Święta Liturgia Świętego Jana Złotoustego w języku polskim z 1936 r.

sw.-Liturgia-jpg3Święta Liturgia Św. Jana Złotoustego, wydana w języku polskim (pełne tłumaczenie, łącznie z modlitwami odmawianymi przez kapłana po cichu), wydana w roku 1936 w Warszawie w Drukarni Synodalnej, przekład zaakceptowany przez Święty Sobór Biskupów. Bardzo dobre i duchowe tłumaczenie Świętej Liturgii (Bożej Liturgii, Boskiej Liturgii). Jest to Św. Liturgia odprawiana najczęściej w ciągu roku liturgicznego.

Rzymscy katolicy określają Świętą Liturgię mianem Mszy Świętej.

Liturgia jest to nabożeństwo, podczas którego dokonywany jest sakrament Komunii Świętej (Swiataho Pryczaszczenija). Sakrament Komunii Świętej, dokonywany na liturgii, został ustanowiony przez Jezusa Chrystusa na Ostatniej Wieczerzy.

Początkowy porządek odprawiania liturgii został ustalony przez Apostołów i zachowywał się u chrześcijan na mocy ustnej tradycji. W czwartym wieku po narodzeniu Jezusa Chrystusa, Święci Ojcowie Bazyli Wielki i Jan Złotousty utrwalili na piśmie porządek Liturgii, dodając niektóre modlitwy i pieśni.

Pierwsze nabożeństwa w języku polskim

 

W 1935 r. władze cerkiewne podjęły się próby wprowadzenia języka polskiego, jako języka liturgicznego. 11 listopada 1935 r. pierwsze nabożeństwo po polsku celebrował kapelan Wojska Polskiego ks. Szymon Fedorońko (zginął on w Katyniu, za Ojczyznę podczas II WŚ poległo także trzech jego synów – przyp. red.). Nabożeństwo odbyło w cerkwi garnizonowej w Warszawie. Tego samego dnia celebrowano nabożeństwa w języku polskim w cerkwiach garnizonowych w Białymstoku i Grodnie. Opracowano teksty liturgiczne w języku polskim. 11 listopada 1936 r. nabożeństwa służono w cerkwiach w Warszawie, Krakowie, Lublinie, Toruniu, Brześciu nad Bugiem, Zamościu i Kowlu. Inicjatywa hierarchii cerkiewnej spotkała się z dużym poparciem władzy państwowej, wielkim zwolennikiem języka polskiego jako liturgicznego był bp grodzieński Sawa (Sowietow) (później służył on podczas II WŚ w Wojsku Polskim, po wojnie na emigracji – przyp. red.). Nabożeństwa po polsku odbywały się w cerkwiach garnizonowych z okazji świąt narodowych. Metropolita Dionizy – zwierzchnik Cerkwi w Polsce – powołał z biegiem czasu specjalną komisję ds. przekładu tekstów. Komisja do września 1939 r. przełożyła na język polski teksty Liturgii św. Jana Złotoustego, nabożeństwa dziękczynnego (cs. molebnia) i nabożeństwa żałobnego (cs. panichidy). – Na podstawie www.parafia-swietego-jerzego.pl

Święta Liturgia składa się z trzech części: Proskomidii (tzn. Przynoszenia (darów)), Liturgii Katechumenów i Liturgii Wiernych, i w ten sposób (w tej kolejności, dzieląc na te części) publikujemy ją tutaj:

1-Proskomidia

2 – Liturgia Katechumenów

3-Liturgia-Wiernych

Opracowanie: PrawoslawniKatolicy.pl