Święty optiński starzec Nektariusz (Tichonow, †1928 r.) powiedział:
„Nie będzie już więcej Soborów. Było 7 Soborów, podobnie jak jest 7 Sakramentów i 7 Darów Ducha Świętego. Liczba wyrażająca pełnie, jest dla naszych czasów 7. Liczba przyszłego wieku to 8”.

 

    Nadchodzący „Pan-prawosławny” sobór nie będzie spełniał roli ciała osądzającego, lecz będzie miał charakter reformatorski.
„Zbuduję Moją Cerkiew i bramy piekielne Jej nie przemogą” (Mt. 16,18). Zbawiciel nasz Jezus Chrystus zbudował Swoją Świętą, Powszechną i Apostolską Cerkiew – Filar i Podporę Prawdy.

    Siedem Soborów Powszechnych po wszystkie wieki zatwierdziło Prawdziwe Nauczanie Cerkwi i Jej Tradycję. Z całą dokładnością wyłożono dogmaty Wiary Prawosławnej, ustanowiono najważniejsze kanony Cerkwi, potępiono herezje oraz osoby, które odeszły od Prawdy Bożej, oraz zatwierdzono czyste Wyznanie Prawosławnej Wiary i ochroniono wewnętrzne życie Cerkwi od nowinek i od wszelkiego wolnomyślicielstwa PO WSZE CZASY, aby nikt nie mógł sobie pozwolić na kupczenie Prawdą. POWSTAJE PYTANIE PO CO NAPRAWDĘ CHCĄ ZWOŁAĆ TEN NOWY (PANPRAWOSŁAWNY) SOBÓR W 2016, A PÓŹNIEJ ÓSMY SOBÓR???

Święty arcybiskup Teofan (Połtawski) na temat 8 Soboru:
“O ósmym soborze powszechnym… mogę powiedzieć jedynie słowami prep. Teodora Studyty: “Nie każde zebranie się biskupów jest soborem, a jedynie zebranie biskupów stojących w Prawdzie”. Prawdziwie powszechny sobór zależy nie od liczebności zebranych na nim biskupów, lecz od tego, czy będzie on mędrkować lub uczyć po prawosławnemu. Jeśli odstąpi od prawdy, on nie będzie powszechnym, chociażby i nazywał siebie tym imieniem. – Znamienity “rozbójniczy sobór” był w swym czasie dużo bardziej liczebniejszym od wielu powszechnych soborów, i tym nie mniej nie został uznanym za powszechny, lecz otrzymał nazwę “zbójeckiego soboru”!..
Święty starzec Kuksza Odeski (Wieliczko, †1964 r.) powiedział: .
„Nadchodzą czasy ostateczne. Szybko będzie ekumeniczny Sobór, nazwany „świętym”. Jednak będzie to ten sam Ósmy Sobór, który będzie zgromadzeniem bezbożnych. Na tym Soborze wszystkie religie zjednoczą się w jedno. Potem zostaną zniesione wszelkie posty, stan mniszy zostanie całkowicie zniszczony, a biskupi będą się żenić. Nowy styl kalendarzowy zostanie wprowadzony w całej Powszechnej Cerkwi. Bądźcie czujni. Starajcie się chodzić do cerkwi, póki są one jeszcze nasze. Wkrótce nie wolno będzie tam chodzić, wszystko się zmieni. Tylko wybrani to zobaczą. Ludzie będą zmuszeni, żeby chodzić do cerkwi, ale nam nie wolno będzie tam w żadnym wypadku chodzić. Błagam was, trwajcie w Prawosławnej wierze do końca waszych dni i zbawiajcie się” („The Ortodox Word”, 1991 r., N 158.P.138-141).

Już od wielu lat kierownictwo Cerkwi Prawosławnej bez udziału prawosławnych wiernych i bez konsultacji z nimi czyni przygotowania do Ósmego, „Pan-Prawosławnego Soboru”, który ma się odbyć w 2016 roku. Metropolita Hilarion (Daszewski-Ałfiejew) w swoim wystąpieniu z 22 marca dał jasno do zrozumienia, że „jest to projekt”, który przygotowują oni już od ponad 50-ciu lat.
Tymczasem w lipcu 2011 roku turecki patriarcha Bartłomiej rozesłał zaproszenia na spotkania przygotowawcze – konsultacje do wielkiego pan-prawosławnego soboru. W owych zaproszeniach hierarcha przedstawił 10 zasadniczych tematów spotkań przygotowawczych:
1) Prawosławna diaspora. Określenie jurysdykcji prawosławnych wspólnot, żyjących poza granicami swoich państw narodowych.
2) Procedura przyznania statusu cerkiewnej autokefalii;
3) Procedura przyznania statusu cerkiewnej autonomii;
4) Dyptych. Zasady wzajemnego kanonicznego uznania przez Prawosławne Cerkwie;
5) Ustanowienie ogólnego kalendarza świąt;
6) Zasady i przeszkody zawarcia ślubu;
7) Problem postu we współczesnym świecie;
8) Stosunki z innymi konfesjami chrześcijańskimi;
9) Ruch ekumeniczny;
10) Wkład Prawosławia w zaprowadzeniu chrześcijańskich ideałów pokoju, braterstwa i wolności.
Jeśli chodzi o pierwsze cztery punkty, to były one rozpatrywane na Siedmiu Soborach Powszechnych, a święci Ojcowie przyjęli postanowienia, które nam pozostało jedynie wypełniać.Piąty punkt również został już rozpatrzony na Pierwszym Soborze Powszechnym w Nicei i wszystkim prawosławnym nakazano kierować się menologium (w Cerkwi Prawosławnej jest to księga liturgiczna zawierająca zbiór krótkich opisów żywotów świętych w układzie kalendarza kościelnego, przeznaczona do odczytywania w trakcie nabożeństwa – kat. martyrologium), zgodnie z kalendarzem juliańskim. Jednakże ekumeniści-moderniści podjęli tę kwestię, aby zagłosować za nowym stylem (nowym, oficjalnym świeckim kalendarzem, tzw. gregoriańskim – uwaga tłum.), który jest zgodny z watykańskim i wprowadzić go w życie.
Szósty punkt został wniesiony przez tureckiego patriarchę Bartłomieja w celu zaspokojenia modernistycznej chuci, ponieważ porusza problem żonatych biskupów i powtórnych małżeństw kapłanów. Punkt siódmy wiąże się z pragnieniem zniesienia postów przez ekumenistów (ewentualnie ich osłabienia), wbrew postanowieniom Siedmiu Soborów Powszechnych. Natomiast ostatnie trzy punkty to nic innego, jak zaakceptowanie i zatwierdzenie bluźnierczej herezji ekumenizmu.

W czasie Stambulskiego Soboru Zwierzchników Cerkwi Prawosławnych w marcu 2014 roku turecki patriarcha Bartłomiej przedstawił trzy zasadnicze tezy:
Po pierwsze, wszystkie postanowienia, które były podejmowane na „pan-prawosławnych” spotkaniach i konferencjach, a dotyczą sprawy kontaktów z nieprawosławnymi w ciągu ostatnich 50 lat, są traktowane jako obowiązkowe normy kanoniczne, których krytyka jest bezprawna;
Po drugie: Najważniejszą kwestią w chwili obecnej jest sprawa wewnętrznej jedności Cerkwi, dlatego, aby nie dopuścić do odejścia od przyjętych norm i w celu uniknięcia wewnętrznych rozdźwięków, konieczne jest powołanie organu regulacyjnego – ponadnarodowej struktury synodalnej.
Takim nad-narodowym organem ma właśnie zostać „Pan-Prawosławny Sobór”, co przyczyni się do tego, że wszelkie sprzeciwy wobec ekumenizmu będą traktowane jako przestępstwa przeciwko jedności Cerkwi.
Reasumując, okazuje się, że celem Soboru, przygotowywanego na 2016 rok, jest uprawomocnienie herezji ekumenizmu, w celu zachowania, tak naprawdę, fałszywej jedności Cerkwi. Jest to zdrada Prawosławia, podeptanie Świętej Tradycji, odrzucenie Pisma Świętego, ducha świętych Ojców i całej wewnętrznego układu Cerkwi Prawosławnej.
Na tej podstawie można śmiało stwierdzić, że „dialog międzyreligijny” występuje dzisiaj w charakterze sprawnego narzędzia zniszczenia Cerkwi i poderwania duchowej jedności ruskiego prawosławnego narodu. Wydarzenia na Ukrainie pokazały, że ów „dialog” stanowi realne zagrożenie dla narodowego bezpieczeństwa państwa.
Problem przygotowań do Soboru w 2016 roku nie jest problemem wewnętrznym Cerkwi, lecz jest problemem, który dotyczy norm życia duchowego całego prawosławnego społeczeństwa.

Oto jest Baranek Boży, Który gładzi grzechy świata
Na chwałę i cześć Boga, w Trójcy Świętej Wysławianego i Przenajświętszej Włodarce naszej Bogurodzicy i wszystkim świętym
Nie ma na ziemi żadnego dzieła, wyższego od Pokajania
Nie ma nic drogocenniejszego od Wiary Ewangelicznej
I nie ma większego szczęścia, jak wyznawanie Prawdy i cierpienie za Chrystusa. Amen.
W Imię Ojca i Syna i Ducha Świętego

Rada Występnych
9 marca 2014 roku w Stambule odbyło się Zgromadzenie Zwierzchników i przedstawicieli 13 Cerkwi Lokalnych, na czele z patriarchą ekumenicznym Bartłomiejem. W trakcie posiedzeń zgromadzenia podjęto decyzję o zwołaniu „świętego Soboru Powszechnego Cerkwi Prawosławnej” do Stambułu na 2016 rok, jeśli nie przeszkodzą temu nieprzewidziane okoliczności.
Turecki patriarcha Stambułu Bartłomiej wezwał Zwierzchników wszystkich Cerkwi Prawosławnych świata do przygotowania się do pan-prawosławnego soboru.
W zaproszeniach, porozsyłanych przez patriarchę Bartłomieja do Zwierzchników Lokalnych Cerkwi Prawosławnych, przedstawiono 10 zasadniczych tematów przyszłego pan-prawosławnego soboru.

1. Prawosławna diaspora. Określenie jurysdykcji prawosławnych wspólnot poza granicami ich państw narodowych.
2. Procedura przyznania statusu cerkiewnej autokefalii;
3. Procedura przyznania statusu cerkiewnej autonomii;
4. Dyptych. Zasady wzajemnego kanonicznego uznania Prawosławnych Cerkwi;
5. Ustanowienie ogólnego kalendarza świąt;

6. Zasady i przeszkody zawarcia sakramentu ślubu;
7. Problem postu we współczesnym świecie;
8. Stosunki z innymi konfesjami chrześcijańskimi;
9. Ruch ekumeniczny;
10. Wkład Prawosławia w zaprowadzeniu chrześcijańskich ideałów pokoju, braterstwa i wolności.

 

Nadchodzący „Pan-prawosławny” sobór nie będzie spełniał roli ciała osądzającego, lecz będzie miał charakter reformatorski.
„Zbuduję Moją Cerkiew i bramy piekielne Jej nie przemogą” (Mt. 16,18). Zbawiciel nasz Jezus Chrystus zbudował Swoją Świętą, Powszechną i Apostolską Cerkiew – Filar i Podporę Prawdy.
Siedem Soborów Powszechnych po wszystkie wieki zatwierdziło Prawdziwe Nauczanie Cerkwi i Jej Tradycję. Z całą dokładnością wyłożono dogmaty Wiary Prawosławnej, ustanowiono najważniejsze kanony Cerkwi, potępiono herezje oraz osoby, które odeszły od Prawdy Bożej, oraz zatwierdzono czyste Wyznanie Prawosławnej Wiary i ochroniono wewnętrzne życie Cerkwi od nowinek i od wszelkiego wolnomyślicielstwa PO WSZE CZASY, aby nikt nie mógł sobie pozwolić na kupczenie Prawdą.

Turecki patriarcha Bartłomiej chce przyspieszyć zwołanie Pan-prawosławnego soboru
„Podjęliśmy decyzję o przyspieszeniu procesu zwołania świętego i wielkiego Soboru wszystkich Cerkwi Prawosławnych” – powiedział patriarcha Bartłomiej, który określił zwołanie Soboru jako jedno z głównych zadań tureckiego patriarchatu i wyraził pogląd, że Sobór i jego wyniki „będą mieć ogromne znaczenie dla całego Prawosławnego świata”.
Patriarcha Bartłomiej podkreślił, że jest orędownikiem zwołania soboru od samego momentu swojego wyboru na patriarszy tron.
To samo pragnienie wyraził również patriarcha Moskiewski Cyryl, który w podobnym tonie wzywa do przyspieszenia przygotowań do pan-prawosławnego Soboru.

„Przygotowania do pan-prawosławnego soboru powinny przebiegać bardziej energicznie” – taką opinię wyraził Patriarcha Moskiewski i całej Rusi Cyryl w Stambule na spotkaniu Zwierzchników Cerkwi Prawosławnych, które poświęcone było w głównej mierze przygotowaniom do nowego wszech-prawosławnego soboru.
„Jeśli rzeczywiście pragniemy zwołać pan-prawosławny sobór, to powinniśmy się nauczyć pracować w takim (tj. przyspieszonym – uw. Tłum.) trybie” – powiedział ekumenicznie zorientowany patriarcha, a jego zdanie podzielili wszyscy, którzy zebrali się w rezydencji tureckiego patriarchy.
Patriarcha Cyryl, będąc wyrazicielem marzeń swego nauczyciela – metropolity Nikodema (Rotowa), jednego z ojców-założycieli współczesnego ruchu ekumenicznego, pała żądzą realizacji jego zamysłów.

Sam Cyryl Gundiajew był osobistym sekretarzem, najbliższym uczniem, a także kielejnikiem i protegowanym niechlubnej pamięci metropolity Nikodema (Rotowa), znanego zagorzałego ekumenisty, papisty i modernisty. Od 30 sierpnia 1970 roku Cyryl Gundiajew pełnił obowiązki osobistego sekretarza leningradzkiego metropolity. W grudniu 1975 roku zostaje członkiem Komitetu Centralnego i Komitetu Wykonawczego Światowej Rady Kościołów. Od 1975 roku zostaje członkiem komisji „Wiara i Porządek” Światowej Rady Kościołów, natomiast od 3 marca 1976 roku członkiem synodalnej Komisji do spraw jedności chrześcijan i stosunków cerkiewnych. W latach od 1971 do 1974 roku był przedstawicielem Moskiewskiego Patriarchatu przy Światowej Radzie Kościołów w Genewie, natomiast od 1975 do 1998 r. członkiem Komitetu Centralnego i Komitetu Wykonawczego Światowej Rady Kościołów.

Dalej kariera przyszłego patriarchy rozwija się błyskawicznie: od 1994 roku zostaje honorowym prezydentem Światowej Konferencji „Religia i pokój”, następnie od 2002 r. współprzewodniczącym Rady Europejskich Liderów Religijnych, a od 2006 r. członkiem Zjednoczonej Komisji do spraw polityki narodowej i wzajemnych kontaktów państwa i organizacji religijnych. Również od 2006 r. współprzewodniczącym Światowej Konferencji „Religie za pokój”, oraz kierownikiem grupy roboczej, opracowującej „Podstawy nauczania Rosyjskiej Cerkwi Prawosławnej o godności, wolności i prawach człowieka”.
Patriarcha Cyryl brał czynny udział w pracach między-chrześcijańskich organizacji – jako delegat w Zgromadzeniach Generalnych Światowej Rady Kościołów (ŚRK): w IV Zgromadzeniu (Upsala, Szwecja, 1968 r.), V (Nairobi, Kenia, 1975 r.), VI (Vancouver, Kanada, 1983 r.) i VII (Canberra, Australia, 1991 r.), oraz jako honorowy gość w IX Generalnym Zgromadzeniu ŚRK (Porto-Alegre, Brazylia, 2006 r.), jak również na Światowej Konferencji Misyjnej „Zbawienie dzisiaj” (Bangkok, 1973 r.).
Jest prezydentem Światowej Konferencji „Wiara, nauka i przyszłość” (Boston, 1979) i Światowej Konwokacji – „Pokój, sprawiedliwość i pełnia stworzenia” (Seul, 1990 r.). Brał udział w zgromadzeniach Komisji „Wiara i Porządek” Światowej Rady Kościołów w Akrze (Ghana, 1974 r.), w Limie (Peru, 1982 r.), w Budapeszcie (Węgry, 1989 r.).
Był głównym referentem na Światowej Konferencji Misyjnej w San-Salvador, Brazylia (listopad, 1996 r.), delegatem XI Generalnego Zgromadzenia Europejskich Kościołów (Sterling , Szkocja 1986 r.) i XII Zgromadzenia Ogólnego Konferencji Europejskich Kościołów (Praga, 1992 r.), a także był jednym z głównych prelegentów na Europejskim Zgromadzeniu Konferencji Europejskich Kościołów „Pokój i sprawiedliwość” (Bazylea, 6-21 maja 1989 r.).
Duchowym kierownikiem patriarchy Cyryla był metropolita Nikodem (Rotow) (świeckie imię Borys Gieorgijewicz – 1929-1978), znany działacz ruchu ekumenicznego, inicjator wejścia Rosyjskiej Cerkwi Prawosławnej do Światowej Rady Kościołów, oraz promotor „prawosławno”-katolickiego dialogu. Był wyznawcą mirologii (irenologii – jest to tzw. „teologia pokoju”, „październikowa teologia” – heretycki kierunek w modernistycznej „prawosławnej” teologii lat 60-80 XX wieku, którego źródłem jest gnoza, oraz związany z nią modernizm końca XIX i początku XX wieku (Sołowiow, ks. Pietrow, ks. Florencki), o zbawieniu wszystkich ludzi, niezależnie od wyznawanej wiary, jak i całego stworzenia. Mirologia stworzyła ideologiczne podłoże dla udziału chrześcijan (m. in. prawosławnych) w tak zwanej „walce o pokój”, to znaczy w pacyfistycznej sowieckiej propagandzie, mającej na celu osłabienie zagrożenia z Zachodu. „Walka o pokój” staje się głównym zadaniem chrześcijanina, natomiast w celu osiągnięcia założonego celu, konieczna jest ideologiczna akceptacja humanizmu, marksizmu, ateizmu. Mirologia pozostaje w ścisłej łączności z ekumenizmem, oraz w kluczowych punktach pokrywa się z zachodnią „teologią wyzwolenia” – uw. Tłum. Na podstawie:
http://antimodern.wordpress.com/2009/06/12/mirology/)
Rotow zapragnął rzucić Rosyjską Cerkiew Prawosławną pod nogi papieża. W celu osiągnięcia swojego zamysłu, opracował iście szatański plan, którego głównymi założeniami było:
1. Wychować i skierować na kluczowe stanowiska biskupów, oddanych sprawie ekumenizmu.
2. Zmienić program nauczania w Duchownych Szkołach (Seminariach i Akademiach), które mają wejść w ekumeniczny nurt protestanckiej teologii.
3. Dokonać wymiany duchownych, zastępując przeciwników ekumenizmu młodymi i aktywnymi pasterzami – ekumenistami.

Rotow dążył do tego, aby żaden biskup nie był mianowany bez jego wiedzy, a nowo-wyświęconych hierarchów wysyłał na staż w samo piekło ekumenicznych sabatów, co dawało mu możliwość sprawdzenia ich wierności w praktyce, zanim otrzymywali nominacje na kluczowe stanowiska.
Rotow starał się, aby jego wychowankowie posiadali tytuły naukowe: doktorów, doktorów habilitowanych. W takim wypadku za teologa uznawano tylko tego, kto miał odpowiednie wykształcenie i tytuł.
Takie chwyty były potrzebne Rotowowi w tym celu, aby w wypadku niezadowolenia ze strony wierzących, Komisja Teologiczna, składająca się z samych nikodemowców, była w stanie w pierwszej kolejności obronić każdą herezję, przedstawiając ją w szatach „kanoniczności” – czyli jako jedną z cerkiewnych opinii teologicznych, a następnie potwierdzić jej „prawdziwość” przy poparciu poważanych „teologów”. Po objęciu Leningradzkiej Katedry, Rotow szczególną uwagę skierował na zarażenie jadem ekumenizmu Sankt-Petersburskiej Akademii Duchownej, wysyłając jej absolwentów na studia do rzymsko-katolickich i protestanckich uczelni teologicznych w Niemczech, Włoszech, Szwajcarii, co później było przyczyną podważania i niszczenia przez nich Prawosławnych Dogmatów.

Metropolita Nikodem Rotow pragnął zwołania Soboru Powszechnego, jednak nie udało mu się wprowadzić w życie swojego marzenia zwołania „Ósmego Powszechnego”, czego przede wszystkim pragnęli i pragną ekumeniści w celu uprawomocnienia swojej herezji. Przeszkodziła w tym niespodziewana śmierć Rotowa 5 września 1978 roku u nóg papieża Jana Pawła I.
ŚMIERĆ W WATYKANIE
3 września 1978 roku Nikodem przebywał w Watykanie na czele delegacji Rosyjskiej Cerkwi Prawosławnej w związku z intronizacją papieża Jana Pawła I w Watykanie.
5 września, o godzinie 10:00 rano, w czasie audiencji u papieża, metropolita Nikodem doznał zawału serca – doszło do nagłego zatrzymania akcji serca.

Jak opowiadają -wszystko to przepowiedziała Błażenna Pelagia Riazańska, z którą Metr. Nikodem Rotow spotkał się w 1965 .Powiedziała mu wprost: „Zdechniesz jak pies u stóp swego papieża” i tak się stało.

„49-letni leningradzki metropolita Nikodem, który reprezentował w Watykanie Rosyjską Cerkiew Prawosławną, wypełnia obowiązkowy obrzęd, całując papieski pantofel. Po krótkiej rozmowie Rotow źle się poczuł, i skłoniwszy się przed papieżem na kolana, oddał ducha. Jednocześnie, kierując się ekumeniczną tradycją, papież odczytał nad zmarłym modlitwę na odejście duszy”.

ŚWIATOWA RADA KOŚCIOŁÓW
Światowa Rada Kościołów (World Council of Churches), jest kierowniczym organem ruchu ekumenicznego. Jest to organizacja, która dąży do globalnej jedności w światowym ruchu ekumenicznym, który łączy wszystkie chrześcijańskie kościoły i wspólnoty całego świata, jak również i wszystkie religie. Słowo „ekumenizm” pochodzi od greckiego wyrazu «oikumene» – zamieszkała ziemia, albo od łacińskiego «oecumenicus» – powszechny.

Światowa Rada Kościołów została utworzona na I Zgromadzeniu Ogólnym Światowej Rady Kościołów w Amsterdamie w 1948 roku z połączenia trzech protestanckich ruchów: „Wiara i porządek”, „Życie i działalność”, „Międzynarodowa rada misyjna”. Siedziba Rady znajduje się w Genewie (Szwajcaria). Obecnie Światowa Rada Kościołów obejmuje ponad 330 kościołów, wyznań i wspólnot w ponad 100 krajach świata i reprezentuje ponad 400 milionów chrześcijan. Obecnie członkami Światowej Rady Kościołów jest kilka Autokefalicznych Cerkwi Prawosławnych (w tym ROSYJSKA i POLSKA Cerkiew Prawosławna), dwadzieścia konfesji spośród wspólnot protestanckich: Anglikanie, luteranie, kalwiniści, metodyści i baptyści … Oprócz tego szeroką reprezentację posiadają różne zjednoczone i niezależne wspólnoty: reformowani, prezbiterianie, wspólnoty kongregacjonalistyczne, kwakrzy …

Rosyjska Cerkiew Prawosławna, a dokładniej Jej „przedstawiciele”, czyli zdrajcy Cerkwi Prawosławnej, jak mówi o nich Pismo Święte: „Oni wyszli od nas, ale nie byli nasi: ponieważ gdyby byli nasi, to pozostaliby z nami; jednak oni wyszli, a przez to okazało się, że nie są nasi” (I Jana 2, 19)), jest członkiem Światowej Rady Kościołów od 1961 roku.
Delegacja Rosyjskiej Cerkwi Prawosławnej Moskiewskiego Patriarchatu podpisała „dokument bazowy” Światowej Rady Kościołów, „Symbol wiary” ruchu ekumenicznego. Zgodnie ze statutem i rezolucją Światowej Rady Kościołów – tak zwanej „teorii rozgałęzień” – ani jeden kościół (czy konfesja) nie posiada pełni prawdy, wszystkie kościoły są równoprawne. Dopiero wtedy, gdy ostatecznie dojdzie do zjednoczenia wszystkich religii, zapanuje pełnia „boskiej prawdy”.
Rosyjska Cerkiew Prawosławna Moskiewskiego Patriarchatu podobnie jak i PAKP jest członkiem Światowej Rady Kościołów, A ZGODNIE Z NAUCZANIEM I STATUTEM ŚWIATOWEJ RADY KOŚCIOŁÓW PRAWOSŁAWIE NIE POSIADA PEŁNI BOŻEJ PRAWDY, co jest heretyckim twierdzeniem – więcej – jest bluźnierstwem przeciwko Jedynej Prawdzie – Jezusowi Chrystusowi. Światowa Rada Kościołów jest religijnym organem globalizacji, (dlatego też z ust hierarchów PAKP, jako członków Światowej Rady Kościołów, można było usłyszeć słowa o tym, że globalizacja powinna przebiegać również i w sferze religijnej, że nie należy się bać globalizacji – uw. Tłum.) utworzonym i finansowanym przez tajne stowarzyszenia, należące do tak zwanych najbogatszych rodzin świata. Jest to klub włodarzy tego świata. Światowa Rada Kościołów współpracuje z Międzynarodowym Funduszem Walutowym i Bankiem Światowym, ściśle współdziała z ONZ-tem, bierze udział w Światowych Kongresach pod egidą ONZ-tu. Dla realizacji niektórych projektów Światowa Rada Kościołów otrzymuje pomoc finansową z ONZ-tu.
W 1992 roku w Rio-de-Janeiro przedstawiciele Światowej Rady Kościołów wzięli udział w pracach forum Globalnego ONZ-tu, na którym gospodarze spotkania – wiodące, światowe siły polityczne podjęły kwestię Globalnego Zarządzania światem. W tym samym czasie Światowa Rada Kościołów w czasie Ekumenicznego Szczytu Ziemi przeprowadziła konferencję „W poszukiwaniach nowego nieba i nowej ziemi”. Jeden z dokumentów szczytu jest w pełni poświęcony stosunkowi Cerkwi do „Nowego Porządku Świata”.
Wszystkie kościoły, wyznania i religie, które weszły do Światowej Rady Kościołów, jako członkowie organizacji religijnej, funkcjonują w niej na prawach związku, bractwa. Podpisują

ogólny statut organizacji, wpłacają składki, składają ofiary pieniężne, przechodzą obrzęd poświęcenia i przysięgają na wierność tejże organizacji i ruchu ekumenicznego. Przysięgają i oddają pokłon „wszechmogącemu”, który ich zjednoczył, przeprowadzają rytualne obrzędy religijne, wspólne modlitwy, nabożeństwa ekumeniczne, dochodzi do wspólnej ekumenicznej „eucharystii” i bluźnierczej „Komunii”. Wszystkie obrzędy, modlitwa i czytania w czasie ekumenicznego nabożeństwa są głęboko symboliczne i napełnione mistycznym znaczeniem. Nabożeństwom towarzyszy bicie werbli, dźwięki pogańskich afrykańskich instrumentów dętych (używanych w religii voo-doo), śpiew protestanckich pieśni. Uczestnicy modlą się o sukces ruchu ekumenicznego i o szybkie zjednoczenie wszystkich kościołów. W zgromadzeniach uczestniczą: buddyści, żydzi, talmudyści-kabaliści (kabała to tajemne nauki okultystyczne … magowie to czarnoksiężnicy, którzy składają ofiary rytualne), mahometanie … , przedstawiciele organizacji mniejszościowych o nietradycyjnej orientacji i innych diabolistów … Wszyscy oni modlą się i wyznają swoją jedność i braterstwo ze wszystkimi obecnymi. Wszyscy uczestnicy potwierdzają: „amen”.

„Wierzymy i wyznajemy: jedno braterstwo, jedną wiarę, jeden kościół (cerkiew) – (globalno-ekumeniczny), „jednego boga” (szatana), – „aby wszyscy byli jedno”, – i wszyscy mówią: „niech tak się stanie”.
Wszystkie konfesje i wszyscy zebrani potwierdzają swoją wierność Światowej Radzie Kościołów («Recommitment to WCC »). Śpiewane są hymny „Kościoła jednego fundamentu” («The Church’s One Foundation»).
Po wyznaniu wiary i złożeniu przysięgi na wierność „jednemu ekumenicznemu kościołowi”, wypowiedzianej razem z wszystkimi, również i z „prawosławnymi” przedstawicielami, wygłasza się następujące oświadczenie:
„Jesteśmy natchnieni taką wizją kościoła, który doprowadzi wszystkich ludzi do kontaktu z bogiem i do wzajemnej, międzyludzkiej współpracy, gdzie dokonywać się będzie jeden „chrzest”, będzie udzielana jedna „święta komunia”, oraz zostanie zatwierdzone jedno ogólne służenie”.
„Odkrywamy siebie na kulturę dialogu i solidarności, szukając współdziałania z wyznawcami innych religii”;
„Żadne niepowodzenia, ani wątpliwości, ani zagrożenia, nie osłabią naszego dążenia do wspólnego kroczenia drogą do jedności”.
„Potwierdzamy, że ten, kto nas jednoczy, jest silniejszy od tego, kto nas rozdziela”.
Na tych sabatach bezbożnych i satanistycznych mszach oddaje się cześć i służy się wrogowi rodzaju ludzkiego, oraz wyrzeka się Prawdy Bożej. To właśnie w takich radach bezbożnych, sabatach biorą udział „przedstawiciele” Cerkwi Prawosławnej. Prawie wszyscy biskupi i niektórzy kapłani na czele z Patriarchą Cyrylem Gundiajewem biorą aktywny udział w tych heretyckich, zdradzieckich sabatach. Natomiast sam Cyryl Gundiajew nie jest podrzędnym członkiem, lecz liderem tego światowego, powszechno-heretyckiego ruchu (Powszechnego zła).
Na Zgromadzeniu Ogólnym Światowej Rady Kościołów w Canberze – metropolita Cyryl, obecny Patriarcha, bluźnierczo oświadczył:
„Światowa Rada Kościołów jest naszym wspólnym domem i ów fakt, że prawosławni uważają go za swój dom i pragną, aby ów dom był kolebką jednego kościoła, potwierdza szczególną odpowiedzialność prawosławnych za los Światowej Rady Kościołów, nasz obowiązek wspomagania rozwoju dialogu ekumenicznego”.
Po tej wypowiedzi Cyryl przeszedł przez pogańskie ognie „oczyszczające”, wziął udział w świętokradczej „liturgii”, której towarzyszyły wycia pogańskich magów-szamanów, Papuasów i huk muzyki rockowej, wysłuchał bluźnierczego kazania czarnoskórej „kapłanki” – feministki, która mówiła o Bogu w rodzaju żeńskim. Metropolita Cyryl tak podsumował swoje wrażenia:
„To, co się dzieje w czasie Zgromadzenia, uczestnicy powinni zabrać ze sobą i przekazać swoim narodom”.
A oto oświadczenie Metropolity Cyryla na poniższe pytanie redaktora:
– „Czy jesteście w stanie wy, liderzy judaizmu, islamu, watykańskiego katolicyzmu i prawosławia, trzymając się za ręce, zademonstrować to, że stanowicie jedność w dziedzinie moralności?”
– „Możemy to zrobić bez jakichkolwiek trudności, ponieważ reprezentujemy jeden system wartości moralnych, który przekazujemy światu”.

Święty Synod Rosyjskiej Cerkwi Prawosławnej zatwierdził dokument końcowy Światowego Szczytu Liderów Religijnych, który odbył się w Moskwie w dniach od 3-5 lipca 2006 roku.
Szczyt został zwołany z inicjatywy Patriarchy Moskiewskiego i całej Rusi Aleksija II, przewodniczącego Zarządu Mahometan Kaukazu, Szejk-ul-imama, Allachszukiura Pasza-zade, oraz Międzyreligijnej Rady Rosji. Wzięło w nim udział ponad 200 zwierzchników i przedstawicieli społeczności chrześcijańskich, mahometańskich, żydowskich, buddyjskich i innych religii i wspólnot religijnych z 49 państw świata.
„My, uczestnicy Światowego Szczytu Liderów Religijnych – zwierzchnicy i przedstawiciele chrześcijańskich, mahometańskich, żydowskich, buddyjskich, hinduistycznych, szintoistycznych wspólnot z 49 państw świata – zebraliśmy się w Moskwie w przeddzień szczytu „Wielkiej Ósemki”.

W dokumencie końcowym Światowego Szczytu Liderów Religijnych stwierdzono, że judaizm, pogaństwo, mahometanizm, watykański katolicyzm, protestantyzm i pozostałe tradycyjne religie i konfesje, oraz Prawosławie głoszą i wyznają tego samego boga – „najwyższego”, oraz że łączą ich wszystkich (Prawosławnych i przedstawicieli wymienionych religii) te same wartości moralne.
Pod tym dokumentem swoje podpisy złożyli prawosławni biskupi. Wśród przedstawicieli judaizmu na szczycie byli obecni chasydzi w osobie głównego rabina Rosji Berła Łazara – talmudysty i kabalisty, który, jak pozostali chasydzi, otwarcie oddaje cześć lucyferowi.
W dokumencie końcowym szczytu nie ma ani słowa o Zbawicielu naszym Jezusie Chrystusie, ale jest mowa o wspólnym dla wszystkich religii ‚najwyższym’ (diable). Natomiast udział wszystkich, którzy podpisali dokument końcowy jest udziałem w budowie nowego światowego porządku (Novus Ordo Saeculorum) i królestwa antychrysta.
( „Każdy duch, który uznaje, że Jezus Chrystus przyszedł w ciele, jest z Boga. Każdy zaś duch, który nie uznaje Jezusa Chrystusa, nie jest z Boga i to jest duch Antychrysta, który, jak słyszeliście, nadchodzi i już teraz przebywa na świecie” (1 J 4,2).)

*26-27 kwietnia 2010 w Baku odbył się Światowy Szczyt Liderów Religijnych. Pracom pierwszego plenarnego posiedzenia przewodniczył Świątobliwy Patriarcha Moskiewski i całej Rusi Cyryl.
My, uczestnicy Światowego Szczytu Liderów Religijnych – zwierzchnicy i przedstawiciele chrześcijańskich, mahometańskich, żydowskich, buddyjskich, hinduistycznych, wspólnot z 21 państw świata – zebraliśmy się w Baku w celu przedyskutowania aktualnych problemów naszych czasów, spośród których na tym spotkaniu szczególnie wydzieliliśmy temat wpływu globalizacji na religię i tradycyjne wartości.
*komunikat konferencji „Prawosławni i katolicy wspólnie w obronie rodziny” (Watykan, 13 listopada 2013 roku)
Papieska Rada do spraw Rodziny i Wydział Zewnętrznych Stosunków Cerkiewnych Moskiewskiego Patriarchatu przeprowadzili w Rzymie 13 listopada 2013 roku konferencję na temat „Prawosławni i katolicy wspólnie w obronie rodziny”. Przewodniczący Wydział Zewnętrznych Stosunków Cerkiewnych Moskiewskiego Patriarchatu, Metropolita Wołokołamski Hilarion i Przewodniczący Papieskiej Rady do spraw Rodziny, Arcybiskup Vincenzo Paglia swoimi wykładami otworzyli konferencję.

Powstaje pytanie – jak my, wierni, mamy się w tej sytuacji zachować? Przecież nie możemy mieć nic wspólnego z odstępcami i heretykami-globalistami, oraz ekumenistami, ponieważ są to fałszywi pasterze, którzy już dawno zostali pozbawieni swoich godności na Niebiosach.
– Metropolici zdradzili Boga i utracili łaskę Bożą, ale jak na razie nie zostali od niej odcięci – czy w takim wypadku nie mamy do czynienia w Cerkwi z tą sytuacją, kiedy „na miejsce niegodnych sług ołtarza, Zbawiciel nasz niewidzialnie posyła Swoich Aniołów w celu wypełnienia Boskiego Sakramentu”. Są to słowa świętego męczennika Damaskina (Cedricha)
Święci Ojcowie uczą, aby nie dopuszczać do jakichkolwiek rozłamów i nie opuszczać Cerkwi Prawosławnej, ale, z drugiej strony, przestrzegają, aby nie wspominać w modlitwach heretyckich biskupów.
Nie wolno porzucać Cerkwi i dopuszczać do rozłamów, wrogowie tylko na to czekają i dążą do tego, aby później wszystko sobie podporządkować. Chrystus oddał Swoją Cerkiew w ręce Swoich uczniów. Również i nam przypadła ta Wielka Cześć, tak samo jak Apostołom, obrony naszej Świętej Cerkwi.
Jeden z Optyńskich starców powiedział: „Prawosławie funkcjonuje w warunkach nieładu i ubóstwa. Dzieje się tak dlatego, aby pokazać ludziom, że trwa ono (Prawosławie) bynajmniej nie przez ludzkie wysiłki i dzięki ludzkiemu porządkowi, lecz dzięki Wszechmocy Bożej”.

Duchowe nauki Przepodobnego Ihumena i Wielkiego Wyznawcy Tedora Studyty.
WIARA W BOGA I MĘŻNE WYZNANIE WIARY SĄ CZYMŚ NIEROZŁĄCZNYM

„Jedno bez drugiego nie istnieje. Jest rzeczą niemożliwą, aby Wierzyć w Boga, a nie wyznawać tej Wiary przed ludźmi, wyrzekać się Wiary … „Nie powołuj się na większość i nie chwal się nocnymi czcicielami Boga, których nazywasz świadomymi. Jeśli oni czczą Boga, to gdzie podziała się śmiałość ich mowy?”. „A przecież milczenie (przeciwko herezji) jest częściową jej akceptacją … Dlatego też teraz, mój umiłowany, nastał czas, abyśmy zabrali głos … Każdy, kto broni Prawdy i cierpi z Jej powodu, jest Fundamentem i Zwieńczeniem Cerkwi …”
„W obecnych czasach prześladowań chrześcijan i Chrystusa, nie tylko najznaczniejsi możni i uczeni powinni dawać świadectwo wiary – głosząc i nauczając Słowo Prawdy, ale i uczniowie powinni śmiało głosić Prawdę i swobodnie o Niej mówić. Nie są to moje słowa – grzesznika, lecz Świętego Jana Złotoustego, jak i innych Ojców”. Wynika to z przykazania Bożego – aby nie milczeć, kiedy istnieje zagrożenie Wiary. Mów i nie milcz! „A mój sprawiedliwy z wiary żyć będzie, jeśli się cofnie, nie upodoba sobie dusza moja w nim” (Hebr. 10,38). Oraz: «Jeśli ci umilkną, kamienie wołać będą» (Łuk. 19,40). Tak więc, kiedy rzecz dotyczy kwestii Wiary, wtedy nie wolno mówić: „Kim ja jestem? Kapłanem? Nie. Kierownikiem? Nie. Żołnierzem? Rolnikiem? Też nie, jestem biedakiem, zarabiającym tylko na dzienny posiłek. Dlatego nie do mnie należy zabieranie głosu w tej sprawie, ani troska o nią …
Tak, to kamienie wołają, a ty nadal milczysz i jest ci wszystko jedno? Przyroda nieożywiona słucha Boga, a ty nie słuchasz? Świat nieożywiony, który nie podlega Sądowi Bożemu, jakby bojąc się nakazu, wydaje z siebie głos, a ty, który będziesz musiał się stawić przed Bogiem w czasie Strasznego Sądu, aby zdać sprawę ze swojego życia i z każdego swojego słowa, nawet gdybyś był ubogi, bezsensownie mówisz: „A co ja mam do tego? …”Tak więc, ostatni z biedaków nie będzie miał żadnego usprawiedliwienia w Dzień Sądu, jeśli nie zacznie teraz mówić, jako ten, który ma być osądzony i tylko za tę jedną rzecz, a tym bardziej każdy z wysoko postawionych dostojników, aż do tego, który stoi najwyżej w hierarchii i otrzymał diadem, a którego również czeka nieubłagany Sąd. Ponieważ, jak mówi Pismo Święte „silni mocniej będą doświadczani” oraz: „Najmniejszy znajdzie litościwe przebaczenie, ale mocnych czeka mocna kara.” (Mądr. 6, 6). Dlatego i ja, nieszczęsny, zabieram głos, drżąc przed Sądem.

Straszny Sąd za milczenie
Tak więc, umiłowany, zawsze oświecaj innych światłością słowa, jak mówi Pismo Święte i świeć „wszystkim, którzy są w domu” (Mat. 5,15). „Dziecko moje umiłowane, umacniaj się w Bogu i ani na chwilę na upadaj na duchu w obawie przed zasłaniem. Niezachwianie trwaj w Wierze. Jeśli zażądają, to wyznaj swoją Wiarę. Jeśli trzeba będzie przecierpieć zniewagi, to znoś je wraz z Chrystusem, przyjmij więzienie, wypij do końca żółć tych mąk, dobrowolnie wejdź na Krzyż, ponieważ każdemu, kto pragnie nieść cierpienia, zostanie to uznane za prawdziwe cierpienie … Któż ma się cieszyć, weselić i odczuwać wewnętrzną radość, jak jak nie ten, kto został uwięziony i cierpi za Chrystusa”. „Błagam cię, moje ukochane dziecko! Trwaj mężnie w Wierze. Jeśli trzeba będzie oddać swoje życie, to oddamy je wraz z Chrystusem, aby żyć z Nim na wieki. Przecież i tak umrzemy, jakbyśmy tego unikali”. „Przyniosłeś swoje wyznanie Wiary, zostałeś uwięziony, zostałeś przetopiony jak złoto w smutku i chorobie. Pokaż, moje dziecko, jeszcze większą niezłomność i cierpliwość, abyś zajaśniał jak słońce”. „Błogosławieni, którzy oddali swoje życie za Zbawiciela, ponieważ za jedną chwilę otrzymają całe wieki. WIECZNOŚĆ!”.

Umacniaj się mój synu, idź raczej na zesłanie i śmierć, niżeli miałbyś się zgodzić na grzech i naruszenie Chrystusowej Ewangelii. Dlatego, ja, pokorny sługa, powtarzam: radujcie się w Bogu, ojcowie i bracia; radujcie się, prześladowani z powodu Prawdy (Mat. 5, 10); „radujcie się, żyjący w górach i pieczarach, jak i ukrywający się w miastach i tajemnych miejscach”.
Sam Chrystus, Którego wyznają, raduje się i niesie trudy ascezy z każdym Wyznawcą”.
Wielki Wyznawca Chrystusa, Przepodobny Ojciec nasz Teodor Studyta.

– „Wszyscy, którzy biorą udział w globalizmie, – w tajemnicy nieprawości (w nadaniu ludziom numerów, czipów, w budowie królestwa bestii, – piekła na ziemi). Ci, którzy biorą udział w ekumenizmie, – w zjednoczeniu wszystkich religii, herezji, sekt …. i wszelkiego rodzaju ohydy.
Wszyscy, którzy przygotowują i popierają Ósmy sobór (sabat) – gdzie dokona się zdrada Prawdziwego Boga.
– Wkrótce zbiorą owoce swoich uczynków. A wszystkie ich niegodziwości spadną na ich głowy. Ich udziałem w wieczności jest Piekielna Otchłań, będą na wieki cierpieć nieskończone męki, gdzie robak nigdy się nimi nie nasyci, a ognień nigdy nie zagaśnie.
Wszystkich wrogów Bożych czeka wyrok: – przeklęci, idźcie precz ode Mnie w ogień wieczny.
… Zostanie wrzucony w jezioro ognia i siarki … I będą cierpieć katusze we dnie i w nocy na wieki wieków (Ap. 20,10). Kim jest ten, kto tak nienawidzi Prawdy Bożej i całej ludzkości? Któż może powstać przeciwko Cerkwi Chrystusowej, jak nie szatan i jego uczniowie? Są to czasy ostateczne. Czasy Apostołów, Wyznawców i Ascetów.
Czasy twardego stania w Prawdzie Chrystusowej. Jesteśmy ostatnimi prawosławnymi.

BÓG DAŁ NAM CZAS – ZIEMSKIE ŻYCIE
ZDRADA BOGA W TRÓJCY ŚWIĘTEJ JEDYNEGO PRZEZ LUDZKOŚĆ
„Ósmy Sobór Powszechny nie będzie prawosławny, będzie na nim nieoficjalnie obecny antychryst, będą witać antychrysta z otwartymi rękami” – powiedział ihumen Gurij Czezłow.

Natomiast gromadzi i jednoczy wszystkie herezje i fałszywe nauki ojciec wszelkiej ohydy i fałszu wraz ze swoimi niewolnikami.
„Na Ósmym Soborze Powszechnym-antychrystowym dokona się nie tylko zjednoczenie „kościołów”, lecz i ogólnoświatowe wyrzeczenie się Boga w Trójcy Świętej Jedynego przez ludzkość”.
„Dziecko, jeśli będziesz musiał umrzeć za swoją świętą Wiarę, śmiało idź na śmierć. Tak samo Święci umierali za Wiarę, a teraz żyją w Chrystusie.” Przepodobny Teodozjusz Kijowsko-Peczerski.

Uczestnicy Dnia Modlitwy o Pokój Asyż, 24 stycznia 2002 r.
Kościoły prawosławne

„Jan Paweł II wraz z delegatami Kościołów i Wspólnot chrześcijańskich modlił się w dolnej bazylice św. Franciszka. Na treść nabożeństwa ekumenicznego złożyły się czytania, śpiewy, wezwania. Jedno z nich wypowiedział po polsku archimandryta Jerzy Pańkowski, reprezentujący w Asyżu Kościół prawosławny w Polsce: «Panie, Sługo żyjącego Boga i nasz Pokoju: / Ty nas wzywasz do pokoju w jednym ciele».
Na zakończenie nabożeństwa wszyscy odśpiewali po łacinie «Ojcze nasz». Ostatnią modlitwę odmówił Papież: «Miłosierny Boże, nieskory do gniewu i wielki w miłości, Ojcze, Synu i Duchu Święty, bądź dla nas wszystkich, dla Kościoła Świętego, dla ludzi, których On miłuje, błogosławieństwem i pokojem teraz i przez wszystkie dni».”
http://www.opoka.org.pl/biblioteka/Z/ZW/asyz_pokoj_2002.html

Uczestnicy Dnia Modlitwy o Pokój Asyż, 24 stycznia 2002 r.
Ekumeniczny Patriarchat Konstantynopola: Patriarcha Bartłomiej I, greckoprawosławny metropolita we Włoszech i egzarcha w Europie Południowej abp Gennadios, ordynariusz Reghionu i dyrektor Biura Kościoła Prawosławnego przy Wspólnocie Europejskiej bp Emmanuel, diakon patriarchalny Stefanos, Basilios Karaghiorghis; greckoprawosławny Patriarchat Aleksandrii i całej Afryki: ordynariusz Nilopolis i wikariusz patriarchalny Aleksandrii bp George Vladimirou; greckoprawosławny Patriarchat Antiochii i całego Wschodu: Patriarcha Ignacy IV Hazim i biskup pomocniczy Lukas El Khoury, metropolita Europy Zachodniej i Środkowej Gabriel Saliby i sekretarz Dimitri Yamanoglu; greckoprawosławny Patriarchat Jerozolimy; prawosławny Patriarchat Moskwy: metropolita Wołokołamska i Jurjewa oraz wikariusz patriarchalny Moskwy Pitirim, biskup Kercza Hilarion, biskup Korsunia Innokentij; prawosławny Patriarchat Serbii: metropolita Zagrzebia i Lublany Jovan; prawosławny Patriarchat Rumunii: biskup Harghity i Covasnej Ioan Salagean; prawosławny Patriarchat Bułgarii: wikariusz biskupi w Europie Środkowej i Zachodniej archiprezbiter Ivan Petkin; prawosławny Kościół Finlandii; prawosławny Kościół Cypru: biskup Trimithus i wikariusz greckoprawosławnego arcybiskupa Nei Justiniany i całego Cypru Vasilios, Christos Economou; Polski Autokefaliczny Kościół Prawosławny: archimandryta Jerzy Pańkowski; prawosławny Kościół Albanii: arcybiskup Tirany i Durrësi oraz całej Albanii Anastas, sekretarz generalny Świętego Synodu o. Jani Trebicka.

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

Św. Hilarion Troicki powiedział :”,W kwestiach wiary może być tylko jedna ortodoksja, może istnieć jedynie prawda bądź fałsz… Wszystkie chrześcijańskie wyznania nie mogą należeć do jednej Powszechnej Cerkwi Chrystusowej, ale jedno z nich jest prawdziwą Cerkwią(kościołem). Natomiast pozostałe poza cerkiewnymi wspólnotami … Jedyną prawdziwą Cerkwią jest Cerkiew prawosławna… Uznanie możliwości zbawienia poza Cerkwią oznacza uznanie konieczności istnienia Cerkwi”.

+
Ekumenizm – to nadherezja! Cerkiew Prawosławna – to statek, płynący po wzburzonym oceanie. My prawosławni znajdujemy się na tym statku.

Gdy jest koniecznym bronić wiary, a ty tego nie czynisz – twa dusza ginie.
Lecz jeśli zginiesz broniąc wiary – trafisz do Królestwa Niebieskiego.

КОГДА НЕОБХОДИМО ЗАЩИЩАТЬ ВЕРУ, И ТЫ ЭТОГО НЕ ДЕЛАЕШЬ, – ТВОЯ ДУША ПОГИБАЕТ;
А ЕСЛИ ПОГИБНЕШЬ, ЗАЩИЩАЯ ВЕРУ, –
ПОПАДЕШЬ В ЦАРСТВО НЕБЕСНОЕ.

Преподобноисповедник
Гавриил Тбилисский (Ургебадзе)

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

WALKA Z PRAWOSŁAWIEM

Globalna rada występnych i ekumeniczny sabat.
Na światowych radach, szczytach, seminariach, …. heretycy zatwierdzają coraz to nowsze metody walki z Prawosławiem, toczy się wojna z Cerkwią Prawosławną. Na ósmym Zgromadzeniu Generalnym Światowej Rady Kościołów w 1999 roku, w Zimbabwe, podjęto następujące decyzje:
 Światowa Rada Kościołów powinna skierować swoją uwagę przede wszystkim na współpracę z Prawosławnymi Cerkwiami, co oznacza, że należy zdusić w Prawosławnych Cerkwiach ich sprzeciw wobec ekumenizmu. W tym właśnie celu patriarcha i biskupi, którzy zdradzili Chrystusa i biorą udział w ruchu ekumenicznym, muszą usunąć wszystkich gorliwych duchownych z Monasterów i parafiia na ich miejsce mianować swoich, posłusznych nowo-tworzonemu globalnemu systemowi antychrysta i nowej religii –lucyferiańskiego ekumenizmu. Należy powoli zniszczyć Sakramenty Cerkwi, w pierwszej kolejności Spowiedź, która ma się stać tylko formalną formułką, czyli, ogólną, – kapłan spieszy się, nie pozwalając wiernemu na szczere rozkajanie się w swoich grzechach, oraz na przyniesienie Bogu Prawdziwego Pokajania. Tego rodzaju nadużycia tłumaczy się brakiem czasu i kapłanów, że niby jeden kapłan nie jest w stanie wysłuchać wszystkich uważnie i wyspowiadać. Należy narzucić wiernym taki pogląd, że spowiadać się można jedynie raz w rok, a przyjmować Pryczastie – ile tylko chcesz. Zdrajcy wiedzą, że wierni podchodzą do Czaszy (Kielicha) bez szczerego, omytego łzami pokajania – w stanie grzechu, przez co, zamiast uświęcenia, wpadają w jeszcze cięższy grzech, ściągając na siebie karę Bożą. A takimi ludźmi można łatwo sterować. Łatwo można im wmówić, że nie trzeba bać się globalizacji, numerków w dokumentach tożsamości, czipów, że są to naturalne współczesne nam procesy, natomiast Kanony Cerkwi i Tradycja Świętych Ojców to tylko prywatna opinia. Tacy odstępcy mówią swoim wiernym, żeby nie bali się niczego, że wszystko jest w porządku – bo przecież złoci się kopuły cerkwi. „Rosja się odradza, a kiedy antychryst przyjdzie, to my was o tym poinformujemy i staniemy w waszej obronie. A teraz jedzcie, pijcie, żeńcie się … samochody, komputer, biznes … niczego się nie bójcie!”
 Ławrentij Czernihowski mówił: „Cerkwie będą złocić, a dusze będą czernieć”.
„Do każdego więc, który się przyzna do Mnie przed ludźmi, przyznam się i Ja przed Moim Ojcem, Który jest w niebie. Lecz kto się Mnie zaprze przed ludźmi, tego zaprę się i Ja przed Moim Ojcem, Który jest w niebie”. (Mat. 10, 32-33).
„Kto się bowiem Mnie i słów Moich zawstydzi przed tym pokoleniem wiarołomnym i grzesznym, tego Syn Człowieczy powstydzi się, gdy przyjdzie w chwale Ojca Swojego razem z aniołami świętymi”. (Mk. 10,38)
Kto broni Cerkwi, ten broni Królestwa Niebieskiego i ten jest Prawdziwym sługą Bożym i Prawdziwym dzieckiem Matki Cerkwi.
A kto walczy przeciwko Cerkwi Bożej, to lepiej byłoby, gdyby taki człowiek w ogóle się nie narodził … biada takiemu człowiekowi, który zdradza Syna Człowieczego … byłoby lepiej dla takiego człowieka, gdyby zawieszono mu kamień młyński na szyję i rzucono go w morze.
Obecnie dokonuje się zdrada i wyrzeczenie się Prawdy – Jezusa Chrystusa Zbawiciela. Syn Boży jest powtórnie krzyżowany.
Milczy patriarcha, milczą biskupi, milczy duchowieństwo, milczą starcy, milczą mnisi … Natomiast słudzy Króla Niebieskiego, synowie Światłości, uczniowie Chrystusowi milczeć nie mogą:
„Lecz niektórzy faryzeusze spośród tłumu rzekli do Niego: „Nauczycielu, zabroń tego swoim uczniom!”Odrzekł: „Powiadam wam: Jeśli ci umilkną, kamienie wołać będą”‚. (Łuk. 10, 39-40).
Uczniowie mężnie, z radością trudzą się na chwalę swojego Władcy, za Wiarę Ewangeliczną, za Świętą, Powszechną, Apostolską Cerkiew. Czy nie słyszeliście o tym?

STRASZNY SĄD ZA MILCZENIE
Archimandryta Arsenij (Papaczok), Rumuński starzec (13 sierpnia 1914 – 19 lipca 2011 roku)

Wszyscy was znienawidzą za Imię Moje (nie za numer, …. lecz za Imię). Trwajcie w Prawdzie!
Piszcie listy do urzędu podatkowego i do innych instytucji i instancji, odmawiajcie przyjęcia dokumentów z numerkami, całego tego globalno-elektronicznego systemu (dopóki nie jest na to za późno) – to jest wasze Wyznanie Wiary. Z tymi listami odmownymi (w których wyrzekliśmy się przyjęcia numerków i globalnego systemu elektronicznego) staniemy przed naszym Zbawicielem, Jezusem Chrystusem, na Strasznym Sądzie. Całe Królestwo Niebieskie śledzi nasz podwig trwania w Prawdzie.
Żądajcie:
– Wyjścia Rosyjskiej Cerkwi Prawosławnej i wszystkich Cerkwi Prawosławnych (w tym i PAKP) ze Światowej Rady Kościołów;
– Zdjęcia numerów kodowych z Prawosławnych Monasterów i Świątyń;
– potępienia i odrzucenia wszystkich numerów, nadawanych człowiekowi (NIP= ros. ИНН, numer ubezpieczeniowy=ros. Снилс, …), potępienia całego tego globalno-elektronicznego systemu (elektronicznych kart, czipów …), uznania tego za działanie antychrześcijańskie, prowadzące dusze na potępienie (całą ludzkość)
– Potępić i nie dopuścić do zwołania heretyckiego Ósmego soboru powszechnego
Nasza Cerkiew Prawosławna jest Cerkwią Wojującą, a wszystkie dzieci Świętej, Powszechnej i Apostolskiej Cerkwi są żołnierzami Chrystusowymi.

W chwili obecnej nikt z PAKP nie informuje o tym jakie dokumenty są przygotowywane na ósmy sobór, nawet nie ma możliwości zapo-znania się z tym co strona polska przygotowuje i co im Patriarcha Bartłomiej zlecił??? Niniejsza broszura ma za zadanie przybliżenie Prawosławnym w Polsce co przyniesie tzw. pan-prawosławny sobór przygotowywany na 2016 rok.
STRONY INTERNETOWE NA KTÓRYCH JEST BIEŻĄCE INFO O NADCHODZĄCYM ÓSMYM TZW. PAN PRAWOSŁAWNYM SOBORZE: http://sobor2016.com/
http://www.sobor8.ru/
http://antimodern.ru/8-sobor/

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

ŚWIĘTA WSPÓLNOTA GÓRY ATOS WZYWA PATRIARCHĘ BARTŁOMIEJA DO ZA-CHOWANIA JEDNOŚCI WIARY PRAWOSŁAWNEJ

W podanym do publicznej wiadomości na początku lutego br. oficjalnym liście wszystkich 20 monasterów Góry Atos skierowanym do patriarchy Konstantynopola Bartłomieja, dato-wanym na dzień 18/31 grudnia 2014 roku, hagioryci oddali cześć jego ojcowskiej posłudze, a w pokorze przed Bogiem, wzywając na świadków Chrystusowej wiary świętych, którzy strze-gli prawowierności jej przekazu, między innymi przed łacińskimi herezjami, odnieśli się z bó-lem do naruszającego kanony prawosławnej wiary faktu wspólnej modlitwy i liturgicznego pocałunku patriarchy z papieżem rzymskim na Fanarze w dniu apostoła Andrzeja, patrona Cerkwi konstantynopolitańskiej.
Święta Wspólnota określiła tę zakazaną w świetle prawosławnej dogmatyki i tradycji litur-gicznej praktykę, zrównującą Cerkiew Chrystusa z herezją papizmu, mianem skandalu, a jednocześnie wezwała patriarchę Bartłomieja do zerwania z takim kursem dialogu, który na-rusza jedność wiary.
Atoskie monastery jednogłośnie ostrzegły, że w przeciwnym razie nie będą wspominać patriarchy podczas Boskiej Liturgii – miało to już miejsce przed pięćdziesięcioma laty, kiedy patriarcha Atenagoras podjął kanonicznie nieskuteczne akty zniesienia anatem przeciwko papizmowi.
ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΗΣ Ι. ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ ΑΓ. ΟΡΟΥΣ.pdf

 

„Спаси и помилуй, Господи Иисусе Христе, Святейшие прав-ославные патриархи, со всеми благочестивыми архиереи, и весь освященный чин, и причет церковный и даруй им цело, безм-ятежно, благоверно, право, по преданию Святых Отец на Всел-енских Соборах Духом Святым узаконненому, исправляти слово Твоея истины, Церковь добре управити и вернии овцы Христовы негиблеми соблюсти. Аминь „

WIELKI POST 2015
Prawosławno-Monarchistyczne Bractwo Ikony Miłościwego Chrystusa Zbawcy

Православно-Монархическое Братство во имя Нерукотворного образа Всемилостивого Спаса

 

Źródło: bractvospasa.wordpress.com/2015/07/18/apel-przeciwko-zwolaniu-pan-prawoslawnego-soboru-w-2016-roku-czyli-co-nas-czeka-jezeli-taki-sobor-sie-odbedzie/

Opracowanie: PrawoslawniKatolicy.pl