Księga Psalmów
Indeksy
PrawoslawniKatolicy.pl
Ps 137 (136) TĘSKNOTA WYGNAŃCÓW.
Ps137(136),1 1 1 Psalmus David, Jeremiæ. Super flumina Babylonis illic sedimus et flevimus,
cum recordaremur Sion.
3588
τω
To *
Δαυίδ
David 1223
διά
through *
Ιερεμίου
Jeremiah. 137:1 1909
επί
At 3588
των
the 4215
ποταμών
rivers *
Βαβυλώνος
of Babylon, 1563
εκεί
there 2523
εκαθίσαμεν
we sat; 2532
και
and 2799
εκλαύσαμεν
we wept 1722
εν
in 3588
τω
3403-1473
μνησθήναι ημάς
our remembering 3588
της
*
Σιών
Zion.
Nad rzekami Babilońskiemi, tameśmy siadali i płakali, wspominając na Syon. Nad rzekami Babilonu – tam siedzieliśmyI płakaliśmy na wspomnienie Syjonu. Psalm Dawidowi, Jeremiasza. Nad rzekami Babilońskiéj ziemie, tameśmy siedzieli i płakali, gdyśmy wspominali na Syon. Na riekach Wawiłonskich, tamo siedochom i płakachom, wniegda pomianuti nam Siona: На рэкaхъ вавmлHнскихъ, тaмw сэд0хомъ и3 плaкахомъ, внегдA помzнyти нaмъ сіHна: На рѣка́хъ Вавило́нскихъ, та́мо сѣдо́хомъ и пла́кахомъ, внегда́ помяну́ти на́мъ Сiо́на: На реках Вавилонских, там сидели мы и плакали, когда вспоминали мы Сион.
Ps137(136),2 2 2 In salicibus in medio ejus
suspendimus organa nostra:
137:2 1909
επί
At 3588
ταις
the 2483.3
ιτέαις
willows 1722
εν
in 3319
μέσω
the midst 1473
αυτής
of it 2910
εκρεμάσαμεν
we hung 3588
τα
3708.1-1473
όργανα ημών
our instruments.
Na wierzbach, które są w nim, zawieszaliśmy harfy nasze. Na wierzbach w tamtej krainieZawiesiliśmy lutnie nasze, Na wierzbach w pośród jéj powieszaliśmy muzyckie naczynia nasze. na wierbiich posriedie jego obiesichom organy naszia. на вeрбіихъ посредЁ є3гw2 њбёсихомъ nргaны нaшz. на ве́рбiихъ посредѣ́ его́ обѣ́сихомъ орга́ны на́шя. На вербах в той стране повесили мы гусли наши.
Ps137(136),3 3 3 quia illic interrogaverunt nos, qui captivos duxerunt nos,
verba cantionum;
et qui abduxerunt nos:
Hymnum cantate nobis de canticis Sion.
137:3 3754
ότι
For 1563
εκεί
there 1905
επηρώτησαν
[4asked 1473
ημάς
5us 3588
οι
1the ones 162
αιχμαλωτεύσαντες
2capturing 1473
ημάς
3us] 3056
λόγους
of words 5603
ωδών
of odes; 2532
και
and 3588
οι
the ones 520-1473
απαγαγόντες ημάς
having taken us away 5215
ύμνον
asked for a hymn — 103
άσατε
Sing 1473
ημίν
to us 1537
εκ
from 3588
των
the 5603
ωδών
odes *
Σιών
of Zion!
A gdy nas tam pytali ci, którzy nas zawiedli w niewolę, o słowa pieśni, (chociażeśmy byli zawiesili pieśni radości,)mówiąc: Śpiewajcie nam pieśń z pieśni Syońskich, Bo tam żądali od nas słów pieśniCi, którzy nas wzięli w niewolę, A ciemięzcy nasi – radości: Śpiewajcie nam jakąś pieśń Syjonu! Bo nas tam pytali, którzy nas w niewolą zagnali, o słowach pieśni: a którzy nas zawiedli: Śpiewajcie nam pieśń z pieśni Syońskich. Jako tamo woprosisza ny plienszyi nas o słowiesiech piesniej, i wiedszyi nas o pienii: wospojtie nam ot piesniej Sionskich. Ћкw тaмw вопроси1ша ны2 плёньшіи нaсъ њ словесёхъ пёсней, и3 вeдшіи нaсъ њ пёніи: восп0йте нaмъ t пёсней сіHнскихъ. Я́ко та́мо вопроси́ша ны́ плѣ́ншiи на́съ о словесѣ́хъ пѣ́сней, и ве́дшiи на́съ о пѣ́нiи: воспо́йте на́мъ от­ пѣ́сней Сiо́нскихъ. Там вопрошали нас покорители наши о словах песнопений, уводившие нас в плен о пении нашем: "Спойте нам песни Сионские!"
Ps137(136),4 4 4 Quomodo cantabimus canticum Domini
in terra aliena?
137:4 4459
πως
How 103
άσωμεν
should we sing 3588
την
the 5603
ωδήν
ode 2962
κυρίου
of the lord 1909
επί
upon 1093
γης
[2land 245
αλλοτρίας
1an alien]?
Odpowiedzieliśmy: Jakoż mamy śpiewać pieśń Pańską w ziemi cudzoziemców? Jakże mamy śpiewać pieśń PanaNa obcej ziemi? Jakoż mamy śpiewać pieśń Pańską w cudzéj ziemi? Kako wospojem piesn' Gospodniu na ziemli czużdiej? Кaкw воспоeмъ пёснь гDню на земли2 чуждeй; Ка́ко воспо­е́мъ пѣ́снь Госпо́дню на земли́ чужде́й? Как воспоем песню Господню на земле чужой?
Ps137(136),5 5 5 Si oblitus fuero tui, Jerusalem,
oblivioni detur dextera mea.
137:5 1437
εάν
If 1950
επιλάθωμαί
I should forget 1473
σου
you, *
Ιερουσαλήμ
O Jerusalem, 1950
επιλησθείη
may [2be forgotten 3588
η
1188-1473
δεξιά μου
1my right hand].
Jeźliże cię zapomnę, o Jeruzalemie! niech zapomni sama siebie prawica moja. Jeśli zapomnę cię, Jeruzalem, Niech uschnie prawica moja! Jeźli cię zapomnę, Jeruzalem, niech zapomniona będzie prawica moja. Aszcze zabudu tiebie, Iierusalimie, zabwiena budi diesnica moja. Ѓще забyду тебE, їеrли1ме, забвeна бyди десни1ца моS. А́ще забу́ду тебе́, Иерусали́ме, забве́на бу́ди десни́ца моя́. Если забуду тебя, Иерусалим, да забудет Бог деяния рук моих!
Ps137(136),6 6 6 Adhæreat lingua mea faucibus meis,
si non meminero tui;
si non proposuero Jerusalem
in principio lætitiæ meæ.
137:6 2853
κολληθείη
May [2cleave 3588
η
1100-1473
γλώσσά μου
1my tongue] 3588
τω
to 2995-1473
λάρυγγί μου
my throat 1437
εάν
if 3361
μη
I do not 1473-3403
σου μνησθώ
remember you; 1437
εάν
if 3361
μη
I do not 4258.1
προανατάξωμαι
prefer 3588
την
*
Ιερουσαλήμ
Jerusalem 5613
ως
as 1722
εν
in 746
αρχή
the beginning 3588
της
2167-1473
ευφροσύνης μου
of my gladness.
Niech przylgnie język mój do podniebienia mego, jeźlibym na cię nie pomniał, jeźlibym nie przełożył Jeruzalemu nad najwiekszę wesele moje. Niech przylgnie język mój do podniebienia, Jeślibym nie pamiętał o tobie, Jeślibym nie wyniósł Jeruzalemu Nad największą radość moją! Niechaj przyschnie język mój do podniebienia mego, jeźlibym na cię nie pomniał: jeźlibym nie pokładał Jeruzalem na początku wesela mego. Pril'pni jazyk moj gortani mojemu, aszcze nie pomianu tiebie, aszcze nie priedłożu Iierusalima, jako w naczalie wiesielija mojego. Прильпни2 љзhкъ м0й гортaни моемY, ѓще не помzнY тебє2, ѓще не предложY їеrли1ма, ћкw въ начaлэ весeліz моегw2. Прильпни́ язы́къ мо́й горта́ни мо­ему́, а́ще не помяну́ тебе́, а́ще не предложу́ Иерусали́ма, я́ко въ нача́лѣ весе́лiя мо­его́. Да присохнет язык мой к гортани моей, если я не вспомню тебя, если не будет Иерусалим, вершиной радости моей!
Ps137(136),7 7 7 Memor esto, Domine, filiorum Edom,
in die Jerusalem:
qui dicunt: Exinanite, exinanite
usque ad fundamentum in ea.
137:7 3403
μνήσθητι
Remember, 2962
κύριε
O lord, 3588
των
the 5207
υιών
sons *
Εδώμ
of Edom 3588
την
in the 2250
ημέραν
day *
Ιερουσαλήμ
of Jerusalem! 3588
των
The ones 3004
λεγόντων
saying, 1573.2
εκκενούτε
Empty it out, 1573.2
εκκενούτε
empty it out 2193
έως
unto 3588
των
2310-1473
θεμελίων αυτής
its foundations!
Wspomnij, Panie! na synów Edomskich, i na dzień Jeruzalemski, w który mówili: Poburzcie, poburzcie aż do gruntu w nim. Pamiętaj, Panie, synom Edomu dzień Jeruzalemu, Gdy wołali: Zburzcie, zburzcie je aż do samych posad! Pomnij, Panie! na syny Edom, w dzień Jeruzalem, którzy mówią: Spustoszcie, spustoszcie aż do gruntu w nim. Pomiani, Gospodi, syny Jedomskija w dien' Iierusaliml' głagoliuszczyja: istoszczajtie, istoszczajtie do osnowanij jego. Помzни2, гDи, сhны є3дw6мскіz въ дeнь їеrли1мль глаг0лющыz: и3стощaйте, и3стощaйте до њсновaній є3гw2. Помяни́, Го́споди, сы́ны Едо́мскiя въ де́нь Иерусали́мль глаго́лющыя: истоща́йте, истоща́йте до основа́нiй его́. Припомни, Господи, сынам Едомским, говорившим в день гибели Иерусалима: "Разрушайте до основания, разрушайте его!"
Ps137(136),8 8 8 Filia Babylonis misera! beatus qui retribuet tibi
retributionem tuam quam retribuisti nobis.
137:8 2364
θυγάτηρ
The daughter *
Βαβυλώνος
of Babylon, 3588
η
the 5005
ταλαίπωρος
miserable; 3107
μακάριος
blessed is 3739
ος
the one who 467
ανταποδώσει
shall recompense 1473
σοι
you 3588
το
with 468-1473
ανταπόδομά σου
your recompense, 3739
ο
which 467
ανταπέδωκας
he was recompensing 1473
ημίν
against us.
O córko Babilońska! i ty będziesz spustoszona. Błogosławiony, któryć odda nagrodę twoję, za to, coś nam złego uczyniła. Córko babilońska, pustoszycielko! Błogosławiony, kto ci odpłaci to, coś nam wyrządziła! Córko Babilońska, nędznico! błogosławiony, który tobie odda nagrodę twoję, którąś nam zadziałała. Dszczy Wawiłonia okajannaja, błażen, iże wozdast tiebie wozdajanije twoje, jeże wozdała jesi nam: Дщи2 вавmлHнz њкаsннаz, бlжeнъ, и4же воздaстъ тебЁ воздаsніе твоE, є4же воздалA є3си2 нaмъ: Дщи́ Вавило́ня окая́н­ная, блаже́нъ, и́же воз­да́стъ тебѣ́ воз­дая́нiе твое́, е́же воз­дала́ еси́ на́мъ: Дочь Вавилона злосчастная, блажен, кто воздаст тебе по заслугам за все, что сотворила ты нам!
Ps137(136),9 9 9 Beatus qui tenebit,
et allidet parvulos tuos ad petram.
137:9 3107
μακάριος
Blessed is 3739
ος
the one who 2902
κρατήσει
shall hold 2532
και
and 1474
εδαφιεί
dash 3588
τα
3516-1473
νήπιά σου
your infants 4314
προς
against 3588
την
the 4073
πέτραν
rock.
Błogosławiony, który pochwyci i roztrąci dziatki twe o skałę. Błogosławiony, kto pochwyciI roztrzaska niemowlęta twoje o skałę. Błogosławiony, który pochwyci i roztrąci dzieci twe o opokę. błażen, iże imiet i razbijet mładiency twoja o kamien'. бlжeнъ, и4же и4метъ и3 разбіeтъ младeнцы тво‰ њ кaмень. блаже́нъ, и́же и́метъ и разбiе́тъ младе́нцы твоя́ о ка́мень. Блажен, кто схватит младенцев твоих и разобьет о камень!
Chwała