PrawoslawniKatolicy.pl | ||||||||||||||||||||
Ps 43 (42) CZEMU ZGNĘBIONA JESTEŚ DUSZO MOJA? | ||||||||||||||||||||
Ps43(42),1 1 | 1 Psalmus David. Judica me, Deus, et discerne causam meam de gente non sancta: ab homine iniquo et doloso erue me. |
5568 ψαλμός A psalm 3588 τω to * Δαυίδ David. 43:1 2919 κρίνόν Judge 1473 μοι for me, 3588 ο O 2316 θεός God, 2532 και and 1340.1 δίκασον adjudicate 3588 την 1349-1473 δίκην μου my cause, 1537 εξ from 1484 έθνους a nation 3756 ουχ which is not 3741 οσίου sacred! 575 από [3from 444 ανθρώπου 4a man 94 αδίκου 5unjust 2532 και 6and 1386 δολίου 7deceitful 4506 ρύσαί 1rescue 1473 με 2me]! |
Sądź mię, o Boże! a ujmij się o sprawę moję; od narodu niemiłosiernego, i od człowieka zdradliwego i niezbożnego wyrwij mię; | Bądź sędzią moim, Boże, I rozstrzygnij spór mój z narodem bezbożnym! Wybaw mnie od ludzi fałszywych i niegodziwych! | Psalm Dawidowi. Osądź mię, Boże, a rozeznaj sprawę moję od narodu nieświętego: od człowieka niesprawiedliwego i zdradliwego wyrwij mię. | Sudi mi, Boże, i razsudi priu moju: ot jazyka nie priepodobna, ot cziełowieka nieprawiedna i l'stiwa izbawi mia. | Суди1 ми, б9е, и3 разсуди2 прю2 мою2: t kзhка не препод0бна, t человёка непрaведна и3 льсти1ва и3збaви мS. | Суди́ ми, Бо́же, и разсуди́ прю́ мою́: от язы́ка не преподо́бна, от человѣ́ка непра́ведна и льсти́ва изба́ви мя́. | Суди меня, Боже, и разреши тяжбу мою; от народа нечестивого, от человека неправедного и лукавого избавь меня! | |||||||||||
Ps43(42),2 2 | 2 Quia tu es, Deus, fortitudo mea: quare me repulisti? et quare tristis incedo, dum affligit me inimicus? |
43:2 3754 ότι For 1473 συ you 1510.2.2 ει are 3588 ο the 2316 θεός God 2901.1-1473 κραταίωμά μου of my fortification. 2444 ινατί Why did 683 απώσω you thrust 1473 με me away? 2532 και And 2444 ινατί why 4658.1 σκυθρωπάζων [2looking downcast 4198 πορεύομαι 1do I go] 1722 εν during 3588 τω the 1570.2 εκθλίβειν squeezing 3588 τον by the 2190 εχθρόν enemy? |
Boś ty jest Bóg siły mojej. Przeczżeś mię odrzucił? a przecz smutno chodzę dla uciśnienia od nieprzyjaciela? | Ponieważ Ty jesteś Bogiem moim, ostoją moją, Dlaczego mnie odrzuciłeś? Dlaczego mam chodzić smutny, Gdy nieprzyjaciel mnie dręczy? | Bo ty jesteś Bóg, moc moja: czemuś mię odrzucił? czemu smutny chodzę, gdy mię trapi nieprzyjaciel? | Zanie ty jesi, Boże, kriepost' moja, wskuju otrinuł mia jesi? i wskuju sietuja chożdu, wniegda oskorbliajet wrag? | ЗанE ты2 є3си2, б9е, крёпость моS, вскyю tри1нулъ мS є3си2; и3 вскyю сётуz хождY, внегдA њскорблsетъ врaгъ; | Зане́ ты́ еси́, Бо́же, крѣ́пость моя́, вску́ю отри́нулъ мя́ еси́? и вску́ю сѣ́туя хожду́, внегда́ оскорбля́етъ вра́гъ? | Ибо Ты, Боже, Крепость моя – что отринул Ты меня? И что я хожу, сетуя, когда оскорбляет меня враг? | |||||||||||
Ps43(42),3 3 | 3 Emitte lucem tuam et veritatem tuam: ipsa me deduxerunt, et adduxerunt in montem sanctum tuum, et in tabernacula tua. |
43:3 1821 εξαπόστειλον Send out 3588 το 5457-1473 φως σου your light, 2532 και and 3588 την 225-1473 αλήθειάν σου your truth! 1473 αυτά they 1473-3594 με ωδήγησαν guided me, 2532 και and 71 ήγαγόν they led 1473 με me 1519 εις to 3735 όρος [2mountain 39-1473 άγιόν σου 1your holy], 2532 και and 1519 εις to 3588 τα 4638-1473 σκηνώματά σου your tents. |
Ześlij światłość twoję, i prawdę twoję; te mię poprowadzą, i wprowadzą mię na świętą górę twoję, i do przybytków twoich, | Ześlij światło i prawdę swoją, Niech mnie prowadzą, Niech mnie wprowadzą na górę twą świętą I do przybytków twoich. | Wyślij światłość twoję i prawdę twoję: te mię prowadziły i wyprowadziły na górę świętą twoję i do przybytków twoich. | Posli swiet twoj i istinu twoju: ta mia nastawista, i wwiedosta mia w goru swiatuju twoju i w sielienija twoja. | Посли2 свётъ тв0й и3 и4стину твою2: т† мS настaвиста, и3 введ0ста мS въ г0ру с™yю твою2 и3 въ селє1ніz тво‰. | Посли́ свѣ́тъ тво́й и и́стину твою́: та́ мя́ наста́виста, и введо́ста мя́ въ го́ру святу́ю твою́ и въ селе́нiя твоя́. | Пошли мне свет Твой и истину Твою; они наставят меня и введут меня на гору святую Твою и в обители Твои. | |||||||||||
Ps43(42),4 4 | 4 Et introibo ad altare Dei, ad Deum qui lætificat juventutem meam. Confitebor tibi in cithara, Deus, Deus meus. |
43:4 2532 και And 1525 εισελεύσομαι I shall enter 4314 προς to 3588 το the 2379 θυσιαστήριον altar 3588 του 2316 θεού of God; 4314 προς to 3588 τον the 2316 θεόν God 3588 τον 2165 ευφραίνοντα gladdening 3588 την 3503-1473 νεότητά μου my youth. 1843 εξομολογήσομαί I will acknowledge 1473 σοι to you 1722 εν with 2788 κιθάρα the harp, 3588 ο O 2316 θεός God 3588 ο 2316-1473 θεός μου my God. |
Abym przystąpił do ołtarza Bożego, do Boga wesela i radości mojej; i będę cię wysławiał na harfie, o Boże, Boże mój! | Wtedy przystąpię do ołtarza Bożego, Do Boga wesela i radości mojej, I będę cię wysławiał na cytrze, Boże, Boże, mój! | I wnidę do ołtarza Bożego: do Boga, który uwesela młodość moję: będęć wyznawał na cytrze: Boże, Boże mój! | I wnidu k żertwienniku Bożyju, k Bogu wiesieliaszczemu junost' moju: ispowiemsia tiebie w gusliech, Boże, Boże moj. | И# вни1ду къ жeртвеннику б9ію, къ бGу веселsщему ю4ность мою2: и3сповёмсz тебЁ въ гyслехъ, б9е, б9е м0й. | И вни́ду къ же́ртвеннику Бо́жiю, къ Бо́гу веселя́щему ю́ность мою́: исповѣ́мся тебѣ́ въ гу́слехъ, Бо́же, Бо́же мо́й. | И пойду к жертвеннику Божию, к Богу, веселящему юность мою, и прославлю Тебя на гуслях, Боже, Боже мой! | |||||||||||
Ps43(42),5 5 | 5 Quare tristis es, anima mea? et quare conturbas me? Spera in Deo, quoniam adhuc confitebor illi, salutare vultus mei, et Deus meus. |
43:5 2444 ινατί Why 4036-1510.2.2 περίλυπος ει are you dejected, 3588 η O 5590-1473 ψυχή μου my soul? 2532 και and 2444 ινατί why 4928.4-1473 συνταράσσεις με disturb me? 1679 έλπισον Hope 1909 επί upon 3588 τον 2316 θεόν God! 3754 ότι for 1843 εξομολογήσομαι I shall make acknowledgment 1473 αυτώ to him, 4992 σωτήριον the deliverance 3588 του 4383-1473 προσώπου μου of my person, 2532 και and 3588 ο 2316-1473 θεός μου my God. |
Przeczże się smucisz, duszo moja, a przecz trwożysz sobą we mnie? Czekaj na Boga, albowiem go jeszcze będę wysławiał, gdyż on jest wielkiem zbawieniem twarzy mojej, i Bogiem moim. | Czemu rozpaczasz, duszo moja, I czemu drżysz we mnie? Ufaj Bogu, gdyż jeszcze sławić go będę: On jest zbawieniem moim i Bogiem moim! | Czemuś smutna, duszo moja? a czemu mię trwożysz? Miéj nadzieję w Bogu: albowiem mu jeszcze wyznawać będę: zbawienie oblicza mego i Bóg mój. | Wskuju priskorbna jesi, dusze moja? i wskuju smuszczajeszy mia? upowaj na Boga, jako ispowiemsia jemu, spasienije lica mojego i Bog moj. | Вскyю приск0рбна є3си2, душE моS; и3 вскyю смущaеши мS; ўповaй на бGа, ћкw и3сповёмсz є3мY, сп7сeніе лицA моегw2 и3 бGъ м0й. | Вску́ю приско́рбна еси́, душе́ моя́? и вску́ю смуща́еши мя́? упова́й на Бо́га, я́ко исповѣ́мся ему́, спасе́нiе лица́ моего́ и Бо́гъ мо́й. | Что прискорбна ты, душа моя? И что смущаешь меня? Уповай на Бога, ибо я прославляю Его: "В Тебе спасение мое, Ты Бог мой!" | |||||||||||
Chwała | ||||||||||||||||||||