PrawoslawniKatolicy.pl | ||||||||||||||||||||
Ps 90 (89) BÓG OSTOJĄ CZŁOWIEKA. | ||||||||||||||||||||
↓GODZINA I cd. | ||||||||||||||||||||
Ps90(89),1 1 | 1 Oratio Moysi, hominis Dei. | 4335 προσευχή A prayer * Μωυσή by Moses 444 ανθρώπου the man 3588 του 2316 θεού of God. 90:1 2962 κύριε O lord, 2707.1 καταφυγή [2a refuge 1096 εγενήθης 1you became] 1473 ημίν for us 1722 εν unto 1074 γενεά generation 2532 και and 1074 γενεά generation. |
Modlitwa Mojżesza, męża Bożego. Panie! tyś bywał ucieczką naszą od narodu do narodu. | Modlitwa Mojżesza, męża Bożego. Panie, Tyś był ostoją naszą Z pokolenia w pokolenie. | Modlitwa Mojżesza, człowieka Bożego. | Molitwa Moisiea cziełowieka Bożyja. | Мlтва мwmсeа человёка б9іz | Моли́тва Моисе́а человѣ́ка Бо́жiя. | Молитва Моисея человека Божия, 89 | |||||||||||
Ps90(89),2 2 | 1 Domine, refugium factus es nobis a generatione in generationem. |
90:2 4253 προ Before 3588 του the 3735 όρη mountains 1096 γενηθήναι existed, 2532 και and 4111 πλασθήναι [5took shape 3588 την 1the 1093 γην 2earth 2532 και 3and 3588 την 3611 οικουμένην 4inhabitable world]; 2532 και even 575 από from 3588 του 165 αιώνος eon 2532 και and 2193 έως until 3588 του the 165 αιώνος eon 1473 συ you 1510.2.2 ει are. |
Pierwej niżli góry stanęły i niżliś wykształtował ziemię, i okrąg świata, oto zaraz od wieku aż na wieki tyś jest Bogiem. | Zanim góry powstały, Zanim stworzyłeś ziemię i świat, Od wieków na wieki Tyś jest, o Boże! | 1 Panie, stałeś się ucieczką nam, od rodzaju do rodzaju. | Gospodi, pribieżyszcze był jesi nam w rod i rod. | ГDи, прибёжище бhлъ є3си2 нaмъ въ р0дъ и3 р0дъ. | Го́споди, прибѣ́жище бы́лъ еси́ на́мъ въ ро́дъ и ро́дъ. | Господи, Ты прибежище наше из род в род! | |||||||||||
Ps90(89),3 3 | 2 Priusquam montes fierent, aut formaretur terra et orbis, a sæculo et usque in sæculum tu es, Deus. |
90:3 3361 μη You should not 654 αποστρέψης return 444 άνθρωπον man 1519 εις unto 5014 ταπείνωσιν humiliation, 2532 και whereas 2036 είπας you said, 1994 επιστρέψατε Return, 5207 υιοί O sons 444 ανθρώπων of men! |
Ty znowu człowieka w proch obracasz, a mówisz: Nawróćcie się synowie ludzcy. | Ty znowu człowieka w proch obracaszI mówisz: Wracajcie, synowie ludzcy! | 2 Pierwéj niźli stanęły góry, albo ziemia i świat był stworzony, od wieku i aż do wieku, ty jesteś Bóg. | Prieżdie daże goram nie byti i sozdatisia ziemli i wsielienniej, i ot wieka i do wieka ty jesi. | Прeжде дaже горaмъ не бhти и3 создaтисz земли2 и3 вселeннэй, и3 t вёка и3 до вёка ты2 є3си2. | Пре́жде да́же гора́мъ не бы́ти и созда́тися земли́ и вселе́ннѣй, и от вѣ́ка и до вѣ́ка ты́ еси́. | Прежде, чем встали горы и была создана земля и вселенная, от века и до века Ты есть! | |||||||||||
Ps90(89),4 4 | 3 Ne avertas hominem in humilitatem: et dixisti: Convertimini, filii hominum. |
90:4 3754 ότι For 5507 χίλια a thousand 2094 έτη years 1722 εν in 3788-1473 οφθαλμοίς σου your eyes, 2962 κύριε O lord, 5613 ως are as 2250 ημέρα day — 3588 η 5504 εχθές yesterday 3748 ήτις which 1330 διήλθε went, 2532 και and 5438 φυλακή is as a watch 1722 εν in 3571 νυκτί the night. |
Albowiem tysiąc lat przed oczyma twemi są jako dzień wczorajszy, który przeminął, i jako straż nocna. | Albowiem tysiąc lat w oczach twoichJest jak dzień wczorajszy, który przeminął, I jak straż nocna. | 3 Nie obracaj w poniżenie człowieka, i rzekłeś: Nawracajcie się synowie człowieczy. | Nie otwrati cziełowieka wo smirienije, i riekł jesi: obratitiesia, synowie cziełowiecziestii. | Не tврати2 человёка во смирeніе, и3 рeклъ є3си2: њбрати1тесz, сhнове человёчестіи. | Не отврати́ человѣ́ка во смире́нiе, и ре́клъ еси́: обрати́теся, сы́нове человѣ́честiи. | Не подвергни человека унижению, ибо Ты сказал: "Возвратитесь в землю, сыны человеческие!" | |||||||||||
Ps90(89),5 5 | 4 Quoniam mille anni ante oculos tuos tamquam dies hesterna quæ præteriit: et custodia in nocte |
90:5 3588 τα 1847.1-1473 εξουδενώματα αυτών [3their contempt 2094 έτη 1Years 1510.8.6 έσονται 2shall be]; 4404 τοπρωϊ [2the morning 5616 ωσεί 3as 5514 χλόη 4tender shoots 3928 παρέλθοι 1may it go by]; |
Powodzią porywasz ich; są jako sen, i jako trawa, która z poranku rośnie. | Wartko porywasz ich, są jak sen poranny, Jak trawa, która znika: | 4 Albowiem tysiąc lat przed oczyma twemi, jako dzień wczorajszy, który przeminął, i straż nocna. | Jako tysiaszcza liet pried oczima twoima, Gospodi, jako dien' wczierasznij, iże mimo idie, i straża noszcznaja. | Ћкw тhсzща лётъ пред8 nчи1ма твои1ма, гDи, ћкw дeнь вчерaшній, и4же мимои1де, и3 стрaжа нощнaz. | Я́ко ты́сяща лѣ́тъ предъ очи́ма твои́ма, Го́споди, я́ко де́нь вчера́шнiй, и́же ми́мо и́де, и стра́жа нощна́я. | Ибо тысяча лет пред очами Твоими, Господи, как день вчерашний, уже минувший, и как время стражи ночной. | |||||||||||
Ps90(89),6 6 | 5 quæ pro nihilo habentur, eorum anni erunt. 6 Mane sicut herba transeat; mane floreat, et transeat; vespere decidat, induret, et arescat. |
90:6 4404 τοπρωϊ [2in the morning 435.2 ανθήσαι 1blooming], 2532 και and 3928 παρέλθοι may it go by; 3588 το in the 2073 εσπέρας evening 634 αποπέσοι it shall fall away, 4645 σκληρυνθείη may it be hardened 2532 και and 3583 ξηρανθείη dried up. |
Z poranku kwitnie i rośnie; ale w wieczór bywa pokoszona, i usycha. | Rano kwitnie i rośnie, Pod wieczór więdnie i usycha. | 5 Co za nic nie stoi, ich lata będą: rano jako trawa niech przeminie; 6 Rano niech kwitnie i przeminie: w wieczór niech upadnie, stwardnieje i uschnie. | Unicziżenija ich lieta budut: utro jako trawa mimo idiet, utro procwietiet i priejdiet: na wieczier otpadiet, ożestiejet i izschniet: | Ўничижє1ніz и4хъ лBта бyдутъ: ќтрw ћкw травA мимои1детъ, ќтрw процвэтeтъ и3 прeйдетъ: на вeчеръ tпадeтъ, њжестёетъ и3 и4зсхнетъ: | Уничиже́нiя и́хъ лѣ́та бу́дутъ: у́тро я́ко трава́ ми́мо и́детъ, у́тро процвѣте́тъ и пре́йдетъ: на ве́черъ отпаде́тъ, ожестѣ́етъ и и́зсхнетъ: | Ничтожны годы людские; быстро увянет жизнь, подобно траве: утром она расцветет и скоро поникнет, к вечеру осыплется цвет ее, пожелтеет она и засохнет. | |||||||||||
Ps90(89),7 7 | 7 Quia defecimus in ira tua, et in furore tuo turbati sumus. |
90:7 3754 ότι For 1587 εξελίπομεν we faltered 1722 εν in 3588 τη 3709-1473 οργή σου your anger, 2532 και and 1722 εν in 3588 τω 2372-1473 θυμώ σου your rage 5015 εταράχθημεν we were disturbed. |
Albowiem od gniewu twego giniemy, a popędliwością twoją jesteśmy przestraszeni. | Tak i my giniemy od gniewu twego, A srogością twoją jesteśmy przerażeni. | Bośmy ustali w gniewie twoim, i jesteśmy strwożeni w zapalczywości twojéj. | jako izcziezochom gniewom twoim, i jarostiju twojeiu smutichomsia. | ћкw и3счез0хомъ гнёвомъ твои1мъ, и3 ћростію твоeю смути1хомсz. | я́ко изчезо́хомъ гнѣ́вомъ твои́мъ, и я́ростiю твое́ю смути́хомся. | Ибо изнемогли мы от гнева Твоего и от ярости Твоей пришли в смятенье. | |||||||||||
Ps90(89),8 8 | 8 Posuisti iniquitates nostras in conspectu tuo; sæculum nostrum in illuminatione vultus tui. |
90:8 5087 έθου You put 3588 τας 458-1473 ανομίας ημών our lawlessness 1726 εναντίον before 1473 σου you; 3588 ο 165-1473 αιών ημών our eon 1519 εις in 5462 φωτισμόν the illumination 3588 του 4383-1473 προσώπου σου of your face. |
Położyłeś nieprawości nasze przed sobą, tajne występki nasze przed jasnością oblicza twego. | Położyłeś winy nasze przed sobą, Tajne grzechy nasze w świetle oblicza swego. | Położyłeś nieprawości nasze przed oczyma swemi: wiek nasz przed jasnością oblicza twego. | Położył jesi biezzakonija nasza pried toboju, wiek nasz w proswieszczenije lica twojego. | Положи1лъ є3си2 беззакHніz н†ша пред8 тоб0ю, вёкъ нaшъ въ просвэщeніе лицA твоегw2. | Положи́лъ еси́ беззако́нiя на́ша предъ тобо́ю, вѣ́къ на́шъ въ просвѣще́нiе лица́ твоего́. | Взираешь Ты на беззакония наши, озаряешь нашу жизнь сиянием лица Твоего. | |||||||||||
Ps90(89),9 9 | 9 Quoniam omnes dies nostri defecerunt, et in ira tua defecimus. Anni nostri sicut aranea meditabuntur; |
90:9 3754 ότι For 3956 πάσαι all 3588 αι 2250-1473 ημέραι ημών our days 1587 εξέλιπον failed; 2532 και even 1722 εν in 3588 τη 3709-1473 οργή σου your anger 1587 εξελίπομεν we failed. 3588 τα 2094-1473 έτη ημών Our years 5616 ωσεί are as 689.2 αράχνη of a spider 3191 εμελέτων meditating. |
Skąd wszystkie dni nasze nagle przemijają dla gniewu twego; jako słowa niszczeją lata nasze. | Wszystkie dni nasze znikają z powodu gniewu twego. Lata nasze giną jak westchnienie. | Albowiem wszystkie dni nasze ustały: i ustaliśmy w gniewie twoim: lata nasze jako pajęczyna będą poczytane. | Jako wsi dnije naszy oskudiesza, i gniewom twoim izcziezochom: lieta nasza jako pauczina pouczachusia: | Ћкw вси2 днjе нaши њскудёша, и3 гнёвомъ твои1мъ и3счез0хомъ: | Я́ко вси́ дні́е на́ши оскудѣ́ша, и гнѣ́вомъ твои́мъ изчезо́хомъ: лѣ́та на́ша я́ко паучи́на поуча́хуся: | Ибо дни наши убывают, и мы от гнева Твоего изнемогаем. | |||||||||||
Ps90(89),10 10 | 10 dies annorum nostrorum in ipsis septuaginta anni. Si autem in potentatibus octoginta anni, et amplius eorum labor et dolor; quoniam supervenit mansuetudo, et corripiemur. |
90:10 3588 αι The 2250 ημέραι days 3588 των 2094-1473 ετών ημών of our years 1722 εν among 1473 αυτοίς them 1440 εβδομήκοντα are seventy 2094 έτη years; 1437-1161 εάν δε but if 1722 εν by 1412.1 δυναστείαις commands — 3589 ογδοήκοντα eighty 2094 έτη years, 2532 και but 3588 το 4183 πλείον much 1473 αυτών of them 2873 κόπος toil 2532 και and 4192 πόνος misery; 3754 ότι for 1904 επήλθε [2comes 4236 πραότης 1mellowing] 1909 εφ' upon 1473 ημάς us, 2532 και and 3811 παιδευθησόμεθα we shall be corrected. |
Dni wieku naszego jest lat siedmdziesiąt, a jeźli kto duższy, lat ośmdziesiąt, a to, co najlepszego w nich, tylko kłopot i nędza, a gdy to pominie, tedy prędko odlatujemy. | Życie nasze trwa lat siedemdziesiąt, A gdy sił stanie, lat osiemdziesiąt; A to, co się ich chlubą wydaje, to tylko trud i znój, Gdyż chyżo mijają, a my odlatujemy. | Dni żywota naszego w nich siedmdziesiąt lat: a jeźli w możnościach, ośmdziesiąt lat, a nadto co więcéj, praca i boleść; albowiem łaskawość nadeszła, i będziem karani. | dnije liet naszych w nichże siedm'diesiat liet, aszcze że w siłach, osm'diesiat liet, i mnożaje ich trud i boliezn': jako priidie krotost' na ny, i nakażemsia. | лBта н†ша ћкw паучи1на поучaхусz: днjе лётъ нaшихъ въ ни1хже сeдмьдесzтъ лётъ, ѓще же въ си1лахъ, џсмьдесzтъ лётъ, и3 мн0жае и4хъ трyдъ и3 болёзнь: ћкw пріи1де кр0тость на ны2, и3 накaжемсz. | дні́е лѣ́тъ на́шихъ въ ни́хже се́дмьдесятъ лѣ́тъ, а́ще же въ си́лахъ, о́смьдесятъ лѣ́тъ, и мно́жае и́хъ тру́дъ и болѣ́знь: я́ко прiи́де кро́тость на ны́, и нака́жемся. | Годы жизни нашей развеиваются, точно паутина; мера лет наших – семьдесят лет, если же в силах мы, – восемьдесят лет, к тому же скорбь и болезни; этим обретаем мы смирение и назидаемся. | |||||||||||
Ps90(89),11 11 | 11 Quis novit potestatem iræ tuæ, et præ timore tuo iram tuam |
90:11 5100 τις Who 1097 γινώσκει knows 3588 το the 2904 κράτος power 3588 της 3709-1473 οργής σου of your anger? 2532 και and 575 από [2because of 3588 του 3the 5401 φόβου 4fear 1473 σου 3588 τον 2372-1473 θυμόν σου 5of your rage 1821.2 εξαριθμήσασθαι 1 how to count out his days]? |
Ale któż zna srogość gniewu twego? albo kto bojąc się ciebie zna zapalczywość twoję? | Któż zna moc gniewu twego? Kto boi się ciebie w uniesieniu twoim? | Któż wie możność gniewu twego? i przed bojaźnią twoją gniew twój policzyć? | Kto wiest' dierżawu gniewa twojego, i ot stracha twojego jarost' twoju izcziesti? | Кто2 вёсть держaву гнёва твоегw2, и3 t стрaха твоегw2 ћрость твою2 и3счести2; | Кто́ вѣ́сть держа́ву гнѣ́ва твоего́, и от стра́ха твоего́ я́рость твою́ изчести́? | Кто познает силу гнева Твоего, и в страхе пред Тобой кто постигнет ярость Твою? | |||||||||||
Ps90(89),12 12 | 12 dinumerare? Dexteram tuam sic notam fac, et eruditos corde in sapientia. |
90:12 3588 την 1188-1473 δεξιάν σου [4your right hand 3779 ούτως 1So 1107 γνώρισόν 2make known 1473 μοι 3to me]! 2532 και and 3588 τους the ones 3811 πεπαιδευμένους being corrected 3588 τη in the 2588 καρδία heart 1722 εν by 4678 σοφία wisdom. |
Nauczże nas obliczać dni naszych, abyśmy przywiedli serce do mądrości. | Naucz nas liczyć dni nasze, Abyśmy posiedli mądre serce! | Prawicę twoją tak uczyń znajomą: a wyćwiczonego serca w mądrości. | Diesnicu twoju tako skaży mi, i okowannyja sierdcem w mudrosti. | Десни1цу твою2 тaкw скажи1 ми, и3 њков†нныz сeрдцемъ въ мyдрости. | Десни́цу твою́ та́ко скажи́ ми, и окова́нныя се́рдцемъ въ му́дрости. | Посему яви мне спасающую десницу Твою и людей, укрепивших сердце мудростью! | |||||||||||
Ps90(89),13 13 | 13 Convertere, Domine; usquequo? et deprecabilis esto super servos tuos. |
90:13 1994 επίστρεψον Return, 2962 κύριε O lord! 2193 έως For 4219 πότε how long? 2532 και and 3870 παρακλήθητι give comfort 1909 επί unto 3588 τοις 1401-1473 δούλοις σου your servants! |
Nawróćże się, Panie! dokądże odwłaczasz? zlitujże się nad sługami twymi. | Zwróć się ku nam, Panie, jak długo jeszcze, Zmiłuj się nad sługami swymi! | Nawróćże się, Panie! dokądże? a daj się ubłagać sługom twoim. | Obratisia, Gospodi, dokolie? i umolien budi na raby twoja. | Њбрати1сz, гDи, док0лэ; и3 ўмолeнъ бyди на рабы6 тво‰. | Обрати́ся, Го́споди, доко́лѣ? и умоле́нъ бу́ди на рабы́ твоя́. | Обрати взор Твой к нам, Господи! Доколе гневаться будешь? Умилосердись над рабами Твоими! | |||||||||||
Ps90(89),14 14 | 14 Repleti sumus mane misericordia tua; et exsultavimus, et delectati sumus omnibus diebus nostris. |
90:14 1705 ενεπλήσθημεν We were filled up 4404 τοπρωϊ in the morning 3588 του with 1656-1473 ελέους σου your mercy, 2962 κύριε O lord, 2532 και and 21 ηγαλλιασάμεθα we exulted 2532 και and 2165 ευφράνθημεν were glad 1722 εν in 3956 πάσαις all 3588 ταις 2250-1473 ημεραις ημών our days. |
Nasyćże nas z poranku miłosierdziem twojem; tak, abyśmy wesoło śpiewać i radować się mogli po wszystkie dni nasze. | Nasyć nas o świcie łaską swoją, Abyśmy się weselili i radowali przez wszystkie dni nasze! | Napełnieniśmy rano miłosierdzia twego, i rozradowaliśmy się, i kochaliśmy się po wszystkie dni nasze. | Ispołnichomsia zautra miłosti twojeja, Gospodi, i wozradowachomsia i wozwiesielichomsia: | И#сп0лнихомсz заyтра млcти твоеS, гDи, и3 возрaдовахомсz и3 возвесели1хомсz: | Испо́лнихомся зау́тра ми́лости твоея́, Го́споди, и возра́довахомся и возвесели́хомся: | Да исполнимся поутру милости Твоей, Господи, и возрадуемся и возвеселимся; | |||||||||||
Ps90(89),15 15 | 15 Lætati sumus pro diebus quibus nos humiliasti; annis quibus vidimus mala. |
90:15 2165 ευφρανθείημεν We were gladdened 446.2 ανθ' ων because of 2250 ημερών the days 5013 εταπείνωσας you humbled 1473 ημάς us; 2094 ετών years 3739 ων which 1492 είδομεν we beheld 2556 κακά bad things. |
Rozweselże nas według dni, którycheś nas utrapił, według lat, którycheśmy doznali złego. | Rozwesel nas w zamian za dni, gdyś nas utrapił, Za lata, w których oglądaliśmy niedolę! | Weseliliśmy się za dni, w któreś nas uniżył: za lata, któreśmy widzieli złe. | wo wsia dni naszia wozwiesielichomsia, za dni, w niaże smirił ny jesi, lieta, w niaże widiechom złaja. | во вс‰ дни6 нaшz возвесели1хомсz, за дни6, въ нsже смири1лъ ны2 є3си2, лBта, въ нsже ви1дэхомъ ѕл†z. | во вся́ дни́ на́шя возвесели́хомся, за дни́, въ ня́же смири́лъ ны́ еси́, лѣ́та, въ ня́же ви́дѣхомъ зла́я. | во все дни наши возвеселимся мы за дни, когда смирял Ты нас, за годы, когда испытали мы зло. | |||||||||||
Ps90(89),16 16 | 16 Respice in servos tuos et in opera tua, et dirige filios eorum. |
90:16 2532 και And 1492 ίδε look 1909 επί upon 3588 τους 1401-1473 δούλους σου your servants, 2532 και and 1909 επί upon 3588 τα 2041-1473 έργα σου your works, 2532 και and 3594 οδήγησον guide 3588 τους 5207-1473 υιούς αυτών their sons! |
Niech będzie znaczna przy sługach twoich sprawa twoja, a chwała twoja przy synach ich. | Niech się ukaże sługom twoim dzieło twoje, A majestat twój synom ich! | Wejrzyjże na sługi swoje, i na dzieła swoje, a prowadź syny ich. | I prizri na raby twoja i na dieła twoja, i nastawi syny ich. | И# при1зри на рабы6 тво‰ и3 на дэлA тво‰, и3 настaви сhны и4хъ. | И при́зри на рабы́ твоя́ и на дѣла́ твоя́, и наста́ви сы́ны и́хъ. | Воззри на рабов Твоих, на творения Твои, и наставь сыновей их! | |||||||||||
Ps90(89),17 17 | 17 Et sit splendor Domini Dei nostri super nos, et opera manuum nostrarum dirige super nos, et opus manuum nostrarum dirige. |
90:17 2532 και And 1510.5 έστω let [5be 3588 η 1the 2987 λαμπρότης 2brightness 2962 κυρίου 3 of the lord 3588 του 2316-1473 θεού ημών 4our God] 1909 εφ' upon 1473 ημάς us! 2532 και And 3588 τα [4the 2041 έργα 5works 3588 των 5495-1473 χειρών ημών 6of our hands 2720 κατεύθυνον 1prosper 1909 εφ' 2for 1473 ημάς 3us] — 2532 και yes, 3588 το [2the 2041 έργον 3work 3588 των 5495 χειρών ημών 4of our hands 2720 κατεύθυνον 1prosper]! |
Niech będzie przyjemność Pana, Boga naszego, przy nas, a sprawę rąk naszych utwierdź między nami, sprawę rąk naszych utwierdź, Panie! | Niech spocznie na nas łaska Pana, Boga naszego, A dzieło rąk naszych utwierdzaj wśród nas! Tak, utwierdź dzieło rąk naszych! | A niech będzie jasność Pana, Boga naszego, nad nami: a sprawy rąk naszych prostuj nad nami, i dzieło rąk naszych prostuj. | I budi swietłost' Gospoda Boga naszego na nas, i dieła ruk naszych isprawi na nas, i dieło ruk naszych isprawi. | И# бyди свётлость гDа бGа нaшегw на нaсъ, и3 дэлA рyкъ нaшихъ и3спрaви на нaсъ, и3 дёло рyкъ нaшихъ и3спрaви. | И бу́ди свѣ́тлость Го́спода Бо́га на́шего на на́съ, и дѣла́ ру́къ на́шихъ испра́ви на на́съ, и дѣ́ло ру́къ на́шихъ испра́ви. | И да осияет нас свет Господа Бога нашего. Деяния рук наших исправь, исправь дела рук наших! | |||||||||||
← dalej GODZINA I na koniec. Ps 101(100) | ||||||||||||||||||||