Święci Wileńscy Męczennicy Antoni, Jan i Eustachy

ponieśli męczeńską śmierć za Chrystusa  za panowania księcia litewskiego Olgierda.  Ich pamięć wspominamy 14/27 kwietnia i w III niedzielę po Pięćdziesiątnicy (Sobór białoruskich świętych).

Prezentujemy akatyst ku Ich czci w języku polskim: Akafist

(tłumaczenie ks. Grzegorz Misijuk)

 

 

Żywoty  św. Wileńskich Męczenników:

Rodzeni bracia Antoni i Jan byli dworzanami księcia Olgierda. Władca oskarżył ich o odstępstwo od wiary pogańskiej. Podczas tortur przyznali się, iż są wyznawcami Chrystusa. Gdy zostali wtrąceni do więzienia, zaczęli odwiedzać ich ludzie, z których wielu nawróciło się na chrześcijaństwo. Z obawy przed jego rozprzestrzenieniem zdecydowano zabić braci.

W kwietniu 1347 r. męczennika Antoniego powieszono na dębie, zaś Jana uduszono, a następnie również powieszono na tym drzewie. W grudniu tego roku zawisł też męczennik Eustachy, który otwarcie przyznał się do wiary w Chrystusa. Został skatowany i powieszony na tym samym dębie.

W 1374 r. męczennicy zostali kanonizowani przez patriarchę konstantynopolitańskiego Filoteusza. W XVI w. ich ciała przeniesiono do Monasteru Świętego Ducha w Wilnie. W 1826 r. relikwie świętych udostępniono wiernym do powszechnego kultu. W 1915 r. wywieziono je do Monasteru Dońskiego w Moskwie, skąd w okresie władzy radzieckiej zostały skonfiskowane. Zwrócono je Cerkwi w 1946 r. W 1993 r. z inicjatywy mińskiego Bractwa Trzech Męczenników Wileńskich cząsteczki relikwii przeniesiono z Wilna do Mińska i umieszczono w soborze apostołów Piotra i Pawła.

Święci Antoni, Jan i Eustachy są orędownikami przed Bogiem wiernych proszących o uleczenie chorób nóg. Szczególną czcią darzą ich prawosławni Litwini i Białorusini, a ich kult ma zasięg ogólnosłowiański.

Na ikonach przedstawiających świętych Antoniego, Jana i Eustachego kolejność ich ustawienia jest dowolna. Wszyscy mają na sobie książęce, różnokolorowe okrycia – bogato zdobione sarafany i lekkie, długie futra. Antoni i Jan mają brody. Wszyscy trzymają w rękach krzyże. Niekiedy mają też miecze u nóg.
Imię Antoni pochodzi z greki i oznacza “nabyty, nabywać zamiast”. Niekiedy wywodzi się je też od greckiego wyrazu anthos – “bezcenny” lub “kwiat”.

Imię Jan pochodzi z języka hebrajskiego i oznacza “Bóg jest łaskawy”.

opr. Jarosław Charkiewicz

(Żywoty Świętych za: cerkiew.pl, Akatyst ze zbiorów własnych)

 

Opracowanie: PrawoslawniKatolicy.pl