PrawoslawniKatolicy.pl | ||||||||||||||||||||
Ps 137 (136) TĘSKNOTA WYGNAŃCÓW. | ||||||||||||||||||||
Ps137(136),1 1 | 1 Psalmus David, Jeremiæ. Super flumina Babylonis illic sedimus et flevimus, cum recordaremur Sion. |
3588 τω To * Δαυίδ David 1223 διά through * Ιερεμίου Jeremiah. 137:1 1909 επί At 3588 των the 4215 ποταμών rivers * Βαβυλώνος of Babylon, 1563 εκεί there 2523 εκαθίσαμεν we sat; 2532 και and 2799 εκλαύσαμεν we wept 1722 εν in 3588 τω 3403-1473 μνησθήναι ημάς our remembering 3588 της * Σιών Zion. |
Nad rzekami Babilońskiemi, tameśmy siadali i płakali, wspominając na Syon. | Nad rzekami Babilonu – tam siedzieliśmyI płakaliśmy na wspomnienie Syjonu. | Psalm Dawidowi, Jeremiasza. Nad rzekami Babilońskiéj ziemie, tameśmy siedzieli i płakali, gdyśmy wspominali na Syon. | Na riekach Wawiłonskich, tamo siedochom i płakachom, wniegda pomianuti nam Siona: | На рэкaхъ вавmлHнскихъ, тaмw сэд0хомъ и3 плaкахомъ, внегдA помzнyти нaмъ сіHна: | На рѣка́хъ Вавило́нскихъ, та́мо сѣдо́хомъ и пла́кахомъ, внегда́ помяну́ти на́мъ Сiо́на: | На реках Вавилонских, там сидели мы и плакали, когда вспоминали мы Сион. | |||||||||||
Ps137(136),2 2 | 2 In salicibus in medio ejus suspendimus organa nostra: |
137:2 1909 επί At 3588 ταις the 2483.3 ιτέαις willows 1722 εν in 3319 μέσω the midst 1473 αυτής of it 2910 εκρεμάσαμεν we hung 3588 τα 3708.1-1473 όργανα ημών our instruments. |
Na wierzbach, które są w nim, zawieszaliśmy harfy nasze. | Na wierzbach w tamtej krainieZawiesiliśmy lutnie nasze, | Na wierzbach w pośród jéj powieszaliśmy muzyckie naczynia nasze. | na wierbiich posriedie jego obiesichom organy naszia. | на вeрбіихъ посредЁ є3гw2 њбёсихомъ nргaны нaшz. | на ве́рбiихъ посредѣ́ его́ обѣ́сихомъ орга́ны на́шя. | На вербах в той стране повесили мы гусли наши. | |||||||||||
Ps137(136),3 3 | 3 quia illic interrogaverunt nos, qui captivos duxerunt nos, verba cantionum; et qui abduxerunt nos: Hymnum cantate nobis de canticis Sion. |
137:3 3754 ότι For 1563 εκεί there 1905 επηρώτησαν [4asked 1473 ημάς 5us 3588 οι 1the ones 162 αιχμαλωτεύσαντες 2capturing 1473 ημάς 3us] 3056 λόγους of words 5603 ωδών of odes; 2532 και and 3588 οι the ones 520-1473 απαγαγόντες ημάς having taken us away 5215 ύμνον asked for a hymn — 103 άσατε Sing 1473 ημίν to us 1537 εκ from 3588 των the 5603 ωδών odes * Σιών of Zion! |
A gdy nas tam pytali ci, którzy nas zawiedli w niewolę, o słowa pieśni, (chociażeśmy byli zawiesili pieśni radości,)mówiąc: Śpiewajcie nam pieśń z pieśni Syońskich, | Bo tam żądali od nas słów pieśniCi, którzy nas wzięli w niewolę, A ciemięzcy nasi – radości: Śpiewajcie nam jakąś pieśń Syjonu! | Bo nas tam pytali, którzy nas w niewolą zagnali, o słowach pieśni: a którzy nas zawiedli: Śpiewajcie nam pieśń z pieśni Syońskich. | Jako tamo woprosisza ny plienszyi nas o słowiesiech piesniej, i wiedszyi nas o pienii: wospojtie nam ot piesniej Sionskich. | Ћкw тaмw вопроси1ша ны2 плёньшіи нaсъ њ словесёхъ пёсней, и3 вeдшіи нaсъ њ пёніи: восп0йте нaмъ t пёсней сіHнскихъ. | Я́ко та́мо вопроси́ша ны́ плѣ́ншiи на́съ о словесѣ́хъ пѣ́сней, и ве́дшiи на́съ о пѣ́нiи: воспо́йте на́мъ от пѣ́сней Сiо́нскихъ. | Там вопрошали нас покорители наши о словах песнопений, уводившие нас в плен о пении нашем: "Спойте нам песни Сионские!" | |||||||||||
Ps137(136),4 4 | 4 Quomodo cantabimus canticum Domini in terra aliena? |
137:4 4459 πως How 103 άσωμεν should we sing 3588 την the 5603 ωδήν ode 2962 κυρίου of the lord 1909 επί upon 1093 γης [2land 245 αλλοτρίας 1an alien]? |
Odpowiedzieliśmy: Jakoż mamy śpiewać pieśń Pańską w ziemi cudzoziemców? | Jakże mamy śpiewać pieśń PanaNa obcej ziemi? | Jakoż mamy śpiewać pieśń Pańską w cudzéj ziemi? | Kako wospojem piesn' Gospodniu na ziemli czużdiej? | Кaкw воспоeмъ пёснь гDню на земли2 чуждeй; | Ка́ко воспое́мъ пѣ́снь Госпо́дню на земли́ чужде́й? | Как воспоем песню Господню на земле чужой? | |||||||||||
Ps137(136),5 5 | 5 Si oblitus fuero tui, Jerusalem, oblivioni detur dextera mea. |
137:5 1437 εάν If 1950 επιλάθωμαί I should forget 1473 σου you, * Ιερουσαλήμ O Jerusalem, 1950 επιλησθείη may [2be forgotten 3588 η 1188-1473 δεξιά μου 1my right hand]. |
Jeźliże cię zapomnę, o Jeruzalemie! niech zapomni sama siebie prawica moja. | Jeśli zapomnę cię, Jeruzalem, Niech uschnie prawica moja! | Jeźli cię zapomnę, Jeruzalem, niech zapomniona będzie prawica moja. | Aszcze zabudu tiebie, Iierusalimie, zabwiena budi diesnica moja. | Ѓще забyду тебE, їеrли1ме, забвeна бyди десни1ца моS. | А́ще забу́ду тебе́, Иерусали́ме, забве́на бу́ди десни́ца моя́. | Если забуду тебя, Иерусалим, да забудет Бог деяния рук моих! | |||||||||||
Ps137(136),6 6 | 6 Adhæreat lingua mea faucibus meis, si non meminero tui; si non proposuero Jerusalem in principio lætitiæ meæ. |
137:6 2853 κολληθείη May [2cleave 3588 η 1100-1473 γλώσσά μου 1my tongue] 3588 τω to 2995-1473 λάρυγγί μου my throat 1437 εάν if 3361 μη I do not 1473-3403 σου μνησθώ remember you; 1437 εάν if 3361 μη I do not 4258.1 προανατάξωμαι prefer 3588 την * Ιερουσαλήμ Jerusalem 5613 ως as 1722 εν in 746 αρχή the beginning 3588 της 2167-1473 ευφροσύνης μου of my gladness. |
Niech przylgnie język mój do podniebienia mego, jeźlibym na cię nie pomniał, jeźlibym nie przełożył Jeruzalemu nad najwiekszę wesele moje. | Niech przylgnie język mój do podniebienia, Jeślibym nie pamiętał o tobie, Jeślibym nie wyniósł Jeruzalemu Nad największą radość moją! | Niechaj przyschnie język mój do podniebienia mego, jeźlibym na cię nie pomniał: jeźlibym nie pokładał Jeruzalem na początku wesela mego. | Pril'pni jazyk moj gortani mojemu, aszcze nie pomianu tiebie, aszcze nie priedłożu Iierusalima, jako w naczalie wiesielija mojego. | Прильпни2 љзhкъ м0й гортaни моемY, ѓще не помzнY тебє2, ѓще не предложY їеrли1ма, ћкw въ начaлэ весeліz моегw2. | Прильпни́ язы́къ мо́й горта́ни моему́, а́ще не помяну́ тебе́, а́ще не предложу́ Иерусали́ма, я́ко въ нача́лѣ весе́лiя моего́. | Да присохнет язык мой к гортани моей, если я не вспомню тебя, если не будет Иерусалим, вершиной радости моей! | |||||||||||
Ps137(136),7 7 | 7 Memor esto, Domine, filiorum Edom, in die Jerusalem: qui dicunt: Exinanite, exinanite usque ad fundamentum in ea. |
137:7 3403 μνήσθητι Remember, 2962 κύριε O lord, 3588 των the 5207 υιών sons * Εδώμ of Edom 3588 την in the 2250 ημέραν day * Ιερουσαλήμ of Jerusalem! 3588 των The ones 3004 λεγόντων saying, 1573.2 εκκενούτε Empty it out, 1573.2 εκκενούτε empty it out 2193 έως unto 3588 των 2310-1473 θεμελίων αυτής its foundations! |
Wspomnij, Panie! na synów Edomskich, i na dzień Jeruzalemski, w który mówili: Poburzcie, poburzcie aż do gruntu w nim. | Pamiętaj, Panie, synom Edomu dzień Jeruzalemu, Gdy wołali: Zburzcie, zburzcie je aż do samych posad! | Pomnij, Panie! na syny Edom, w dzień Jeruzalem, którzy mówią: Spustoszcie, spustoszcie aż do gruntu w nim. | Pomiani, Gospodi, syny Jedomskija w dien' Iierusaliml' głagoliuszczyja: istoszczajtie, istoszczajtie do osnowanij jego. | Помzни2, гDи, сhны є3дw6мскіz въ дeнь їеrли1мль глаг0лющыz: и3стощaйте, и3стощaйте до њсновaній є3гw2. | Помяни́, Го́споди, сы́ны Едо́мскiя въ де́нь Иерусали́мль глаго́лющыя: истоща́йте, истоща́йте до основа́нiй его́. | Припомни, Господи, сынам Едомским, говорившим в день гибели Иерусалима: "Разрушайте до основания, разрушайте его!" | |||||||||||
Ps137(136),8 8 | 8 Filia Babylonis misera! beatus qui retribuet tibi retributionem tuam quam retribuisti nobis. |
137:8 2364 θυγάτηρ The daughter * Βαβυλώνος of Babylon, 3588 η the 5005 ταλαίπωρος miserable; 3107 μακάριος blessed is 3739 ος the one who 467 ανταποδώσει shall recompense 1473 σοι you 3588 το with 468-1473 ανταπόδομά σου your recompense, 3739 ο which 467 ανταπέδωκας he was recompensing 1473 ημίν against us. |
O córko Babilońska! i ty będziesz spustoszona. Błogosławiony, któryć odda nagrodę twoję, za to, coś nam złego uczyniła. | Córko babilońska, pustoszycielko! Błogosławiony, kto ci odpłaci to, coś nam wyrządziła! | Córko Babilońska, nędznico! błogosławiony, który tobie odda nagrodę twoję, którąś nam zadziałała. | Dszczy Wawiłonia okajannaja, błażen, iże wozdast tiebie wozdajanije twoje, jeże wozdała jesi nam: | Дщи2 вавmлHнz њкаsннаz, бlжeнъ, и4же воздaстъ тебЁ воздаsніе твоE, є4же воздалA є3си2 нaмъ: | Дщи́ Вавило́ня окая́нная, блаже́нъ, и́же возда́стъ тебѣ́ воздая́нiе твое́, е́же воздала́ еси́ на́мъ: | Дочь Вавилона злосчастная, блажен, кто воздаст тебе по заслугам за все, что сотворила ты нам! | |||||||||||
Ps137(136),9 9 | 9 Beatus qui tenebit, et allidet parvulos tuos ad petram. |
137:9 3107 μακάριος Blessed is 3739 ος the one who 2902 κρατήσει shall hold 2532 και and 1474 εδαφιεί dash 3588 τα 3516-1473 νήπιά σου your infants 4314 προς against 3588 την the 4073 πέτραν rock. |
Błogosławiony, który pochwyci i roztrąci dziatki twe o skałę. | Błogosławiony, kto pochwyciI roztrzaska niemowlęta twoje o skałę. | Błogosławiony, który pochwyci i roztrąci dzieci twe o opokę. | błażen, iże imiet i razbijet mładiency twoja o kamien'. | бlжeнъ, и4же и4метъ и3 разбіeтъ младeнцы тво‰ њ кaмень. | блаже́нъ, и́же и́метъ и разбiе́тъ младе́нцы твоя́ о ка́мень. | Блажен, кто схватит младенцев твоих и разобьет о камень! | |||||||||||
Chwała | ||||||||||||||||||||