Księga Psalmów
Indeksy
PrawoslawniKatolicy.pl
Ps 90 (89) BÓG OSTOJĄ CZŁOWIEKA.
↓GODZINA I cd. 
Ps90(89),1 1 1 Oratio Moysi, hominis Dei. 4335
προσευχή
A prayer *
Μωυσή
by Moses 444
ανθρώπου
the man 3588
του
2316
θεού
of God. 90:1 2962
κύριε
O lord, 2707.1
καταφυγή
[2a refuge 1096
εγενήθης
1you became] 1473
ημίν
for us 1722
εν
unto 1074
γενεά
generation 2532
και
and 1074
γενεά
generation.
Modlitwa Mojżesza, męża Bożego. Panie! tyś bywał ucieczką naszą od narodu do narodu. Modlitwa Mojżesza, męża Bożego. Panie, Tyś był ostoją naszą Z pokolenia w pokolenie. Modlitwa Mojżesza, człowieka Bożego. Molitwa Moisiea cziełowieka Bożyja. Мlтва мwmсeа человёка б9іz Моли́тва Моисе́а человѣ́ка Бо́жiя. Молитва Моисея человека Божия, 89
Ps90(89),2 2 1 Domine, refugium factus es nobis
a generatione in generationem.
90:2 4253
προ
Before 3588
του
the 3735
όρη
mountains 1096
γενηθήναι
existed, 2532
και
and 4111
πλασθήναι
[5took shape 3588
την
1the 1093
γην
2earth 2532
και
3and 3588
την
3611
οικουμένην
4inhabitable world]; 2532
και
even 575
από
from 3588
του
165
αιώνος
eon 2532
και
and 2193
έως
until 3588
του
the 165
αιώνος
eon 1473
συ
you 1510.2.2
ει
are.
Pierwej niżli góry stanęły i niżliś wykształtował ziemię, i okrąg świata, oto zaraz od wieku aż na wieki tyś jest Bogiem. Zanim góry powstały, Zanim stworzyłeś ziemię i świat, Od wieków na wieki Tyś jest, o Boże! 1 Panie, stałeś się ucieczką nam, od rodzaju do rodzaju. Gospodi, pribieżyszcze był jesi nam w rod i rod. ГDи, прибёжище бhлъ є3си2 нaмъ въ р0дъ и3 р0дъ. Го́споди, при­­бѣ́жище бы́лъ еси́ на́мъ въ ро́дъ и ро́дъ. Господи, Ты прибежище наше из род в род!
Ps90(89),3 3 2 Priusquam montes fierent,
aut formaretur terra et orbis,
a sæculo et usque in sæculum tu es, Deus.
90:3 3361
μη
You should not 654
αποστρέψης
return 444
άνθρωπον
man 1519
εις
unto 5014
ταπείνωσιν
humiliation, 2532
και
whereas 2036
είπας
you said, 1994
επιστρέψατε
Return, 5207
υιοί
O sons 444
ανθρώπων
of men!
Ty znowu człowieka w proch obracasz, a mówisz: Nawróćcie się synowie ludzcy. Ty znowu człowieka w proch obracaszI mówisz: Wracajcie, synowie ludzcy! 2 Pierwéj niźli stanęły góry, albo ziemia i świat był stworzony, od wieku i aż do wieku, ty jesteś Bóg. Prieżdie daże goram nie byti i sozdatisia ziemli i wsielienniej, i ot wieka i do wieka ty jesi. Прeжде дaже горaмъ не бhти и3 создaтисz земли2 и3 вселeннэй, и3 t вёка и3 до вёка ты2 є3си2. Пре́жде да́же гора́мъ не бы́ти и созда́тися земли́ и вселе́н­нѣй, и от­ вѣ́ка и до вѣ́ка ты́ еси́. Прежде, чем встали горы и была создана земля и вселенная, от века и до века Ты есть!
Ps90(89),4 4 3 Ne avertas hominem in humilitatem:
et dixisti: Convertimini, filii hominum.
90:4 3754
ότι
For 5507
χίλια
a thousand 2094
έτη
years 1722
εν
in 3788-1473
οφθαλμοίς σου
your eyes, 2962
κύριε
O lord, 5613
ως
are as 2250
ημέρα
day — 3588
η
5504
εχθές
yesterday 3748
ήτις
which 1330
διήλθε
went, 2532
και
and 5438
φυλακή
is as a watch 1722
εν
in 3571
νυκτί
the night.
Albowiem tysiąc lat przed oczyma twemi są jako dzień wczorajszy, który przeminął, i jako straż nocna. Albowiem tysiąc lat w oczach twoichJest jak dzień wczorajszy, który przeminął, I jak straż nocna. 3 Nie obracaj w poniżenie człowieka, i rzekłeś: Nawracajcie się synowie człowieczy. Nie otwrati cziełowieka wo smirienije, i riekł jesi: obratitiesia, synowie cziełowiecziestii. Не tврати2 человёка во смирeніе, и3 рeклъ є3си2: њбрати1тесz, сhнове человёчестіи. Не от­врати́ человѣ́ка во смире́нiе, и ре́клъ еси́: обрати́теся, сы́нове человѣ́честiи. Не подвергни человека унижению, ибо Ты сказал: "Возвратитесь в землю, сыны человеческие!"
Ps90(89),5 5 4 Quoniam mille anni ante oculos tuos
tamquam dies hesterna quæ præteriit:
et custodia in nocte
90:5 3588
τα
1847.1-1473
εξουδενώματα αυτών
[3their contempt 2094
έτη
1Years 1510.8.6
έσονται
2shall be]; 4404
τοπρωϊ
[2the morning 5616
ωσεί
3as 5514
χλόη
4tender shoots 3928
παρέλθοι
1may it go by];
Powodzią porywasz ich; są jako sen, i jako trawa, która z poranku rośnie. Wartko porywasz ich, są jak sen poranny, Jak trawa, która znika: 4 Albowiem tysiąc lat przed oczyma twemi, jako dzień wczorajszy, który przeminął, i straż nocna. Jako tysiaszcza liet pried oczima twoima, Gospodi, jako dien' wczierasznij, iże mimo idie, i straża noszcznaja. Ћкw тhсzща лётъ пред8 nчи1ма твои1ма, гDи, ћкw дeнь вчерaшній, и4же мимои1де, и3 стрaжа нощнaz. Я́ко ты́сяща лѣ́тъ предъ очи́ма тво­и́ма, Го́споди, я́ко де́нь вчера́шнiй, и́же ми́мо и́де, и стра́жа нощна́я. Ибо тысяча лет пред очами Твоими, Господи, как день вчерашний, уже минувший, и как время стражи ночной.
Ps90(89),6 6 5 quæ pro nihilo habentur,
eorum anni erunt. 6 Mane sicut herba transeat;
mane floreat, et transeat;
vespere decidat, induret, et arescat.
90:6 4404
τοπρωϊ
[2in the morning 435.2
ανθήσαι
1blooming], 2532
και
and 3928
παρέλθοι
may it go by; 3588
το
in the 2073
εσπέρας
evening 634
αποπέσοι
it shall fall away, 4645
σκληρυνθείη
may it be hardened 2532
και
and 3583
ξηρανθείη
dried up.
Z poranku kwitnie i rośnie; ale w wieczór bywa pokoszona, i usycha. Rano kwitnie i rośnie, Pod wieczór więdnie i usycha. 5 Co za nic nie stoi, ich lata będą: rano jako trawa niech przeminie; 6 Rano niech kwitnie i przeminie: w wieczór niech upadnie, stwardnieje i uschnie. Unicziżenija ich lieta budut: utro jako trawa mimo idiet, utro procwietiet i priejdiet: na wieczier otpadiet, ożestiejet i izschniet: Ўничижє1ніz и4хъ лBта бyдутъ: ќтрw ћкw травA мимои1детъ, ќтрw процвэтeтъ и3 прeйдетъ: на вeчеръ tпадeтъ, њжестёетъ и3 и4зсхнетъ: Уничиже́нiя и́хъ лѣ́та бу́дутъ: у́тро я́ко трава́ ми́мо и́детъ, у́тро процвѣте́тъ и пре́йдетъ: на ве́черъ от­паде́тъ, ожестѣ́етъ и и́зсхнетъ: Ничтожны годы людские; быстро увянет жизнь, подобно траве: утром она расцветет и скоро поникнет, к вечеру осыплется цвет ее, пожелтеет она и засохнет.
Ps90(89),7 7 7 Quia defecimus in ira tua,
et in furore tuo turbati sumus.
90:7 3754
ότι
For 1587
εξελίπομεν
we faltered 1722
εν
in 3588
τη
3709-1473
οργή σου
your anger, 2532
και
and 1722
εν
in 3588
τω
2372-1473
θυμώ σου
your rage 5015
εταράχθημεν
we were disturbed.
Albowiem od gniewu twego giniemy, a popędliwością twoją jesteśmy przestraszeni. Tak i my giniemy od gniewu twego, A srogością twoją jesteśmy przerażeni. Bośmy ustali w gniewie twoim, i jesteśmy strwożeni w zapalczywości twojéj. jako izcziezochom gniewom twoim, i jarostiju twojeiu smutichomsia. ћкw и3счез0хомъ гнёвомъ твои1мъ, и3 ћростію твоeю смути1хомсz. я́ко изчезо́хомъ гнѣ́вомъ тво­и́мъ, и я́ростiю тво­е́ю смути́хомся. Ибо изнемогли мы от гнева Твоего и от ярости Твоей пришли в смятенье.
Ps90(89),8 8 8 Posuisti iniquitates nostras in conspectu tuo;
sæculum nostrum in illuminatione vultus tui.
90:8 5087
έθου
You put 3588
τας
458-1473
ανομίας ημών
our lawlessness 1726
εναντίον
before 1473
σου
you; 3588
ο
165-1473
αιών ημών
our eon 1519
εις
in 5462
φωτισμόν
the illumination 3588
του
4383-1473
προσώπου σου
of your face.
Położyłeś nieprawości nasze przed sobą, tajne występki nasze przed jasnością oblicza twego. Położyłeś winy nasze przed sobą, Tajne grzechy nasze w świetle oblicza swego. Położyłeś nieprawości nasze przed oczyma swemi: wiek nasz przed jasnością oblicza twego. Położył jesi biezzakonija nasza pried toboju, wiek nasz w proswieszczenije lica twojego. Положи1лъ є3си2 беззакHніz н†ша пред8 тоб0ю, вёкъ нaшъ въ просвэщeніе лицA твоегw2. Положи́лъ еси́ беззако́нiя на́ша предъ тобо́ю, вѣ́къ на́шъ въ просвѣще́нiе лица́ тво­его́. Взираешь Ты на беззакония наши, озаряешь нашу жизнь сиянием лица Твоего.
Ps90(89),9 9 9 Quoniam omnes dies nostri defecerunt,
et in ira tua defecimus.
Anni nostri sicut aranea meditabuntur;
90:9 3754
ότι
For 3956
πάσαι
all 3588
αι
2250-1473
ημέραι ημών
our days 1587
εξέλιπον
failed; 2532
και
even 1722
εν
in 3588
τη
3709-1473
οργή σου
your anger 1587
εξελίπομεν
we failed. 3588
τα
2094-1473
έτη ημών
Our years 5616
ωσεί
are as 689.2
αράχνη
of a spider 3191
εμελέτων
meditating.
Skąd wszystkie dni nasze nagle przemijają dla gniewu twego; jako słowa niszczeją lata nasze. Wszystkie dni nasze znikają z powodu gniewu twego. Lata nasze giną jak westchnienie. Albowiem wszystkie dni nasze ustały: i ustaliśmy w gniewie twoim: lata nasze jako pajęczyna będą poczytane. Jako wsi dnije naszy oskudiesza, i gniewom twoim izcziezochom: lieta nasza jako pauczina pouczachusia: Ћкw вси2 днjе нaши њскудёша, и3 гнёвомъ твои1мъ и3счез0хомъ: Я́ко вси́ дні́е на́ши оскудѣ́ша, и гнѣ́вомъ тво­и́мъ изчезо́хомъ: лѣ́та на́ша я́ко паучи́на по­уча́хуся: Ибо дни наши убывают, и мы от гнева Твоего изнемогаем.
Ps90(89),10 10 10 dies annorum nostrorum in ipsis septuaginta anni.
Si autem in potentatibus octoginta anni,
et amplius eorum labor et dolor;
quoniam supervenit mansuetudo, et corripiemur.
90:10 3588
αι
The 2250
ημέραι
days 3588
των
2094-1473
ετών ημών
of our years 1722
εν
among 1473
αυτοίς
them 1440
εβδομήκοντα
are seventy 2094
έτη
years; 1437-1161
εάν δε
but if 1722
εν
by 1412.1
δυναστείαις
commands — 3589
ογδοήκοντα
eighty 2094
έτη
years, 2532
και
but 3588
το
4183
πλείον
much 1473
αυτών
of them 2873
κόπος
toil 2532
και
and 4192
πόνος
misery; 3754
ότι
for 1904
επήλθε
[2comes 4236
πραότης
1mellowing] 1909
εφ'
upon 1473
ημάς
us, 2532
και
and 3811
παιδευθησόμεθα
we shall be corrected.
Dni wieku naszego jest lat siedmdziesiąt, a jeźli kto duższy, lat ośmdziesiąt, a to, co najlepszego w nich, tylko kłopot i nędza, a gdy to pominie, tedy prędko odlatujemy. Życie nasze trwa lat siedemdziesiąt, A gdy sił stanie, lat osiemdziesiąt; A to, co się ich chlubą wydaje, to tylko trud i znój, Gdyż chyżo mijają, a my odlatujemy. Dni żywota naszego w nich siedmdziesiąt lat: a jeźli w możnościach, ośmdziesiąt lat, a nadto co więcéj, praca i boleść; albowiem łaskawość nadeszła, i będziem karani. dnije liet naszych w nichże siedm'diesiat liet, aszcze że w siłach, osm'diesiat liet, i mnożaje ich trud i boliezn': jako priidie krotost' na ny, i nakażemsia. лBта н†ша ћкw паучи1на поучaхусz: днjе лётъ нaшихъ въ ни1хже сeдмьдесzтъ лётъ, ѓще же въ си1лахъ, џсмьдесzтъ лётъ, и3 мн0жае и4хъ трyдъ и3 болёзнь: ћкw пріи1де кр0тость на ны2, и3 накaжемсz. дні́е лѣ́тъ на́шихъ въ ни́хже се́дмьдесятъ лѣ́тъ, а́ще же въ си́лахъ, о́смьдесятъ лѣ́тъ, и мно́жае и́хъ тру́дъ и болѣ́знь: я́ко прiи́де кро́тость на ны́, и нака́жемся. Годы жизни нашей развеиваются, точно паутина; мера лет наших – семьдесят лет, если же в силах мы, – восемьдесят лет, к тому же скорбь и болезни; этим обретаем мы смирение и назидаемся.
Ps90(89),11 11 11 Quis novit potestatem iræ tuæ,
et præ timore tuo iram tuam
90:11 5100
τις
Who 1097
γινώσκει
knows 3588
το
the 2904
κράτος
power 3588
της
3709-1473
οργής σου
of your anger? 2532
και
and 575
από
[2because of 3588
του
3the 5401
φόβου
4fear 1473
σου
3588
τον
2372-1473
θυμόν σου
5of your rage 1821.2
εξαριθμήσασθαι
1 how to count out his days]?
Ale któż zna srogość gniewu twego? albo kto bojąc się ciebie zna zapalczywość twoję? Któż zna moc gniewu twego? Kto boi się ciebie w uniesieniu twoim? Któż wie możność gniewu twego? i przed bojaźnią twoją gniew twój policzyć? Kto wiest' dierżawu gniewa twojego, i ot stracha twojego jarost' twoju izcziesti? Кто2 вёсть держaву гнёва твоегw2, и3 t стрaха твоегw2 ћрость твою2 и3счести2; Кто́ вѣ́сть держа́ву гнѣ́ва тво­его́, и от­ стра́ха тво­его́ я́рость твою́ изчести́? Кто познает силу гнева Твоего, и в страхе пред Тобой кто постигнет ярость Твою?
Ps90(89),12 12 12 dinumerare?
Dexteram tuam sic notam fac,
et eruditos corde in sapientia.
90:12 3588
την
1188-1473
δεξιάν σου
[4your right hand 3779
ούτως
1So 1107
γνώρισόν
2make known 1473
μοι
3to me]! 2532
και
and 3588
τους
the ones 3811
πεπαιδευμένους
being corrected 3588
τη
in the 2588
καρδία
heart 1722
εν
by 4678
σοφία
wisdom.
Nauczże nas obliczać dni naszych, abyśmy przywiedli serce do mądrości. Naucz nas liczyć dni nasze, Abyśmy posiedli mądre serce! Prawicę twoją tak uczyń znajomą: a wyćwiczonego serca w mądrości. Diesnicu twoju tako skaży mi, i okowannyja sierdcem w mudrosti. Десни1цу твою2 тaкw скажи1 ми, и3 њков†нныz сeрдцемъ въ мyдрости. Десни́цу твою́ та́ко скажи́ ми, и окова́н­ныя се́рдцемъ въ му́дрости. Посему яви мне спасающую десницу Твою и людей, укрепивших сердце мудростью!
Ps90(89),13 13 13 Convertere, Domine; usquequo?
et deprecabilis esto super servos tuos.
90:13 1994
επίστρεψον
Return, 2962
κύριε
O lord! 2193
έως
For 4219
πότε
how long? 2532
και
and 3870
παρακλήθητι
give comfort 1909
επί
unto 3588
τοις
1401-1473
δούλοις σου
your servants!
Nawróćże się, Panie! dokądże odwłaczasz? zlitujże się nad sługami twymi. Zwróć się ku nam, Panie, jak długo jeszcze, Zmiłuj się nad sługami swymi! Nawróćże się, Panie! dokądże? a daj się ubłagać sługom twoim. Obratisia, Gospodi, dokolie? i umolien budi na raby twoja. Њбрати1сz, гDи, док0лэ; и3 ўмолeнъ бyди на рабы6 тво‰. Обрати́ся, Го́споди, доко́лѣ? и умоле́нъ бу́ди на рабы́ твоя́. Обрати взор Твой к нам, Господи! Доколе гневаться будешь? Умилосердись над рабами Твоими!
Ps90(89),14 14 14 Repleti sumus mane misericordia tua;
et exsultavimus, et delectati sumus omnibus diebus nostris.
90:14 1705
ενεπλήσθημεν
We were filled up 4404
τοπρωϊ
in the morning 3588
του
with 1656-1473
ελέους σου
your mercy, 2962
κύριε
O lord, 2532
και
and 21
ηγαλλιασάμεθα
we exulted 2532
και
and 2165
ευφράνθημεν
were glad 1722
εν
in 3956
πάσαις
all 3588
ταις
2250-1473
ημεραις ημών
our days.
Nasyćże nas z poranku miłosierdziem twojem; tak, abyśmy wesoło śpiewać i radować się mogli po wszystkie dni nasze. Nasyć nas o świcie łaską swoją, Abyśmy się weselili i radowali przez wszystkie dni nasze! Napełnieniśmy rano miłosierdzia twego, i rozradowaliśmy się, i kochaliśmy się po wszystkie dni nasze. Ispołnichomsia zautra miłosti twojeja, Gospodi, i wozradowachomsia i wozwiesielichomsia: И#сп0лнихомсz заyтра млcти твоеS, гDи, и3 возрaдовахомсz и3 возвесели1хомсz: Испо́лнихомся зау́тра ми́лости тво­ея́, Го́споди, и воз­ра́довахомся и воз­весели́хомся: Да исполнимся поутру милости Твоей, Господи, и возрадуемся и возвеселимся;
Ps90(89),15 15 15 Lætati sumus pro diebus quibus nos humiliasti;
annis quibus vidimus mala.
90:15 2165
ευφρανθείημεν
We were gladdened 446.2
ανθ' ων
because of 2250
ημερών
the days 5013
εταπείνωσας
you humbled 1473
ημάς
us; 2094
ετών
years 3739
ων
which 1492
είδομεν
we beheld 2556
κακά
bad things.
Rozweselże nas według dni, którycheś nas utrapił, według lat, którycheśmy doznali złego. Rozwesel nas w zamian za dni, gdyś nas utrapił, Za lata, w których oglądaliśmy niedolę! Weseliliśmy się za dni, w któreś nas uniżył: za lata, któreśmy widzieli złe. wo wsia dni naszia wozwiesielichomsia, za dni, w niaże smirił ny jesi, lieta, w niaże widiechom złaja. во вс‰ дни6 нaшz возвесели1хомсz, за дни6, въ нsже смири1лъ ны2 є3си2, лBта, въ нsже ви1дэхомъ ѕл†z. во вся́ дни́ на́шя воз­весели́хомся, за дни́, въ ня́же смири́лъ ны́ еси́, лѣ́та, въ ня́же ви́дѣхомъ зла́я. во все дни наши возвеселимся мы за дни, когда смирял Ты нас, за годы, когда испытали мы зло.
Ps90(89),16 16 16 Respice in servos tuos et in opera tua,
et dirige filios eorum.
90:16 2532
και
And 1492
ίδε
look 1909
επί
upon 3588
τους
1401-1473
δούλους σου
your servants, 2532
και
and 1909
επί
upon 3588
τα
2041-1473
έργα σου
your works, 2532
και
and 3594
οδήγησον
guide 3588
τους
5207-1473
υιούς αυτών
their sons!
Niech będzie znaczna przy sługach twoich sprawa twoja, a chwała twoja przy synach ich. Niech się ukaże sługom twoim dzieło twoje, A majestat twój synom ich! Wejrzyjże na sługi swoje, i na dzieła swoje, a prowadź syny ich. I prizri na raby twoja i na dieła twoja, i nastawi syny ich. И# при1зри на рабы6 тво‰ и3 на дэлA тво‰, и3 настaви сhны и4хъ. И при́зри на рабы́ твоя́ и на дѣла́ твоя́, и наста́ви сы́ны и́хъ. Воззри на рабов Твоих, на творения Твои, и наставь сыновей их!
Ps90(89),17 17 17 Et sit splendor Domini Dei nostri super nos,
et opera manuum nostrarum dirige super nos,
et opus manuum nostrarum dirige.
90:17 2532
και
And 1510.5
έστω
let [5be 3588
η
1the 2987
λαμπρότης
2brightness 2962
κυρίου
3 of the lord 3588
του
2316-1473
θεού ημών
4our God] 1909
εφ'
upon 1473
ημάς
us! 2532
και
And 3588
τα
[4the 2041
έργα
5works 3588
των
5495-1473
χειρών ημών
6of our hands 2720
κατεύθυνον
1prosper 1909
εφ'
2for 1473
ημάς
3us] — 2532
και
yes, 3588
το
[2the 2041
έργον
3work 3588
των
5495
χειρών ημών
4of our hands 2720
κατεύθυνον
1prosper]!
Niech będzie przyjemność Pana, Boga naszego, przy nas, a sprawę rąk naszych utwierdź między nami, sprawę rąk naszych utwierdź, Panie! Niech spocznie na nas łaska Pana, Boga naszego, A dzieło rąk naszych utwierdzaj wśród nas! Tak, utwierdź dzieło rąk naszych! A niech będzie jasność Pana, Boga naszego, nad nami: a sprawy rąk naszych prostuj nad nami, i dzieło rąk naszych prostuj. I budi swietłost' Gospoda Boga naszego na nas, i dieła ruk naszych isprawi na nas, i dieło ruk naszych isprawi. И# бyди свётлость гDа бGа нaшегw на нaсъ, и3 дэлA рyкъ нaшихъ и3спрaви на нaсъ, и3 дёло рyкъ нaшихъ и3спрaви. И бу́ди свѣ́тлость Го́спода Бо́га на́­шего на на́съ, и дѣла́ ру́къ на́шихъ испра́ви на на́съ, и дѣ́ло ру́къ на́шихъ испра́ви. И да осияет нас свет Господа Бога нашего. Деяния рук наших исправь, исправь дела рук наших!
← dalej GODZINA I na koniec. Ps 101(100)