świętym, KATOLICKIM i Apostolskim Kościołem, prawdziwym Rzymskim Kościołem, jak wyznajemy w Nicejsko-Konstantynopolitańskim Symbolu Wiary.

Fakt, że Papizm jest herezją, jest ujawniony poprzez bulwersujące fałszywe doktryny, które wyznajesz. A oto one : I) polityczne istnienie i struktura Watykanu z ministerstwami, biurokracją i bankami; II) Filioque (domniemane pochodzenie Ducha Świętego również od Syna); III) stworzona Łaska; IV) prymat władzy; V) posiadanie przez Papieża doczesnej i duchowej władzy; VI) Papieska nieomylność; VII) teorie, iż Papież jest ostatecznym sędzią i Arcykapłanem, najwyższą władzą i monarchą Kościoła; VIII) Chrzest przez pokropienie i oddzielenie go od misterium Charyzmacji (bierzmowania); IX) użycie niekwaszony chleb ; X) przeistoczenie chleba i wina w Ciało i Krew Chrystusa przy pomocy słów ustanowienia bardziej niż poprzez inwokację Ducha Świętego jako doktryna transsubstancjacji; XI) pozbawianie świeckich Krwi Chrystusa ; XII) pozbawianie dzieci Świętej Komunii ; XIII) błędny kult Maryjny [maryworship]; XIV) dogmat “niepokalanej poczęcia” i “cielesnego wniebowzięcia” Matki Bożej; XV) czyściec; XVI) odpusty; XVII) tak zwane “ponad-należne [superabundant] zasługi” Chrystusa; XVIII) “ponad-należne zasługi” Świętych; XIX) zasługi czynów ludzkich; XX) rzeźby i sekularyzacja religijnej sztuki zamiast Ortodoksyjnej ikonografii; XXI) obowiązkowy celibat duchowieństwa; XXII) zaliczanie morderców (Stepinac) w poczet “świętych”; XXIII) doktryna wynagrodzenia boskiej sprawiedliwości (skutek zamieszania wprowadzonego pojęciem grzechu pierworodnego i legalizm przeważający w Papizmie); XXIV) odrzucenie Świętej Tradycji i uczynienie z niej narzędzia do Papieskich roszczeń (Papież jest Tradycją); XXV) wiara, że “nieomylny Papież” jest jedynym stróżem, jurorem i interpretatorem Boskiego Objawienia; XXVI) tak zwany “Kościół Cierpiący”, który rzekomo stanowią wierni będący aktualnie w czyśćcu; XXVII) odrzucenie równości biskupów; XXVIII) Watykańska centralizacja i despotyczny administracyjny system, w którym “Papież” jest absolutnym monarchą, który to ustanowił Cezaro-papizm; XXIX) socjalno-humanitarny charakter zakonów ; XXX) bezosobowy i jurydyczny charakter tajemnicy spowiedzi; XXXI) i, w końcu, Uniatyzm, trojański koń Papizmu.

 

[Po tym wprowadzeniu następuje około 80 stron ukazujących detalicznie współczesne zbłądzenie herezji papizmu]

I. Kryzys wewnątrz Watykanu
II. Sekularyzacja i duchowy upadek Watykanu
III. Rezygnacja Jego Ekscelencji, Benedykta
IV. Wybór Waszej Ekscelencji
V. Relacje Waszej Ekscelencji z dyktaturą Argentyny
VI. Drugi Sobór Watykański (1965)
VII. Relacje Waszej Eminencji z islamem
VIII. Relacje Waszej Ekscelencji z judaizmem
IX. Relacje Waszej Ekscelencji z masonerią
X. Relacje Waszej Ekscelencji z ateizmem
XI. Ustanowienie jednej światowej religii
XII. Promowanie pan herezji ekumenizmu
XIII. Podstępna i demoniczna unia
XIV. Prymat a koncyliaryzm
XV. Pierścień rybaka
XVI. Papieskie “święta katedralne”
XVII. Usunięcie tytułu Patriarchy Zachodu
XVIII. Nowa papistyczna eklezjologia
XIX. Papizm i światowa rada “kościołów” (w.c.c.)
XX. Wyświęcanie/kapłaństwo kobiet
XXI. Papieskie “kanonizacje”
XXII. Pederastia
XXIII. Haniebna namiętność homoseksualizmu
XXIV. Bank watykański i pranie pieniędzy
XXV. Papeski plan przeciwko Grecji
XXVI. Zbliżająca się wizyta Waszej Ekscellencji do Jerozolimy oraz do Fanaru
Epilog

[Pełen tekst listu w języku angielskim, włoskim lub greckim oraz krótka prezentacja autorów listu: ]

A Letter to Pope Francis Concerning His Past, the Abysmal State of Papism, and a Plea to Return to Holy Orthodoxy

 

Tutaj znajdziesz inne opracowania dotyczące problematyki poruszanej z liście:

 

Opracowanie: PrawoslawniKatolicy.pl