Rządzący Diecezją Jekatierynburgską biskup zabronił chrztu przez polewanie
Metropolita Jekatierynburgski i Wierchoturski Cyryl wysłał do duchowieństwa diecezji okólnik, w którym określił procedurę wykonywania Sakramentów Chrztu i Małżeństwa, informuje Strona 66.ru.
W swoim liście Metropolita Cyryl przypomniał kapłanom w diecezji o tym, że w grudniu 2011 roku Święty Synod Rosyjskiej Cerkwi Prawosławnej przyjął dokument „O religijno – edukacyjnej i katechetycznej posłudze w Rosyjskiej Cerkwi Prawosławnej”, w którym w szczególności zwrócono uwagę na procedurę przygotowania pragnących przyjąć chrzest, ten cerkiewny Sakrament.
W tym ogólno-cerkiewnym dokumencie, na przykład, podano definicję terminu „ogłaszenije”
„Ogłaszenije – to zbiór rozmów i nauk przygotowujących do przyjęcia Chrztu Świętego. Ogłaszenije muszą przejść wszyscy dorośli i dzieci powyżej 7 roku życia, którzy chcą przystąpić do Sakramentu Chrztu ” – powiedziano w tym dokumencie.
Jest tam też wyjaśnienie trybu przygotowania konkretnej osoby do przyjęcia Chrztu. Na przykład, mówi się, że „W każdym konkretnym przypadku czas trwania i zakres ogłaszenija powinny być określone przez kapłana lub świeckiego – katechetę z miłością i roztropnością.”
Jednocześnie odnotowano, że w przypadku braku możliwości lub warunków do ogłaszenija, powinny być przestrzegane następujące minimalne wymagania:
„1. Należy przeprowadzić co najmniej dwie rozmowy z zakresu ogłaszenija na temat podstawowych pojęć moralności chrześcijańskiej, wiary prawosławnej i życia cerkiewnego. Podczas pierwszej rozmowy szczególną uwagę należy zwrócić na wyjaśnienie motywów zwrócenia się człowieka do Cerkwi z prośbą o chrzest, pomocy w zrozumieniu przez niego chrześcijańskiego sensu Sakramentu, odpowiedzi na pytania i wstępne pouczeniu w wierze. Podczas drugiej rozmowy z przystępującym do Chrztu powinny być podane ogólne pouczenia o wierze chrześcijańskiej i o życiu poprzez interpretację Credo i podstawowych przykazań biblijnych. Katecheta powinien skupić uwagę przystępującego do Chrztu na konieczność zmiany swojego życia zgodnie z Ewangelią Chrystusową, a także upewnić się o prawidłowym przyswojeniu przez niego podstawowych prawd Wiary Prawosławnej o Bogu, świecie i człowieku.
2. Po drugiej rozmowie katechetycznej lub bezpośrednio przed Sakramentem Chrztu kapłan powinien przeprowadzić rozmowę o skrusze (spowiedzi), której celem jest uświadomienie i wyznanie swoich grzechów oraz potwierdzenie przez szczery zamiar wyrzeczenia się ich przed rozpoczęciem nowego życia w posłuszeństwie wobec Boga i Jego Cerkwi.”
Jekatierynburgska Metropolia porządkuje i formalizuje proces przygotowania do Sakramentów
Metropolita Cyryl w swoim piśmie zwrócił także uwagę duchowieństwa, że Zgromadzenie Diecezjalne w dniu 8 grudnia 2015 roku, postanowiło „całkowicie wyeliminować praktykę dokonywania Sakramentu Chrztu i Małżeństwa bez przygotowania, spełniając wymagania postanowień Świętego Synodu Rosyjskiej Cerkwi Prawosławnej „O religijno – edukacyjnej i katechetycznej posłudze w Rosyjskiej Cerkwi Prawosławnej” „.
Wyjaśniając praktyczne kroki dotyczące realizacji tego zadania, głowa Jekatierynburgskiej Metropolii w szczególności zabronił wykonywania chrztu przez polewanie.
„Chrztu należy dokonywać tylko przez całkowite zanurzenie. W przypadku braku odpowiedniej chrzcielnicy należy chrzczonych kierować do świątyń, gdzie chrzcielnica pozwala na dokonanie chrztu przez pełne zanurzenie„- mówi się w okólniku.
Ponadto w tym dokumencie diecezjalnym wprowadza się nowy tryb projektowania i budowy chrzcielnic do chrztu w świątyniach Diecezji Jekatierynburgskiej. Teraz przed wykonaniem chrzcielnic kapłani diecezjalni są zobowiązani przedstawić szkic chrzcielnicy do zatwierdzenia przez rządzącego biskupa.
Przy tym, co podkreśla się w piśmie, „chrzcielnice powinny zapewniać recykling wody zgodnie z zasadami Cerkwi”. Oznacza to, że przy projektowaniu i wyposażaniu nowej chrzcielnicy powinien być przewidziany zlew wody do tzw. „непопираемого местa” – tj. do miejsca, w którym nie będzie ona deptana (ros.- „попирать” = „deptać” – A.L.), ponieważ woda chrzcielna jest święta i wymaga odpowiedniego dla siebie szacunku.
Okólnik, między innymi, określa przypadki, kiedy chrzest może być dokonany bez uprzednich ogłaszenija- rozmów katechetycznych.
„W przypadku chrztu ludzi, którzy są chorzy lub w warunkach niebezpiecznych dla życia, ogłaszenije (rozmowy katechetyczne) należy przeprowadzić po chrzcie przy pierwszej okazji” – mówi się w dokumencie.
_________
Chrzest należy wykonywać tylko przez pełne zanurzenie. W przypadku braku odpowiedniej chrzcielnicy, chrzczonych należy kierować do świątyń, gdzie chrzcielnica pozwala na dokonywanie chrztu przez pełne zanurzenie.
Z okólnika Metropolity Cyryla Jekatierynburgskiego i Wierchoturskiego Cyryla, 4.01.2016 roku
Bez względu na to, że w liście poświecono główną uwagę wyjaśnianiu trybu przygotowania i dokonywania Sakramentu Chrztu, wymagania określone w nim w stosunku do organizacji procesu ogłaszenija, Metropolita Cyryl odnosi także do Sakramentu Małżeństwa.
Pełen tekst dokumentu
4 stycznia 2016 roku
№05
Ojcom dziekanom,
proboszczom i kapłanom Cerkwi
Diecezji Jekatierynburgskiej
Okólnik
Zgodnie z decyzją Zgromadzenia Diecezjalnego z dnia 8 grudnia 2015 roku o tym, że należy „całkowicie wyeliminować praktykę dokonywania Sakramentów Chrztu i Małżeństwa bez przygotowania, spełniającego wymogi postanowień Świętego Synodu Rosyjskiej Cerkwi Prawosławnej „O religijno – edukacyjnej i katechetycznej posłudze w Rosyjskiej Cerkwi Prawosławnej” ” powinny być ściśle przestrzegane następujące wymagania:
1. Zgodnie z dokumentem Synodu z dnia 27 grudnia 2011 roku (Dziennik №152) za minimalne wymagania do przygotowania należy uważać: „co najmniej dwie rozmowy katechetyczne (ogłaszenije) o podstawowych pojęciach chrześcijańskiej moralności, wiary prawosławnej i życia cerkiewnego. Podczas pierwszej rozmowy szczególną uwagę należy zwrócić na wyjaśnienie motywów zwrócenia się człowieka do Cerkwi z prośbą o chrzest, na pomoc w zrozumieniu przez niego chrześcijańskiego sensu Sakramentu, na odpowiedzi na pytania i wstępne pouczenie o wierze. Podczas drugiej rozmowy (ogłaszennym) przystępującym do Chrztu powinny być podane ogólne pouczenia o wierze chrześcijańskiej i o życiu poprzez interpretację Credo i podstawowych przykazań biblijnych. Katecheta powinien skupić uwagę (ogłaszennogo)przystępującego do Chrztu na konieczność zmiany swojego życia zgodnie z Ewangelią Chrystusową, a także upewnić się o prawidłowym przyswojeniu przez niego podstawowych prawd Wiary Prawosławnej o Bogu, świecie i człowieku. Po drugiej rozmowie katechetycznej lub bezpośrednio przed Sakramentem Chrztu kapłan powinien przeprowadzić rozmowę o skrusze i spowiedzi, której celem jest uświadomienie i wyznanie swoich grzechów oraz potwierdzenie szczerym zamiarem wyrzeczenia się ich przed rozpoczęciem nowego życia w posłuszeństwie wobec Boga i Jego Cerkwi.”
2. W okresie ogłaszenija należy zalecać przygotowującym się do chrztu czytanie Ewangelii.
3. Rozmowy katechetyczne (ogłaszenije) powinny być prowadzone przez kapłanów lub świeckich (katechetów), a rozmowy o skrusze i wyznaniu grzechów (spowiedź) tylko przez kapłanów.
4. Chrztu należy dokonywać tylko przez pełne zanurzenie. W przypadku braku odpowiedniej chrzcielnicy chrzczonych należy kierować do świątyń, gdzie chrzcielnica pozwala na dokonywanie chrztu przez pełne zanurzenie.
5. Przed wykonaniem chrzcielnic należy przedstawić szkic chrzcielnicy do zatwierdzenia przez rządzącego biskupa.
6. Chrzcielnice powinny zapewniać recykling wody zgodnie z zasadami Cerkwi (spływ wody do godnego miejsca (ros. – „в непопираемое место”; pol. – w miejsce, gdzie nie będzie ta woda deptana – ros. – „попирать” = „deptać” – A.L.).
7. W przypadku chrztu ludzi, którzy są chorzy lub w warunkach niebezpiecznych dla życia, ogłaszenije(rozmowy katechetyczne) powinny być przeprowadzone po chrzcie przy pierwszej okazji.
8. Należy prowadzić rejestr rozmów katechetycznych (ogłaszenija) i rozmów pokutnych (spowiedzi), do którego wpisuje się datę rozmowy, nazwiska przystępujących do Sakramentu (katechumenów), nazwisko prowadzącego rozmowę, temat rozmowy, liczbę godzin przeznaczonych na rozmowy.
Cyryl, Metropolita Jekatierynburgski i Wierchoturski
Chrzest i ogłaszenije w pierwotnej Cerkwi (Kościele)
W czasach apostolskich chrzest najczęściej następował bezpośrednio po wyznaniu wiary w Chrystusa, praktycznie bez specjalnego długotrwałego przygotowania.
W miarę rozszerzania się Cerkwi (Kościoła) i osłabienia początkowego ascetyzmu chrześcijańskiego powstała potrzeba, aby przygotowywać pragnących wejścia do Cerkwi (Kościoła) przez chrzest. Praktyka wcześniejszych ogłaszenij (pouczeń) wszystkich pragnących przyjąć chrzest powszechnie ustaliła się już w II w. Do VI wieku przygotowanie dorosłych do chrztu było obowiązkowe i nazywało się ogłaszenijem (lub katechezą). Katechumeni byli dzieleni na kilka rzędów (do pięciu), a same ogłaszenija mogły trwać nawet do trzech lub więcej lat.
Wyjątek stanowił tak zwany chrzest krwią – śmierć nieochrzczonych męczenników za wyznawanie Chrystusa.
Chrzest przyjmowano często w późniejszym wieku: Grzegorz (ros. Григорий) Teolog, syn biskupa Naziańskiego, został ochrzczony przez swego ojca w wieku 30 lat, Bazyli (ros. Василий) Wielki i Jan (Иоанн Златоуст) Chryzostom, zostali ochrzczeni po zakończeniu edukacji. Wynika to z faktu, iż w tym okresie (IV-V wieku), uważano, że po chrzcie grzechy nie są odpuszczane. Dlatego niektórzy chrzcili się nawet na łożu śmierci. Jednak już pod koniec IV wieku 124. Reguła Soboru w Kartaginie zawiera anatemę pod adresem odrzucających konieczność chrztu niemowląt i noworodków.
Zgodnie z 46. Regułą Soboru w Laodycei i 78. Regułą Soboru w Trullo (Piątego i Szóstego) „Przygotowujący się do chrztu powinni uczyć się wiary i na piąty dzień tygodnia złożyć ślubowanie biskupowi lub prezbiterom.”
Chrzest przez polewanie
W Rosyjskiej Cerkwi Prawosławnej ta cerkiewna tradycja uległa zmianie po Unii Brzeskiej (1596) i przeniknięciu do praktyki cerkiewnej zachodniej formy udzielania Sakramentu Chrztu.
Jeszcze w większym stopniu chrzest przez polewanie rozprzestrzenił się w Cerkwi Rosyjskiej w XX wieku z przyczyn obiektywnych – prześladowań Cerkwi przez władze sowieckie i niemożności zorganizowania instytucji katechezy (ogłaszenija). To samo stało się również z formą przyjmowania Sakramentu Chrztu: w ubiegłym wieku kapłani często byli pozbawieni możliwości dokonywania chrztu wierzących przez pełne zanurzenie i byli zmuszeni do udzielania w praktyce chrztu przez polewanie, które do tej pory było postrzegane przez tradycję Cerkwi jako wyjątek od ogólnej zasady.
Na przykład, Święty Łukasz (Wojno -Jasieniecki; 1877/1961) w swoim czasie tak mówił o „polewanym” chrzcie:
„Ku memu głębokiemu rozczarowaniu, dowiaduję się, że do tej pory, pomimo wielokrotnych moich wskazówek, Sakrament Chrztu jest wykonywany przez niektórych kapłanów przez polewanie, a przez wielu innych, z powodu lenistwa i niedbalstwa, popełniane są absolutnie nie do przyjęcia skrócenia aktu Chrztu, zawartego w Brewiarzu (ros. Требнике). 50. Kanon Apostolski grozi pozbawieniem stanu duchownego biskupa lub kapłana za dokonywanie chrztu nie przez potrójne zanurzenie. Z historii Cerkwi wiemy, że już w czasach apostolskich chrztu dokonywano przez trzykrotne zanurzenie w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego … O chrzcie przez potrójne zanurzenie, jako absolutnie obowiązującej formie, wiele pisali Święci Ojcowie Cerkwi (Kościoła): Cyryl Jerozolimski, Bazyli Wielki, Jan Chryzostom, Symeon Nowy Teolog, Dionizy. Chrzest przez polewanie Prawosławna Cerkiew Wschodnia dopuszczała tylko w najbardziej wyjątkowych przypadkach, takich jak na przykład, ciężka choroba chrzczonego, uniemożliwiająca zanurzenie, lub nad męczennikami w więzieniu, gdzie można było mieć tylko bardzo mało wody.”
Źródło:
Правящий архиерей Екатеринбургской епархии запретил крещения обливанием
http://rublev.com/novosti/praviashchii-arkhierei-ekaterinburgskoi-eparkhii-zapretil-kreshcheniia-oblivaniem
11 stycznia 2016 r.
Tłumaczył Andrzej Leszczyński
25.2.2016 r.
Źródło: bractvospasa.wordpress.com/2016/02/26/rzadzacy-diecezja-jekatierynburgska-biskup-zabronil-chrztu-przez-polewanie/