Ojciec Mateusz Vulcanescu – ARGUMENTY WOBEC PRZYJMOWANIA NIEPRAWOSŁAWNYCH DO PRAWOSŁAWIA (pl. eng.)

Każdy, kto nazywa siebie chrześcijaninem uważa Pismo Święte za inspirowane przez Boga i zawierające informacje o Bogu i o tym, jak ludzie powinni się z nim porozumieć. Istnieje jednak kilka wspólnot, które przyjmują poglądy, które są sprzeczne z Pismem Świętym.

Te przekonania są nazywane herezją przez Cerkiew świętych Apostołów (to znaczy, Prawosławną Cerkiew).
Termin “herezja” określa indywidualne osoby lub społeczności, które zniekształcają prawdę – prawdę, która jest akceptowana przez całe zgromadzenie Cerkwi Prawosławnej.

Mianowicie, zwolennicy takich pseudo-religii nazywani są heretykami. Istnieje błędnie rozpowszechnione przekonanie, że te terminy są pogardliwe lub, że etykietują kogoś, ale oczywiście, one nie mówią nic więcej, jak tylko opisują stan wiedzy, a to nie oznacza, że są pogardliwe, czy że etykietują kogoś.
Według Pisma Świętego, sakramentem otwierającym drogę do zbawienia jest chrzest. (On rzekł do nich: “Idźcie na cały świat i głoście Ewangelię wszelkiemu stworzeniu. Kto uwierzy i przyjmie chrzest, będzie zbawiony; a kto nie uwierzy, będzie potępiony.” Mark 16, 15-16).

Znaczące jest jednak, że zgodnie z słowami samego Zbawiciela, prawdziwy i odkupieńczy chrzest jest nierozerwalnie związane z prawdziwą wiarą, a mianowicie wiarą, że jest zgodną z Ewangelią, którą głosili Apostołowie, i która wiernie została zachowana w Cerkwi Prawosławnej od wieków.

Wyżej wymieniony odniesienia do Marka 16, 15-16 jest zgodne z Ewangelią Mateusza 28, 18-20 (“Wtedy Jezus podszedł do nich i przemówił tymi słowami: «Dana Mi jest wszelka władza w niebie i na ziemi. Idźcie więc i nauczajcie wszystkie narody, udzielając im chrztu w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego. Uczcie je zachowywać wszystko, co wam przykazałem. A oto Ja jestem z wami przez wszystkie dni, aż do skończenia świata» Amen), podkreśla związek między chrztem i prawdziwą wiarą.

W tym kontekście możemy rzeczywiście mówić o odkupieńczym chrzcie w przypadku osób, które nie są prawosławne?

Mówi się, że skoro pewni heretycy są ochrzczeni w imię “Trójcy Świętej”, ich chrzest musi być ważny. Ale w jaką Trójcę Świętą wyznają oni wierzą?

Papiści, na przykład, wierzą że Duch Święty pochodzi nie tylko od Ojca, lecz również od Syna, podczas gdy prawosławni wierzą, że Duch Święty jest pochodzi wyłącznie od Ojca, jak głosi sam Jezusa Chrystusa w Ewangelii Jana 15, 26.

Katolicy (jak również protestanci) nie wierzą w Boga, który działa w świecie przez Jego niestworzoną energię, co w konsekwencji oznacza, że nie wierzą oni, iż Duch Święty działa przez chrzest.

Jest oczywiste, że zarówno papiści i protestanci są heretykami ze względu na fakt, że to, co głoszą zaprzecza temu, co Pismo Święte i Święta Tradycja głosić o Bogu i Jego relacji z ludźmi. W rezultacie, rozdzielenie tych społeczności z Kościołem prawosławnym jest oczywiste, ponieważ nie dzielić oryginalne nauczanie Ewangelii i wszystkich Świętych.

Cerkiew zawsze uważała ich za heretyków, ponieważ ich wyznanie wiary jest sprzeczne z Ewangelią i Świętymi na wiele sposobów. Oznacza to, że nie podzielają wiary, że Apostołowie głosili wiarę Cerkwi Chrystusowej; dlatego ich sakramenty nie mogą być dziełem Ducha Świętego, zatem ich chrzest nie może być ważny.

Chrzest heretyków jest nieważny i fałszywy jak cała ich wiara, która niestety kompromituje Trójcę Świętą, stwierdzając nieprawdę o Bogu i Jego relacji ze stworzeniem.
Według Świętych Kanonów (począwszy od Kanonów Apostolskich), heretycy powinni być ochrzczeni, ponieważ nie mają prawdziwego chrztu. Ponadto, każdy duchowny, który uznaje, chrzest lub inny “sakrament” heretyków za ważny, ma być zdjęty z urzędu (46., 47., 68. Kanony Apostolskie, Kanon 7 z 2 Ekum. Synod, Kanon 84 i 95 6. Ekum. Synod, 1-ga Carhid Synod, 1, 2, 20, 47-szy Synod Bazyli, 15 Kanon 6. Synod w Kartaginie).

Biorąc pod uwagę te szczególne Kanony, które są częścią fundamentów naszej wiary – i które mogą być łatwo wykazane, nauczane i zrozumiane – każdy heretyk, który chce, stać się członkiem Cerkwi Prawosławnej powinien i musi być ochrzczony.

Jednak niektóre Cerkwie lokalne “przyjmują” heretyków “do Cerkwi” przez Bierzmowanie. Również niektóre Cerkwie lokalne chrzczą heretyków, podczas gdy inne lokalne Cerkwie przyjmują ich jedynie przez Bierzmowanie. W konsekwencji, niektórzy twierdzą, że z powodu tej praktyki nie jest jasne, kto powinien być ochrzczony a kto powinien być tylko Bierzmowany. Stwierdza się także, że obecny stan wiedzy nie powinien być zmieniany – to znaczy, należy uznać za uzasadnione chrzcić heretyków albo jedyne Bierzmować.

Twierdzenie to jest jednak zupełnie niewystarczające i nie do zaakceptowania przez Cerkiew Prawosławną. Święte kanony, mówią jasno, że jeśli nie jest pewne czy ktoś został ochrzczony to on/ona powinien być ochrzczony, wówczas nie będzie pozbawiony pancerza zbawienia. To jest rozsądne, zgodnie z zasadą ostrożności, a nawet jeśli Kanony Święte nie byłby wyraźnie określone, to nadal powinniśmy zostać doprowadzeni do takich wniosków i praktykę przez zwykłą troską o zbawienie naszych bliźnich.

Tylko Prawosławni [będący członkami Cerkwi Prawosławnej], którzy odrzucili prawosławne nauczanie, są przyłączeni jako heretycy do prawosławia poprzez Bierzmowanie, są po spowiedzi i odrzuceniu heretyckiej doktryny. Sakrament Bierzmowania przywraca dary Ducha Świętego, które otrzymali podczas ich pierwszego Bierzmowania (po ich Chrzcie św. w Prawosławnej Othodoxi) i porzucili je, odcinając wówczas swoją relację z Bogiem poprzez przyjęcie heretyckiej doktryny.

Zaraz po Bierzmowaniu otrzymują Komunię Świętą, zbliżając się ponownie do Jezusa Chrystusa po odrzuceniu od niego herezji.

W przeciwieństwie do przypadku heretyka, który nigdy nie był częścią Kościoła Prawosławnego, oczywiste jest, że nie ma sensu jego przyjęcie poprzez Bierzmowanie ponieważ nigdy nie był on członkiem Cerkwi Prawosławnej. Jako członkowie innego “kościoła” (w rzeczywistości jest to heretycka “nazwa”), którego sakramenty są nieważne, ani chrzest tych wspólnot, ani ich Bierzmowanie nie jest ważne.

Dlatego w ich przypadku Bierzmowanie nie może “jakoś” zastąpić Chrztu św. i każdy, kto twierdzi coś takiego ignoruje rolę Sakramentów odgrywającą w życiu człowieka i życiu Cerkwi Prawosławnej.

Sakrament Bierzmowania przysługuje ochrzczonym (z prawdziwego Chrztu św. Apostolskiej Cerkwi Prawosławnej) jest darem Ducha Świętego na rzecz osoby i społeczeństwa.
Ono nie odradza na nowo ludzką naturę, ani nie zastępuje Chrztu św. Nie można zastąpić Komunii świętej i Liturgii Świętej z Bierzmowaniem.

Święte Sakramenty nie są wymienne. Nawet Komunia Święta, najwyższa forma jedności z Chrystusem, nie zastępuje innych sakramentów, gdyż każdy sakrament ma swoje niepowtarzalne miejsce, czas, sens i cel w Cerkwi, jak naucza Duch Święty.
Na poparcie Bierzmowania dla heretyków, zamiast ich chrzcić, niektórzy przywołują 47. Kanon Apostolski zabraniający powtórnego Chrztu św., nie biorą jednak pod uwagę faktu, że ten sam kanon przewiduje, że ksiądz, który nie ochrzci tych, którzy otrzymali swój “chrzest” od heretyków ma być zawieszony w pełnieniu obowiązków. Innymi słowy, jak pokazano także w komentarzach do tego kanonu, zabrania on powtórzenia autentycznego, ważnego (prawosławnego) Chrztu św. w wierze (w Trójcę Św., jak tak jak wierzymy w nią w Credo) i formie (potrójnego zanurzenia)!

Mówi się też, że Bierzmowanie nieochrzczonych heretyków stało się powszechną praktyką zatem powinno zacząć być uznawne za dopuszczalne.

Ale ten argument nie jest słuszny w tym sensie, że jeśli go przyjmiemy to wtedy trzeba również przyjąć, że tylko dlatego, że w pewnych okresach w historii herezja powszechnie panowała to na jego podstawie herezja powinna zastąpić wiarę prawosławną. Ale to, co naprawdę wydarzyło się w te dni to to, że Bóg umocnił pewnych ludzi do walki z herezjami i pokonał je. Sam Duch Święty pracował przez tych ludzi i wzmocnił ich, podczas gdy większość odeszła od prawdy.
Poza tym argument, że jeśli coś jest wykonywany przez większość ludzi, to jest to właściwa rzecz do zrobienia może doprowadzić nas do myślenia, że może powinniśmy stać się poganami, ponieważ większość ludzi jest poganami.

Kolejnym argumentem tych, którzy twierdzą, że Bierzmowanie heretyków jest równe Chrztowi św. jest twierdzenie, że Bierzmowanie jest wynikiem ekonomii (zwolnienie), w przeciwieństwie do akribeia (surowości), wobec heretyków – “chrzest” jest akceptowany przez Cerkiew poprzez ekonomię (zwolnienie).
Ale co dokładnie mamy na myśli, gdy mówimy o ekonomii i akribeia w Cerkwii? Akribeia znaczy stosowanie formalnie obowiązujących kanonów. Ekonomia oznacza tolerancję tymczasową, wyjątkową adaptację tradycji duchowej dla korzyści osób, które znalazły się w wyjątkowych sytuacjach. Można zdefiniować ekonomię jako ekspresję akribeia Cerkwi w konkretnych sytuacjach duszpasterskich i misyjnych. Innymi słowy akribeia jest regułą podczas gdy ekonomia jest wyjątkiem. Ekonomia jest stosowana tylko w szczególnych przypadkach dla dobrego celu w niesprzyjających okolicznościach.

Prawdziwa ekonomia obejmuje soteriologiczny (zbawienie) sens i prowadzi do prawdziwej wiary, pomimo wszelkich przeszkód. Z drugiej strony, fałszywe rozumienie ekonomii nie prowadzi do prawdziwej wiary, ponieważ poprzez niemądre dostosowanie do świętych tradycji, nie będące w zgodzie z ich naturalną kolejnością, ostatecznie wymyka się i faktycznie prowadzi z dala od wiary prawosławnej.
Na przykład, z perspektywy ekonomii, Święte Kanony umożliwiają umieszczanie zwierząt wewnątrz budynku Cerkwi, jeśli, na przykład, noszą one ciężkie ładunki i ludzie mogą być w niebezpieczeństwie lub gdy zwierzęta mogą zostać zranione lub zabite przez burzę lub dzikie zwierzęta. Ale oprócz tych szczególnych okolicznościach, to jest uważane za zbezczeszczenie obecność zwierząt w budynku Cerkwi.

Innym przykładem jest udzielanie Chrztu prawosławnego, wylewając wodę święconą na całe ciało osoby leżącej w łóżku, której potrójne zanurzenie nie jest możliwe z powodu jej choroby. Tutaj mamy korektę Chrztu, który jest całkowicie niezbędny w określonej sytuacji tak, że jeśli ktoś umiera, on / ona nie pójdzie do piekła.

Wręcz przeciwnie, przypadek nie ochrzczenia osób nieprawosławnych, które nie są chore lub które nie mają przeszkód, aby ochrzcić go/ją w wiernej kanonicznej Cerkwi, nie jest uważane za ekonomię, ale zaburzenie. Praktykowanie takiej zaburzonej reguły prowadzi do schizmy i herezji.

Niezależnie od czasów, w których żyjemy, jako prawosławni Chrześcijanie powinniśmy szanować Świętą Tradycję i powinniśmy zawsze słuchać głosu Ducha Świętego, ponieważ wyraża się On poprzez Pismo Święte i Świętą Tradycję.

Trójcy Święta nie zaprzecza się sama Sobie i dostarcza nam wszelkich środków zbawienia, tak, że ludzie mogą mieć takie same szanse na zbawienie w każdej epoce, w której żyją. Zbawienie zależy od Sakramentów świętych i nauczania Cekwi na temat sakramentów jest dość jasne i nie może być zmienione lub dostosowane. Starając się “zmienić” lub “dostosować” je, jest jedynie ukazaniem albo nieznajomości albo niewiary ludzi, którzy tym się zajmują.

47. KANON APOSTOLSKI

„Biskup lub prezbiter, jeśli ochrzci ochrzczonego chrztem prawym, lub jeśli skalanemu chrztem niewiernych chrztu odmówi, niech będzie pozbawiony godności, jako naśmiewający się z krzyża i śmierci Pana, a nie odróżniający kapłanów od pseudokapłanów”.

/tł ks. dr Aleksy Znosko wyd. Bratczyk\

(46-te, 68-te Kanonów apostolski, Canon 7 2. Ecum. Synod, Canon 84, 95 6. Ecum. Synodu, 1. Carhid Canon).

Według pouczeń Ojców Kościoła, możemy również podjąć decyzję o dzieciach, iż jeśli nie ma żadnych prawdziwych świadków, którzy mogliby bez wątpienia zaświadczyć o ich Chrzcie św. w dzieciństwie – dzieci same nie mogą odpowiedzieć na to czy został im udzielony Najświętszy Sakrament Chrztu, czy nie, ze względu na ich niedojrzałość – wtedy te dzieci powinny być ochrzczony tak, że nie będzie żadnych wątpliwości co do ich Chrztu św., a tym samym nie zostaną one pozbawione świętości. [Carthage: 80]

Dlatego jeśli były Synody, które podawały, że heretycy (z wyjątkiem herezji przeciwko Trójcy) mogą być przyjmowani przez Bierzmowanie tylko trzy rzeczy powinny być wyjaśnione, w zależności od punktu widzenia niektórych teologów:

1. Takie kanony wydają się mieć zastosowanie do tych, którzy byli już ochrzczeni w Cerkwi Prawosławnej, ale popadli w herezję, a następnie powrócili przez wyznanie wiary i sakrament Bierzmowania.

2. Jeśli tak nie było, święty Bazyli Wielki wskazuje, że nie jest to dokładność Cerkwi, Ekumeniczny Sobór nie może nałożyć Kanonu, który będzie sprzeczny z Kanonami Apostolskimi, głoszącymi, że każdy heretyk powinien być ochrzczony. Ekumeniczne Kanony w celu uzyskania przez nie ekonomi, nie mogą być sprzeczne z Kanonami Apostolskimi.

3. Kanon, aby został nazwany ekumenicznym, musi wyrazić dogmat Cerkwi.
   Synod Patriarchów Wschodu, który odbyło się w Konstantynopolu w 1753 roku pod przewodnictwem Kollyvad patriarchy Cyryla i duchowym przewodnictwem świętego Auxentios Nowy Wondermaker (który miał boską wizję w tym zakresie), decyduje się na przyjmowanie wszystkich nieprawosławnych przez Chrzest święty.

   _____________________________________

Fr. Matei Vulcanescu

ARGUMENTS ON RECEIVING THE HETERODOX INTO THE ORTHODOX CHURCH
Everyone who calls himself a Christian considers the Holy Scriptures to be God-inspired and to contain information about God and about the way people should communicate with Him. There are some communities, however, who adopt beliefs, which contradict the Holy Scriptures.
These beliefs are called heresies by the Church of the Saint Apostles (that is, the Orthodox Church).
The term ‘heresy’ means choice, option and denotes the individual choices of some persons or communities, who distort the Truth – the Truth that is accepted by the whole congregation of the Orthodox Church.
Namely, the supporters of such pseudo-faiths are called heretics. There is a wrong widespread impression, though, that these terms are contemptuous or that they label someone but, obviously, they do nothing more but describe a state of the art and by no means are they contemptuous or do they label someone.
According to the Holy Scriptures, the Sacrament that paves the way for salvation is Baptism. (He said to them, “Go into all the world and preach the gospel to all creation. Whoever believes and is baptized will be saved, but whoever does not believe will be condemned.” Mark 16, 15-16).

It is remarkable, though, that according to the very words of the Savior himself, the genuine, redeeming baptism is indissolubly related to the true faith, namely that faith that is in accordance with the Gospel which the Apostles preached and has been kept as such by the Orthodox Church ever since.

The above-mentioned reference from Mark 16, 15-16 is in accordance with Matthew 28, 18-20 (And Jesus came and spoke to them, saying, “All authority has been given to Me in heaven and on earth. Go therefore and make disciples of all the nations, baptizing them in the name of the Father and of the Son and of the Holy Spirit, teaching them to observe all things that I have commanded you; and lo, I am with you always, even to the end of the age.” Amen), emphasizing the connection between baptism and true faith.

In this context, could we actually talk about a redeeming baptism in the case of people who aren’t Orthodox?

It is said that since certain heretics are baptized in the name of the “holy trinity”, their baptism must be valid. But in which Holy Trinity do they believe in?
The Papists, for example, believe that the Holy Spirit proceeds not only from the Father but from the Son, as well, whereas the Orthodox believe that the Holy Spirit proceeds only from the Father as Jesus Christ himself preaches in John 15, 26.
The Catholics (as well as the Protestants) do not believe in God working into the world through His uncreated energies, which consequently means that they do not believe that the Holy Spirit works through Baptism.

It is obvious that both the Papists and the Protestants are heretics due to the fact that what they preach contradicts what the Holy Scriptures and the Holy Tradition preach about God and His relationship with mankind. As a result, the separation of those communities from the Orthodox Church is self-evident since they do not share the original teaching of the Gospel and all the Saints.

The Orthodox Church has always considered them heretics since they contradict the Gospel and the Saints in numerous ways. This means that they do not share the faith that the Apostles preached i.e. the faith of the Church of Christ; therefore their sacraments cannot be the work of the Holy Spirit, so their baptism cannot be valid, either.
Heretics’ baptism is invalid and fake as is their entire faith, which unfortunately discredits the Holy Trinity by stating numerous untruths about God and His relationship with the Creation.

According to the Holy Canons (starting with the Apostolic Canons), heretics should be baptized since they do not have the true Baptism. Also, any clergyman who considers the baptism or any other ‘sacrament’ of the heretics valid should be disordained (46th, 47th, 68th Apostolic Canons, Canon 7 of the 2nd Ecum. Synod, Canon 84 and 95 of the 6th Ecum. Synod, 1st Carhid Synod, 1st, 2nd, 20th, 47th Synod of Saint Basil, 15th Canon of the 6th Synod of Carthage).
Taking into account these specific canons, which are part of the foundations of our faith – and which can be easily presented, taught and understood – any heretic who wants to become a member of the Orthodox Church should and must be baptized.

However, some local churches “receive” the heretics “into Church” by Chrismation. Also, some local churches baptize the heretics while other local churches only chrismate them. Consequently, some claim that because of this variety it is not really clear who should be baptized and who should only be chrismated. And it was stated that present state of the art should not be changed – that is, to be considered legitimate for heretics to be either baptized or chrismated only.
This claim, however, is totally inadequate and unacceptable by the Church. The Holy Canons state that if it is not clear whether someone has been baptized then he/she should be baptized so that they won’t be deprived of the armour of salvation. This is the reasonable thing to do, following the principle of caution, and even if the Holy Canons wouldn’t have clearly prescribed that still we should have been led towards such conclusions and practice by the mere care for the salvation of our neighbour.
Only the Orthodox who denied the Orthodox teaching by joining the heretics and return to Orthodoxy are being chrismated, after confessing and abandoning the heretic doctrines. The Sacrament of Chrismation restores the gifts of the Holy Spirit that they received at their first Chrismation (after baptism) and left them when they cut off their relationship with God by accepting the heretic doctrine.
Right after Chrismation they receive the Holy Communion, approaching again Jesus Christ after being separated from Him by heresy.

As opposed to the case of a heretic who was never part of the Orthodox Church, it is obvious that Chrismation has no meaning since they had never been members of the Orthodox Church. As members of another “church” (in fact of a heretical “denomination”) whose sacraments are void, neither those peoples’ baptism nor their chrismation was valid.

Therefore, in their case, Chrismation cannot “somehow” replace Baptism and anyone who claims such a thing ignores the role the Sacraments play in a person’s life and the life of the Church.

The Sacrament of Chrismation offers to the baptized (with the true apostolic baptism, into the Orthodox Church) the gifts of the Holy Spirit for the benefit of the person and the community.

It neither restores the human nature, nor replaces the Baptism. One cannot replace the Holy Communion and the Holy Liturgy with Chrismation.

The Holy Sacraments are not interchangeable. Not even the Holy Communion, the highest form of union with Christ, does not replace the other Sacraments, since every Sacrament has its own unique place, time, meaning, and purpose in the Church, as taught by the Holy Spirit.

In support of the Chrismation of the heretics instead of baptizing them, some invoke the 47th Apostolic Canon forbidding repetition of Baptism, but without taking into account the fact that the same canon provides that the priest who does not baptize those who received their “baptism” from the heretics should be defrocked. In other words, as also shown in the comments to the Canon, it forbids repetition of the authentic, valid (Orthodox) Baptism in faith (in the Holy Trinity as it is stated in the Creed) and form (the triple immersion)!

It is also said that since Chrismation of unbaptized heretics became a widespread practice, it should start to be considered acceptable.

But this argument is certainly not right in the sense that if we accept this then we should also accept that just because at certain times in history heresies got widespread then heresies should have replaced Orthodox faith. But what really happened those days was that God strengthened certain people to fight against heresies and overcome them. The Holy Spirit himself worked through those people and strengthened them while the majority wandered away from the Truth.

Besides, the argument that if something is performed by the majority of people then it is the right thing to do may lead us to think that perhaps we should become pagans since the majority of people are pagans.

Another argument of those who claim that Chrismation of heretics equals baptism is that Chrismation is the result of oikonomia (dispensation) as opposed to akribeia (strictness), the heretical “baptism” being accepted by the Church by means of oikonomia (dispensation).

But what exactlxy do we mean when we refer to oikonomia and akribeia in the Church? Akribeia means using the formally valid canons. Oikonomia means tolerance regarding the temporary, exceptional adaptation of the tradition for the spiritual benefit of persons who find themselves in exceptional situations. One can define oikonomia as the expression of the Church akribeia in specific pastoral and missionary situations. In other words akribeia is the rule whereas oikonomia is the exception. Oikonomia is applied only with special occasions for a good purpose in unfavorable circumstances.

True oikonomia involves a soteriological (salvation) meaning and leads to true faith despite any obstacles. On the other hand, a false understanding of oikonomia does not lead to true faith because by making an unwise adjustment to the holy traditions, thus not following their inherent order, one ultimately defies them and actually leads one far away from the Orthodox faith.

For instance, from the perspective of oikonomia, the Holy Canons allow the accommodation of animals inside a church building if, for example, they carry heavy loads and people might be in danger or when the animals might be injured or killed by a storm or by wild animals. But, apart from these specific circumstances, it is considered a desecration for animals to enter a church building.

Another example is the administration of the Orthodox baptism by pouring the holy water on the entire body of a person lying in bed whose triple immersion is not possible because of his or her illness. Here we have an adjustment of Baptism, which is completely necessary in the specific circumstance so that if the person dies, he/she would not go to hell.

On the contrary, the case of not baptizing a heterodox, who is not ill or who has nothing to prevent him/her from being baptized in the rightful order of the Church and the Canons, is not considered oikonomia, but disorder. Turning the disorder into rule leads to schism and heresy.

Regardless of the times in which we live, as Christian Orthodox we should respect the holy traditions, and we should always listen to the voice of the Holy Spirit as it is expressed through the Holy Scriptures and the Holy Traditions.

The Holy Trinity does not contradict itself and it provides us with every means of salvation so that people can have the same opportunities for salvation in any era they live in. Salvation depends on the Holy Sacraments and the teaching of the Church about the Sacraments is quite clear and cannot be revised or adjusted. Trying to ‘revise’ or ‘adjust’ them is only an indication of either ignorance or unbelief of the people who do so.

The 47th APOSTOLIC CANON

If any bishop or presbyter baptizes again a person, who has been baptized or if he does not baptize the person desecrated by wicked persons: let him be thrown out as the mocking one at the Cross and death of the Lord and does not distinguish the genuine priests from a false”.

(46th, 68th Apostolic Canons, Canon 7 of the 2nd Ecum. Synod, Canon 84, 95 of the 6th Ecum. Synod, 1st Carhid Canon).

According to the Fathers’ provisions, we can also decide about children that if there are no true witnesses who can undoubtedly testify about these childrens’ baptism -since children themselves cannot answer whether they were given the Holy Sacrament of Baptism or not, due to their immaturity – then these children should be baptized so that there will be no doubt about their baptism and consequently they won’t be deprived of saintliness. [Carthage: 80]

Therefore if there were synods that stated that heretics (except heresy against Holy Trinity) may be received by chrismation only, three things should be made clear, according to the point of view of some theologians:

1. Such canons seem to have applied to some who were already baptized but fell into heresy and then returned through the confession of faith and the sacrament of Holy Chrismation.

2. If it were not so, Saint Basil the Great points out that this is not the accuracy of the Church, no Ecumenical Council can impose a canon that is contrary to the Apostolic Canons, which state that every heretic should be baptized. Τhe Ecumenical Canons, in order to reclaim their ecumenicity, must not be contrary to the Apostolic Canons.

3. A Canon, in order to be called ecumenical, has to express the Dogma of the Church.
The Synod of the Eastern Patriarchs, held in Constantinople in 1753 under the chairmanship of Kollyvad Patriarch Cyril and the spiritual guidance of the Holy Auxentios the New Wondermaker (who had divine vision in this regard), decides to receive all the heterodox by Holy Baptism.

Źródło:http://ortodoksja.pl/2016/04/ojciec-mateusz-vulcanescu-argumenty-wobec-przyjmowania-nieprawoslawnych-do-prawoslawia/