Księga Psalmów
Indeksy
PrawoslawniKatolicy.pl
Ps 142 (141) MODLITWA W NIEBEZPIECZEŃSTWIE BEZ WYJŚCIA.
↓NIESZPORY lucernarium cd. 
Ps142(141),1 1 1 Intellectus David, cum esset in spelunca, oratio. 4907
συνέσεως
Of contemplation 3588
τω
to *
Δαυίδ
David; 1722
εν
in 3588
τω
1510.1-1473
είναι αυτόν
his being 1722
εν
in 3588
τω
the 4693
σπηλαίω
cave 4336
προσευχόμενον
praying. 142:1 5456-1473
φωνή μου
[2with my voice 4314
προς
3to 2962
κύριον
4 the lord 2896
εκέκραξα
1I cried out]; 5456-1473
φωνή μου
[2 with my voice 4314
προς
3to 2962
κύριον
4 the lord 1189
εδεήθην
1I beseeched].
Pieśń wyuczająca Dawidowa, gdy był w jaskini, modlitwa jego. (142:1) Pieśń pouczająca Dawida, gdy był w jaskini. Modlitwa. (142:1) Wyrozumienia Dawidowi, gdy był w jaskini, modlitwa. Razuma Dawidu, wniegda byti jemu w wiertiepie moliaszczemusia. Рaзума дв7ду, внегдA бhти є3мY въ вертeпэ молsщемусz Ра́зума Дави́ду, внегда́ бы́ти ему́ въ верте́пѣ моля́щемуся. В научение, Давида, когда молился он в пещере, 141
Ps142(141),2 2 2 Voce mea ad Dominum clamavi,
voce mea ad Dominum deprecatus sum.
142:2 1632
εκχεώ
I shall pour out 1799
ενώπιον
[2before 1473
αυτού
3him 3588
την
1162-1473
δέησίν μου
1my supplication]; 3588
την
2347-1473
θλίψιν μου
[2my affliction 1799
ενώπιον
3before 1473
αυτού
4him 518
απαγγελώ
1I shall report].
(142:2) Głosem moim do Pana wołam; głosem moim Panu się modlę. (142:2) Głośno do Pana wołam, Głośno Pana błagam. (142:2) Głosem moim wołałem do Pana: głosem moim modliłem się Panu. asom moim ko Gospodu wozzwach ... ko Gospodu ... , głasom moim ko Gospodu pomolichsia. Глaсомъ мои1мъ ко гDу воззвaхъ, глaсомъ мои1мъ ко гDу помоли1хсz. Гла́сомъ мо­и́мъ ко Го́споду воз­зва́хъ ... ко Го́споду ... , гла́сомъ мо­и́мъ ко Го́споду помоли́хся. Голосом моим ко Господу взываю, голосом моим Господу помолюсь.
Ps142(141),3 3 3 Effundo in conspectu ejus orationem meam,
et tribulationem meam ante ipsum pronuntio:
142:3 1722
εν
In 3588
τω
1587
εκλείπειν
[2failing 1537
εξ
3from 1473
εμού
4me 3588
το
4151-1473
πνεύμά μου
1my spirit], 2532
και
then 1473
συ
you 1097
έγνως
knew 3588
τας
5147-1473
τρίβους μου
my paths; 1722
εν
in 3598-3778
οδώ ταύτη
this very way 3588
η
that 4198
επορευόμην
I went, 2928
έκρυψαν
they hid 3803
παγίδα
a snare 1473
μοι
for me.
(142:3) Wylewam przed obliczem jego żądłość moję, a utrapienie moje przed oblicznością jego oznajmuję. (142:3) Wylewam przed nim moją prośbę I o niedoli mojej jemu opowiadam. (142:3) Wylewam przed oblicznością jego prośbę moję: a utrapienie moje przed nim opowiadam. Proliju pried nim molienije moje, pieczal' moju pried nim wozwieszczu. Пролію2 пред8 ни1мъ молeніе моE, печaль мою2 пред8 ни1мъ возвэщY. Пролiю́ предъ ни́мъ моле́нiе мое́, печа́ль мою́ предъ ни́мъ воз­вѣщу́. Изолью Ему моление мое, печаль Ему возвещу.
Ps142(141),4 4 4 in deficiendo ex me spiritum meum,
et tu cognovisti semitas meas.
In via hac qua ambulabam
absconderunt laqueum mihi.
142:4 2657
κατενόουν
I contemplated 1519
εις
to 3588
τα
the 1188
δεξιά
right, 2532
και
and 1914
επέβλεπον
I looked; 3754
ότι
for 3756-1510.7.3
ουκ ην
there was not 3588
ο
1921
επιγινώσκων
one recognizing 1473
με
me. 622
απώλετο
[2perished 5437
φυγή
1Flight] 575
απ'
from 1473
εμού
me, 2532
και
and 3756-1510.2.3
ουκ έστιν
there is not 3588
ο
1567
εκζητών
one inquiring after 3588
την
5590-1473
ψυχήν μου
my soul.
(142:4) Gdy bywa ściśniony duch mój we mnie, ty znasz ścieszkę moję; na drodze, którą chodzę, ukryli na mię sidło. (142:4) Gdy duch mój omdlewa we mnie, Ty znasz ścieżkę moją; Na drodze, którą chodzę, Zastawili na mnie sidła. (142:4) Gdy we mnie duch mój ustawał, a tyś znał ścieżki moje: na téj drodze, którąm chodził, zakryli sidło na mię. Wniegda izcziezati ot mienie duchu mojemu, i ty poznał jesi stiezi moja: na puti siem, po niemuże chożdach, skrysza siet' mnie. ВнегдA и3счезaти t менє2 дyху моемY, и3 ты2 познaлъ є3си2 стєзи2 мо‰: на пути2 сeмъ, по немyже хождaхъ, скрhша сёть мнЁ. Внегда́ изчеза́ти от­ мене́ ду́ху мо­ему́, и ты́ позна́лъ еси́ стези́ моя́: на пути́ се́мъ, по нему́же хожда́хъ, скры́ша сѣ́ть мнѣ́. Когда изнемогал во мне дух мой, были ведомы Тебе стези мои. На пути, которым я шел, расставили сети мне.
Ps142(141),5 5 5 Considerabam ad dexteram, et videbam,
et non erat qui cognosceret me:
periit fuga a me,
et non est qui requirat animam meam.
142:5 2896
εκέκραξα
I cried out 4314
προς
to 1473
σε
you, 2962
κύριε
O lord. 2036
είπα
I said, 1473
συ
You 1510.2.2
ει
are 3588
η
1680-1473
ελπίς μου
my hope, 3310-1473
μερίς μου
[2my portion 1510.2.2
ει
1you are] 1722
εν
in 1093
γη
the land 2198
ζώντων
of the living.
(142:5) Oglądamli się na prawą stronę, a przypatruję się, niemasz ktoby mię znał; zginęła ucieczka moja, niemasz ktoby się ujął o duszę moję. (142:5) Patrzę na prawo i widzę – Nikt nie zważa na mnie. Nie ma dla mnie ucieczki, Nikt się nie troszczy o mnie. (142:5) Oglądałem się na prawą stronę: a baczyłem, i nie był, ktoby mię poznał: zginęła mi ucieczka: a nie jest, ktoby się pytał o duszy mojéj. Smatriach odiesnuju i wozgliadach, i nie bie znajaj mienie: pogibie biegstwo ot mienie, i niest' wzyskajaj duszu moju. Сматрsхъ њдеснyю и3 возглsдахъ, и3 не бЁ знazй менE: поги1бе бёгство t менє2, и3 нёсть взыскazй дyшу мою2. Сматря́хъ одесну́ю и воз­гля́дахъ, и не бѣ́ зна́яй мене́: поги́бе бѣ́г­ст­во от­ мене́, и нѣ́сть взыска́яй ду́шу мою́. Взглянул я направо и вижу: нет человека, близкого мне; некуда мне бежать, и нет защиты душе моей.
Ps142(141),6 6 6 Clamavi ad te, Domine;
dixi: Tu es spes mea,
portio mea in terra viventium.
142:6 4337
πρόσχες
Take heed 4314
προς
to 3588
την
1162-1473
δέησίν μου
my supplication! 3754
ότι
for 5013
εταπεινώθην
I was humbled 4970
σφόδρα
exceedingly. 4506
ρύσαί
Rescue 1473
με
me 1537
εκ
from 3588
των
the 2614
καταδιωκόντων
ones pursuing 1473
με
me! 3754
ότι
for 2901
εκραταιώθησαν
they were strengthened 5228
υπέρ
above 1473
εμέ
me.
(142:6) Panie! do ciebie wołam, mówiąc: Tyś nadzieja moja, tyś dział mój w ziemi żyjących. (142:6) Panie, do ciebie wołam. Rzekłem: Tyś moją nadzieją, Tyś działem moim w krainie żyjących. (142:6) Wołałem k tobie, Panie, rzekłem: Tyś jest nadzieja moja, cząstka moja w ziemi żywiących. Wozzwach k tiebie, Gospodi, riech: ty jesi upowanije moje, czast' moja jesi na ziemli żywych. Воззвaхъ къ тебЁ, гDи, рёхъ: ты2 є3си2 ўповaніе моE, чaсть моS є3си2 на земли2 живhхъ. Воззва́хъ къ тебѣ́, Го́споди, рѣ́хъ: ты́ еси́ упова́нiе мое́, ча́сть моя́ еси́ на земли́ живы́хъ. Воззвал я к Тебе, Господи, и сказал: Ты упование мое, от Тебя приемлю участь мою на земле живых!
Ps142(141),7 7 7 Intende ad deprecationem meam,
quia humiliatus sum nimis.
Libera me a persequentibus me,
quia confortati sunt super me.
142:7 1806
εξάγαγε
Lead [2out 1537
εκ
3of 5438
φυλακής
4prison 3588
την
5590-1473
ψυχήν μου
1my soul]! 3588
του
1843
εξομολογήσασθαι
to make acknowledgment 3588
τω
to 3686-1473
ονόματί σου
your name. 1473-5278
εμέ υπομενούσι
[2shall wait for me 1342
δίκαιοι
1 The just], 2193
έως
until 3739
ου
of which time 467
ανταποδώς
you should recompense 1473
μοι
me.
(142:7) Posłuchaj pilnie wołania mego, bom bardzo znędzony; wyrwij mię od tych, którzy mię prześladują, albowiem są mocniejszymi nad mię. (142:7) Słuchaj uważnie błagania mego, Bom bardzo udręczony, Wybaw mnie od prześladowców moich, Bo są silniejsi ode mnie! (142:7) Wysłuchaj prośbę moję; bomci uniżony bardzo, wybaw mię od prześladowców moich; boć się zmocnili nademną. Wonmi molieniju mojemu, jako smirichsia zieło: izbawi mia ot goniaszczych mia, jako ukriepiszasia paczie mienie. Вонми2 молeнію моемY, ћкw смири1хсz ѕэлw2: и3збaви мS t гонsщихъ мS, ћкw ўкрепи1шасz пaче менє2. Вонми́ моле́нiю мо­ему́, я́ко смири́хся зѣло́: изба́ви мя́ от­ гоня́щихъ мя́, я́ко укрепи́шася па́че мене́. Внемли молению моему, ибо смирился я глубоко! Избавь меня от гонителей моих, ибо стали они сильнее меня!
Ps142(141),8 8 8 Educ de custodia animam meam
ad confitendum nomini tuo;
me exspectant justi donec retribuas mihi.
(142:8) Wywiedźże z ciemnicy duszę moję, abym chwalił imię twoje; obstąpią mię sprawiedliwi, gdy mi dobrodziejstwo uczynisz. (142:8) Wywiedź mnie z więzienia, Abym wysławiał imię twoje! Zaiste, otoczą mnie sprawiedliwi, Gdy mi swą dobroć okażesz. (142:8) Wywiedź z ciemnice duszę moję, ku wyznawaniu imieniowi twemu: na mnie czekają sprawiedliwi, aż mi nagrodzisz. Izwiedi iz tiemnicy duszu moju, ispowiedatisia imieni twojemu: mienie żdut prawiednicy, dondieże wozdasi mnie. И#зведи2 и3з8 темни1цы дyшу мою2, и3сповёдатисz и4мени твоемY: менE ждyтъ првdницы, д0ндеже воздaси мнЁ. Изведи́ изъ темни́цы ду́шу мою́, исповѣ́датися и́мени тво­ему́: мене́ жду́тъ пра́ведницы, до́ндеже воз­да́си мнѣ́. Изведи из темницы душу мою, да прославлю имя Твое! Давно ждут праведники, что Ты воздашь мне по делам моим!
← dalej NIESZPORY lucernarium cd. Ps 130(129)