Księga Psalmów
Indeksy
PrawoslawniKatolicy.pl
Ps 57 (56) PORANNA MODLITWA UDRĘCZONEGO.
Ps57(56),1 1 1 In finem, ne disperdas. David in tituli inscriptionem, cum fugeret a facie Saul in speluncam. 1519
εις
To 3588
το
the 5056
τέλος
director; 3361
μη
do not 1311
διαφθείρης
utterly destroy; 3588
τω
to *
Δαυίδ
David; 1519
εις
for 4739.2
στηλογραφίαν
an inscription on a monument; 1722
εν
in 3588
τω
1473
αυτόν
his 590.2
αποδιδράσκειν
running away 575
από
from 4383
προσώπου
the face *
Σαούλ
of Saul 1519
εις
into 3588
το
the 4693
σπήλαιον
cave. 57:1 1653
ελέησόν
Show mercy 1473
με
on me, 3588
ο
O 2316
θεός
God, 1653
ελέησόν
show mercy 1473
με
on me! 3754
ότι
For 1909
επί
[3upon 1473
σοι
4you 3982
πέποιθεν
2yielded 3588
η
5590-1473
ψυχή μου
1my soul]. 2532
και
And 1722
εν
in 3588
τη
the 4639
σκιά
shadow 3588
των
4420-1473
πτερύγων σου
of your wings 1679
ελπιώ
I shall hope, 2193
έως
until 3739
ου
of which time 3928
παρέλθη
[2should go by 3588
η
458
ανομία
1lawlessness].
Przedniejszemu śpiewakowi, jako: Nie zatracaj, złoty psalm Dawidowy, kiedy uciekał przed Saulem do jaskini. (57:1) Przewodnikowi chóru. Na nutę: „Nie zatracaj...” Miktam Dawida, gdy uciekał przed Saulem do jaskini. (57:1) Na koniec: nie zatracaj, Dawidowi na napis tytułu, gdy uciekał przed Saulem do jaskini. W koniec, da nie rastliszy, Dawidu w stołpopisanije, wniegda jemu otbiegati ot lica Saułowa w pieszczeru. Въ конeцъ, да не растли1ши, дв7ду въ столпописaніе, внегдA є3мY tбэгaти t лицA саyлова въ пещeру Въ коне́цъ, да не растли́ши, Дави́ду въ столпописа́нiе, внегда́ ему́ от­бѣга́ти от­ лица́ Сау́лова въ пеще́ру. В конец, да не погубишь, Давида, для написания на столпе, когда убегал он от Саула в пещеру, 56
Ps57(56),2 2 2 Miserere mei, Deus, miserere mei,
quoniam in te confidit anima mea.
Et in umbra alarum tuarum sperabo,
donec transeat iniquitas.
57:2 2896
κεκράξομαι
I shall cry out 4314
προς
to 3588
τον
2316
θεόν
God 3588
τον
the 5310
ύψιστον
highest; 3588
τον
the 2316
θεόν
God 3588
τον
2109
ευεργετήσαντά
benefiting 1473
με
me.
(57:2) Zmiłuj się nademną, o Boże! zmiłuj się nademną; albowiem w tobie ufa dusza moja, a do cienia skrzydeł twoich uciekam się; aż przeminie utrapienie. (57:2) Zmiłuj się nade mną, Boże, zmiłuj się nade mną, Bo tobie zaufała dusza moja I w cieniu twych skrzydeł chcę się schronić, Aż przeminie nieszczęście! (57:2) Zmiłuj się nademną. Boże, zmiłuj się nademną; albowiem w tobie ufa dusza moja: i w cieniu skrzydeł twoich nadzieję mieć będę, aż nieprawość przeminie. Pomiłuj mia, Boże, pomiłuj mia: jako na tia upowa dusza moja, i na sien' kriłu twojeiu nadiejusia, dondieże priejdiet biezzakonije. Поми1луй мS, б9е, поми1луй мS: ћкw на тS ўповA душA моS, и3 на сёнь крил{ твоє1ю надёюсz, д0ндеже прeйдетъ беззак0ніе. Поми́луй мя́, Бо́же, поми́луй мя́: я́ко на тя́ упова́ душа́ моя́, и на сѣ́нь крилу́ твое́ю надѣ́юся, до́ндеже пре́йдетъ беззако́нiе. Помилуй меня, Боже, помилуй меня, ибо на Тебя уповает душа моя, и на сень крыл Твоих надеяться буду, пока не исчезнет беззаконие.
Ps57(56),3 3 3 Clamabo ad Deum altissimum,
Deum qui benefecit mihi.
57:3 1821
εξαπέστειλεν
He sent out 1537
εξ
from 3772
ουρανού
heaven, 2532
και
and 4982
έσωσέ
he delivered 1473
με
me. 1325
έδωκεν
He put 1519
εις
[4unto 3681
όνειδος
5scorn 3588
τους
1the ones 2662
καταπατούντάς
2trampling 1473
με
3me]. 1821
εξαπέστειλεν
[2sent out 3588
ο
2316
θεός
1God] 3588
το
1656-1473
έλεος αυτού
his mercy 2532
και
and 3588
την
225-1473
αλήθειαν αυτού
his truth;
(57:3) Będę wołał do Boga najwyższego, do Boga, który wykonywa sprawę moję. (57:3) Wołam do Boga Najwyższego, do Boga, Który do końca doprowadzi sprawę moją. (57:3) Będę wołał do Boga najwyższego, Boga, który mi dobrze uczynił. Wozzowu k Bogu wyszniemu, Bogu błagodiejawszemu mnie. ВоззовY къ бGу вhшнему, бGу бlгодёzвшему мнЁ. Воззову́ къ Бо́гу вы́шнему, Бо́гу благодѣ́яв­шему мнѣ́. Воззову к Богу Всевышнему, Богу, сотворившему мне благо.
Ps57(56),4 4 4 Misit de cælo, et liberavit me;
dedit in opprobrium conculcantes me.
Misit Deus misericordiam suam et veritatem suam,
57:4 2532
και
and 4506
ερρύσατο
he rescued 3588
την
5590-1473
ψυχήν μου
my soul 1537
εκ
from 3319
μέσου
the midst 4661.1
σκύμνων
of lion cubs. 2837
εκοιμήθην
I went to bed 5015
τεταραγμένος
being disturbed; 5207
υιοί
the sons 444
ανθρώπων
of men — 3588
οι
3599-1473
οδόντες αυτών
their teeth 3696
όπλα
are weapons 2532
και
and 956
βέλη
arrows, 2532
και
and 3588
η
1100-1473
γλώσσα αυτών
their tongue 3162
μάχαιρα
[2sword 3691
οξεία
1a sharp].
(57:4) On pośle z nieba, i wybawi mię od pohańbienia tego, który mię chce pochłonąć. Sela. Pośle mi Bóg miłosierdzie swoje i prawdę swą. (57:4) On ześle pomoc z nieba i wybawi mnie, Gdy lży mnie gnębiciel. Sela. Bóg ześle łaskę swoją i wierność swoją. (57:4) Posłał z nieba, i wybawił mię, dał na pohańbienie, którzy mię deptali. Zesłał Bóg miłosierdzie swoje, i prawdę swoję. Posła s niebiesie i spasie mia, dadie w ponoszenije popirajuszczyja mia: posła Bog miłost' swoju i istinu swoju, ПослA съ нб7сE и3 сп7сe мz, дадE въ поношeніе попирaющыz мS: послA бGъ млcть свою2 и3 и4стину свою2, Посла́ съ небесе́ и спасе́ мя, даде́ въ поноше́нiе попира́ющыя мя́: посла́ Бо́гъ ми́лость свою́ и и́стину свою́, Послал Он помощь с небес и спас меня, предал позору угнетателей моих; послал Бог милость Свою и истину Свою,
Ps57(56),5 5 5 et eripuit animam meam de medio catulorum leonum.
Dormivi conturbatus.
Filii hominum dentes eorum arma et sagittæ,
et lingua eorum gladius acutus.
57:5 5312
υψώθητι
Be raised up high 1909
επί
above 3588
τους
the 3772
ουρανούς
heavens, 3588
ο
O 2316
θεός
God, 2532
και
and 1909
επί
[2above 3956
πάσαν
3all 3588
την
4the 1093
γην
5earth 3588
η
1391-1473
δόξα σου
1your glory]!
(57:5) Dusza moja jest w pośród lwów; leżę miedzy palącymi, między synami ludzkimi, których zęby jako włócznie i strzały, i język ich miecz ostry. (57:5) Przebywam wśród lwów, które chciwie pożerają ludzi, Zęby ich są jak włócznie i strzały, A język ich jak miecz ostry. (57:5) I wyrwał duszę moję z pośrodku szczeniąt lwich, spałem strwożony: synowie ludzcy, zęby ich oręże i strzały, a ich język miecz ostry. i izbawi duszu moju ot sriedy skimnow. Pospach smuszczen: synowie cziełowiecziestii, zuby ich orużyja i strieły, i jazyk ich miecz' ostr. и3 и3збaви дyшу мою2 t среды2 скЂмнwвъ. Поспaхъ смущeнъ: сhнове человёчестіи, зyбы и4хъ nр{жіz и3 стрёлы, и3 љзhкъ и4хъ мeчь џстръ. и изба́ви ду́шу мою́ от­ среды́ ски́мновъ. Поспа́хъ смуще́нъ: сы́нове человѣ́честiи, зу́бы и́хъ ору́жiя и стрѣ́лы, и язы́къ и́хъ ме́чь о́стръ. и избавил душу мою от нападения львов, когда проводил я ночи в смятении. Сыны человеческие! Зубы их оружие и стрелы, и язык их меч острый.
Ps57(56),6 6 6 Exaltare super cælos, Deus,
et in omnem terram gloria tua.
57:6 3803
παγίδα
[2a snare 2090
ητοίμασαν
1They prepared] 3588
τοις
for 4228-1473
ποσί μου
my feet, 2532
και
and 2619.1
κατέκαμψαν
bent down 3588
την
5590-1473
ψυχήν μου
my soul. 3736
ώρυξαν
They dug 4253
προ
[2before 4383-1473
προσώπου μου
3my face 998.1
βόθρον
1a cesspool], 2532
και
and 1706
ενέπεσον
they fell 1519
εις
into 1473
αυτόν
it. 1316.1
διάψαλμα
PAUSE.
(57:6) Wywyżże się nad niebiosa, o Boże! a nade wszystką ziemią chwała twoja. (57:6) Wznieś się nad niebiosa, o Boże, Niech będzie nad całą ziemią chwała twoja! (57:6) Wywyższże się, Boże, nad niebiosa: a po wszystkiéj ziemi chwała twoja. Wozniesisia na niebiesa, Boże, i po wsiej ziemliawa twoja. Вознеси1сz на нб7сA, б9е, и3 по всeй земли2 слaва твоS. Вознеси́ся на небеса́, Бо́же, и по все́й земли́ сла́ва твоя́. Вознесись на небеса, Боже, и по всей земле да воссияет слава Твоя!
Ps57(56),7 7 7 Laqueum paraverunt pedibus meis,
et incurvaverunt animam meam.
Foderunt ante faciem meam foveam,
et inciderunt in eam.
57:7 2092
ετοίμη
[2is prepared 3588
η
2588-1473
καρδία μου
1My heart], 3588
ο
O 2316
θεός
God, 2092
ετοίμη
[2is prepared 3588
η
2588-1473
καρδία μου
1my heart]. 103
άσομαι
I will sing 2532
και
and 5567
ψαλώ
I will strum 1722
εν
in 3588
τη
1391-1473
δόξη μου
my glory.
(57:7) Sieci zastawili na nogi moje, nachylili duszę moję, wykopali dół przed obliczem mojem; ale sami wpadli weń. Sela. (57:7) Zastawili sidła na kroki moje, Ugięli duszę moją, wykopali przede mną dół: Wpadli do niego. Sela. (57:7) Zastawili sidło na nogi moje, i nachylili duszę moję: wykopali dół przed obliczem mojem, a wpadli weń. Siet' ugotowasza nogam moim, i sliakosza duszu moju: iskopasza pried licem moim jamu, i wpadosza w niu. Сёть ўгот0ваша ногaмъ мои6мъ, и3 слzк0ша дyшу мою2: и3скопaша пред8 лицeмъ мои1мъ ћму, и3 впад0ша въ ню2. Сѣ́ть угото́ваша нога́мъ мо­и́мъ, и сляко́ша ду́шу мою́: ископа́ша предъ лице́мъ мо­и́мъ я́му, и впадо́ша въ ню́. Сеть раскинули враги для ног моих и стеснили душу мою; ископали пред лицем моим яму, и сами упали в нее.
Ps57(56),8 8 8 Paratum cor meum, Deus, paratum cor meum;
cantabo, et psalmum dicam.
57:8 1825
εξεγέρθητι
Awaken, 3588
η
1391-1473
δόξα μου
my glory! 1825
εξεγέρθητι
Awaken, 5568.1
ψαλτήριον
O psaltery 2532
και
and 2788
κιθάρα
harp! 1825
εξεγερθήσομαι
I shall awaken 3722
όρθρου
at dawn.
(57:8) Gotowe jest serce moje, Boże! gotowe jest serce moje; śpiewać i wychwalać cię będę. (57:8) Gotowe jest serce moje, Boże, Gotowe jest serce moje, Będę śpiewał i grał. (57:8) Gotowe serce moje, Boże, gotowe serce moje: będę śpiewał i grał. Gotowo sierdce moje, Boże, gotowo sierdce moje: wospoju i poju wo sławie mojej. Гот0во сeрдце моE, б9е, гот0во сeрдце моE: воспою2 и3 пою2 во слaвэ моeй. Гото́во се́рдце мое́, Бо́же, гото́во се́рдце мое́: воспою́ и пою́ во сла́вѣ мо­е́й. Готово сердце мое, Боже, готово сердце мое; воспою и пою во славе моей!
Ps57(56),9 9 9 Exsurge, gloria mea;
exsurge, psalterium et cithara:
exsurgam diluculo.
57:9 1843
εξομολογήσομαί
I will make acknowledgment 1473
σοι
to you 1722
εν
among 2992
λαοίς
peoples, 2962
κύριε
O lord, 5567
ψαλώ
I will strum 1473
σοι
to you 1722
εν
among 1484
έθνεσιν
nations.
(57:9) Ocuć się chwało moja! ocuć się, lutnio i harfo! gdy na świtaniu powstaję. (57:9) Zbudź się, chwało moja! Zbudź się, harfo i cytro, A ja obudzę jutrzenkę. (57:9) Powstań, chwało moja! powstań, harfo i cytro! wstanę na świtaniu. Wostani, sława moja, wostani, psałtiriu i gusli: wostanu rano. Востaни, слaва моS, востaни, pалти1рю и3 гyсли: востaну рaнw. Воста́ни, сла́ва моя́, воста́ни, псалти́рю и гу́сли: воста́ну ра́но. Воспрянь, слава моя, воспряньте, псалтирь и гусли! Я встану рано.
Ps57(56),10 10 10 Confitebor tibi in populis, Domine,
et psalmum dicam tibi in gentibus:
57:10 3754
ότι
For 3170
εμεγαλύνθη
[2was magnified 2193
έως
3unto 3588
των
4the 3772
ουρανών
5heavens 3588
το
1656-1473
έλεός σου
1your mercy]; 2532
και
and 2193
έως
[2unto 3588
των
3the 3507
νεφελών
4clouds 3588
η
225-1473
αλήθειά σου
1your truth].
(57:10) Będę cię wysławiał między ludem, Panie! a będęć śpiewał między narodami. (57:10) Wysławiać cię będę, Panie, wśród ludów, Będę grał tobie wśród narodów, (57:10) Będęć wyznawał między ludem, Panie: a będę tobie grał między narody. Ispowiemsia tiebie w liudiech, Gospodi, wospoju tiebie wo jazycech: И#сповёмсz тебЁ въ лю1дехъ, гDи, воспою2 тебЁ во kзhцэхъ: Исповѣ́мся тебѣ́ въ лю́дехъ, Го́споди, воспою́ тебѣ́ во язы́цѣхъ: Прославлю Тебя среди народов, Господи, воспою Тебя среди племен;
Ps57(56),11 11 11 quoniam magnificata est usque ad cælos misericordia tua,
et usque ad nubes veritas tua.
57:11 5312
υψώθητι
Be raised up high 1909
επί
above 3588
τους
the 3772
ουρανούς
heavens, 3588
ο
O 2316
θεός
God, 2532
και
and 1909
επί
[2above 3956
πάσαν
3all 3588
την
4the 1093
γην
5earth 3588
η
1391-1473
δόξα σου
1your glory]!
(57:11) Albowiem wielkie jest aż do niebios miłosierdzie twoje, i aż pod obłoki prawda twoja. (57:11) Bo wielka jest łaska twoja aż do niebiosI aż do obłoków sięga wierność twoja. (57:11) Albowiem wywyższone jest aż do niebios miłosierdzie twoje, i aż pod obłoki prawda twoja. jako wozwieliczisia do niebies miłost' twoja i daże do obłak istina twoja. ћкw возвели1чисz до нб7съ млcть твоS и3 дaже до w4блакъ и4стина твоS. я́ко воз­вели́чися до небе́съ ми́лость твоя́ и да́же до о́блакъ и́стина твоя́. ибо велика, превыше небес, милость Твоя, и выше облаков истина Твоя.
Ps57(56),12 12 12 Exaltare super cælos, Deus,
et super omnem terram gloria tua.
(57:12) Wywyżże się nad niebiosa, o Boże! a nade wszystką ziemię wywyż chwałę twoję. (57:12) Wznieś się nad niebiosa, Boże, Niech będzie nad całą ziemią chwała twoja! (57:12) Podwyższ się nad niebiosa, Boże, a po wszystkiéj ziemi chwała twoja. Wozniesisia na niebiesa, Boże, i po wsiej ziemliawa twoja. Вознеси1сz на нб7сA, б9е, и3 по всeй земли2 слaва твоS. Вознеси́ся на небеса́, Бо́же, и по все́й земли́ сла́ва твоя́. Вознесись на небеса, Боже, и по всей земле да воссияет слава Твоя!