Księga Psalmów

Indeksy


PrawoslawniKatolicy.pl
	Ps 39 (38) SKARGA CZŁOWIEKA UDRĘCZONEGO.
Ps39(38),1 1	1 In finem, ipsi Idithun. Canticum David.	1519 εις To 3588 το the 5056 τέλος director; 3588 τω to * Ιδιθούμ Jeduthun; 5603 ωδή an ode 3588 τω to * Δαυίδ David. 39:1 2036 είπα I said, 5442 φυλάξω I shall guard 3588 τας 3598 -1473 οδούς μου my ways 3588 του 3361 -264 μη αμαρτάνειν [2to not sin 1473 με 1for me] 1722 εν with 1100 -1473 γλώσση μου my tongue. 5087 εθέμην I put 3588 τω 4750 -1473 στόματί μου [2for my mouth 5438 φυλακήν 1a guard] 1722 εν while 3588 τω the 4921 συστήναι [2stood 3588 τον 268 αμαρτωλόν 1sinner] 1726 εναντίον before 1473 μου me.	Przedniejszemu śpiewakowi Jedytunowi psalm Dawidowy.	(39:1) Przewodnikowi chóru. Dla Jedutuna. Psalm Dawidowy.	(39:1) Na koniec, samemu Idythun, pieśń Dawidowa.	W koniec, Idifumu, piesn' Dawidu.	Въ конeцъ, їдіfyму, пёснь дв7ду	Въ коне́цъ, Идиѳу́му, пѣ́снь Дави́ду.	В конец, Идифуму, песнь Давида, 38
Ps39(38),2 2	2 Dixi: Custodiam vias meas: ut non delinquam in lingua mea. Posui ori meo custodiam, cum consisteret peccator adversum me.	39:2 2974.1 εκωφώθην I was mute 2532 και and 5013 εταπεινώθην humbled 2532 και and 4601 εσίγησα quiet 1537 εξ of 18 αγαθών good words, 2532 και and 3588 το 217.3 -1473 άλγημά μου my pain 340 ανεκαινίσθη was renewed.	(39:2) Rzekłem: Będę strzegł dróg moich, abym nie zgrzeszył językiem swym; włożę munsztuk w usta moje, póki niepobożny będzie przedemną.	(39:2) Rzekłem: Będę pilnował dróg swoich, Bym nie zgrzeszył językiem, Będę trzymał na wodzy usta swoje, Póki bezbożny stoi przede mną.	(39:2) Rzekłem: Będę strzegł dróg moich, abym nie zgrzeszył językiem moim: założyłem straż ustom moim, gdy stał grzesznik przeciwko mnie.	Riech: sochraniu puti moja, jeże nie sogrieszati mi jazykom moim: położych ustom moim chraniło, wniegda wostati griesznomu priedo mnoju.	Рёхъ: сохраню2 пути6 мо‰, є4же не согрэшaти ми2 љзhкомъ мои1мъ: положи1хъ ўстHмъ мои6мъ храни1ло, внегдA востaти грёшному предо мн0ю.	Рѣ́хъ: сохраню́ пути́ моя́, е́же не согрѣша́ти ми́ язы́комъ мои́мъ: положи́хъ усто́мъ мои́мъ храни́ло, внегда́ воста́ти грѣ́шному предо мно́ю.	Сказал я: "Буду хранить в чистоте пути мои, дабы не согрешать мне языком моим". Положил я запрет устам моим, доколе стоит грешник предо мною.
Ps39(38),3 3	3 Obmutui, et humiliatus sum, et silui a bonis; et dolor meus renovatus est.	39:3 2328 εθερμάνθη [2heated 3588 η 2588 -1473 καρδία μου 1My heart] 1787 εντός within 1473 μου me; 2532 και and 1722 εν in 3588 τη 3191.1 -1473 μελέτη μου my meditation 1572 εκκαυθήσεται [2would burn away 4442 πυρ 1a fire]; 2980 ελάλησα I spoke 1722 εν with 1100 -1473 γλώσση μου my tongue.	(39:3) Zaniemiałem milcząc; zamilknąłem i w dobrej sprawie; ale boleść moja bardziej się wzmagała.	(39:3) Zaniemówiłem, zamilkłem, Pozbawiony szczęścia, Lecz ból mój się powiększył.	(39:3) Zaniemiałem i uniżyłem się, i zamilczałem dobrych: i ból mój odnowił się.	Oniemiech i smirichsia, i umołczach ot błag, i boliezn' moja obnowisia.	Њнэмёхъ и3 смири1хсz, и3 ўмолчaхъ t бл†гъ, и3 болёзнь моS њбнови1сz.	Онѣмѣ́хъ и смири́хся, и умолча́хъ от бла́гъ, и болѣ́знь моя́ обнови́ся.	Онемел я, смирился, умолк, утратив блага, и снова скорбь овладела мной.
Ps39(38),4 4	4 Concaluit cor meum intra me; et in meditatione mea exardescet ignis.	39:4 1107 γνώρισόν Make known 1473 μοι to me, 2962 κύριε O lord, 3588 το 4009 -1473 πέρας μου my limit! 2532 και and 3588 τον the 706 αριθμόν number 3588 των 2250 -1473 ημερών μου of my days, 5100 τις what 1510.2.3 εστιν it is, 2443 ίνα that 1097 γνώ I should know 5100 τι what 5302 -1473 υστερώ εγω I lack.	(39:4) Rozpaliło się serce moje we wnętrznościach moich; w rozmyślaniu mojem rozżarzył się ogień, ażem tak rzekł językiem swoim:	(39:4) Rozpaliło się serce moje we mnie, Gdy rozmyślałem, zapłonął ogień. Wtedy odezwałem się językiem swoim:	(39:4) Zagrzało się serce moje we mnie: a w rozmyślaniu mojem rozpalił się ogień. 5 (39:5a) Rzekłem językiem moim:	Sogriejasia sierdce moje wo mnie, i w pouczienii mojem razgoritsia ogn': głagołach jazykom moim:	Согрёzсz сeрдце моE во мнЁ, и3 въ поучeніи моeмъ разгори1тсz џгнь: глаг0лахъ љзhкомъ мои1мъ:	Согрѣ́яся се́рдце мое́ во мнѣ́, и въ поуче́нiи мое́мъ разгори́тся о́гнь: глаго́лахъ язы́комъ мои́мъ:	Воспылало сердце мое во мне, и огонь разгорелся в размышлении моем. Говорил я языком моим:
Ps39(38),5 5	5 Locutus sum in lingua mea: Notum fac mihi, Domine, finem meum, et numerum dierum meorum quis est, ut sciam quid desit mihi.	39:5 2400 ιδού Behold, 3822.1 παλαιστάς [2a palm 5087 έθου 1you established] 3588 τας 2250 -1473 ημέρας μου for my days; 2532 και and 5287 -1473 υπόστασίς μου my essence 5616 ωσεί is as 3762 ουθέν nothing 1799 ενώπιόν before 1473 σου you. 4133 πλην Furthermore, 3588 τα 4840.2 σύμπαντα [4all things 3153 ματαιότης 5 are folly 3956 πας 1for every 444 άνθρωπος 2man 2198 ζων 3living].	(39:5) Daj mi poznać, Panie! dokończenie moje, i wymiar dni moich jaki jest, abym wiedział, jak długo trwać będę.	(39:5) Daj mi, Panie, poznać kres mójI jaka jest miara dni moich, Abym wiedział, jak jestem znikomy!	(39:5b) Oznajmij mi, Panie, koniec mój: i liczbę dni moich, która jest, abym wiedział, czego mi niedostaje.	skaży mi, Gospodi, konczinu moju i czisło dnij moich, koje jest', da razumieju, czto liszajusia az.	скажи1 ми, гDи, кончи1ну мою2 и3 число2 днjй мои1хъ, к0е є4сть, да разумёю, что2 лишaюсz ѓзъ.	скажи́ ми, Го́споди, кончи́ну мою́ и число́ дні́й мои́хъ, ко́е е́сть, да разумѣ́ю, что́ лиша́юся а́зъ.	открой мне, Господи, день кончины моей и число дней моих, велико ли оно, да уразумею, что еще остается мне.
Ps39(38),6 6	6 Ecce mensurabiles posuisti dies meos, et substantia mea tamquam nihilum ante te. Verumtamen universa vanitas, omnis homo vivens.	39:6 3305.1 μέντοιγε However, 1722 εν [3with 1504 εικόνι 4an image 1279 διαπορεύεται 2travels 444 άνθρωπος 1a man], 4133 πλην except, 3155 μάτην [2in folly 5015 ταράσσεται 1he is disturbed]. 2343 θησαυρίζει He treasures up, 2532 και but 3756 ου does not 1097 γινώσκει know 5100 τίνι why 4863 συνάξει he shall gather 1473 αυτά them.	(39:6) Otoś na dłoni wymierzył dni moje, a wiek mój jest jako nic przed tobą; zaprawdę szczerą marnością jest wszelki człowiek, choć najduższy. Sela.	(39:6) Oto na szerokość dłoni wymierzyłeś dni mojeA okres życia mojego jest jak nic przed tobą. Tylko jak tchnienie jest wszelki człowiek, choć pewnie stoi. Sela.	(39:6) Otoś pomierne uczynił dni moje, a bytność moja, jako nic przed tobą: zaprawdę, wszystka marność, wszelki człowiek żywiący.	Sie, piadi położył jesi dni moja, i sostaw moj jako nicztoże pried toboju: obaczie wsiaczieskaja sujeta wsiak cziełowiek żywyj.	СE, п‰ди положи1лъ є3си2 дни6 мо‰, и3 состaвъ м0й ћкw ничт0же пред8 тоб0ю: nбaче всsчєскаz суетA всsкъ человёкъ живhй.	Се́, пя́ди положи́лъ еси́ дни́ моя́, и соста́въ мо́й я́ко ничто́же предъ тобо́ю: оба́че вся́ческая суета́ вся́къ человѣ́къ живы́й.	Словно пядью, измерил Ты дни мои, и естество мое как бы ничто пред Тобою. Впрочем, все суета, всяк человек живущий!
Ps39(38),7 7	7 Verumtamen in imagine pertransit homo; sed et frustra conturbatur: thesaurizat, et ignorat cui congregabit ea.	39:7 2532 και And 3568 νυν now, 5100 τις what 3588 η 5281 -1473 υπομονή μου of my endurance — 3780 ουχί is it not 3588 ο the 2962 κύριος lord? 2532 και Even 3588 η 5287 -1473 υπόστασίς μου my support 3844 παρά [2from 1473 σου 3you 1510.2.3 εστιν 1is].	(39:7) Zaprawdę pomija człowiek jako cień; zaprawdę próżno się kłopocze, zgromadza, a nie wie, kto to pobierze.	(39:7) Zaprawdę, człowiek przemija jak cień, Zaprawdę, na próżno się miota. Gromadzi, a nie wie, kto to zabierze.	(39:7) Zaiste, w obrazie przechodzi człowiek, ale próżno trwoży sobą: skarbi, a nie wie, komu to zbierze.	Ubo obrazom chodit cziełowiek, obaczie wsuje miatietsia: sokrowiszczstwujet, i nie wiest', komu sobieriet ja.	U%бо w4бразомъ х0дитъ человёкъ, nбaче всyе мzтeтсz: сокр0вищствуетъ, и3 не вёсть, комY соберeтъ \|.	У́бо о́бразомъ хо́дитъ человѣ́къ, оба́че всу́е мяте́тся: сокро́вищствуетъ, и не вѣ́сть, кому́ собере́тъ я́.	Подобно призраку, ходит человек, но напрасно суетится, собирает сокровища и не знает, кому достанутся они.
Ps39(38),8 8	8 Et nunc quæ est exspectatio mea: nonne Dominus? et substantia mea apud te est.	39:8 575 από From 3956 πασών all 3588 των 458 -1473 ανομιών μου my lawless deeds 4506 ρύσαί rescue 1473 με me! 3681 όνειδος [3for scorn 878 άφρονι 4to the fool 1325 έδωκάς 1You gave 1473 με 2me].	(39:8) A teraz na cóż oczekuję, Panie? Tyś jest sam oczekiwaniem mojem.	(39:8) A teraz, czego mam się spodziewać, Panie? W tobie jest nadzieja moja.	(39:8) A teraz, któreż jest oczekiwanie moje? izali nie Pan? i bytność moja u ciebie jest.	I nynie kto tierpienije moje? nie Gospod' li? i sostaw moj ot tiebie jest'.	И# нн7э кто2 терпёніе моE; не гDь ли; и3 состaвъ м0й t тебє2 є4сть.	И ны́нѣ кто́ терпѣ́нiе мое́? не Госпо́дь ли? и соста́въ мо́й от тебе́ е́сть.	А ныне кто надежда моя? Не Ты ли, Господи? И Тобою создано естество мое.
Ps39(38),9 9	9 Ab omnibus iniquitatibus meis erue me: opprobrium insipienti dedisti me.	39:9 2974.1 εκωφώθην I was made mute, 2532 και and 3756 ουκ I did not 455 ήνοιξα open 3588 το 4750 -1473 στόμα μου my mouth, 3754 ότι for 1473 συ you 4160 εποίησας did it.	(39:9) Przetoż od wszystkich przestępstw moich wybaw mię; na pośmiech głupiemu nie dawaj mię.	(39:9) Ratuj mnie od wszelkich występków moich! Nie wystawiaj mnie na zniewagę nikczemnika!	(39:9) Od wszystkich nieprawości moich wyrwij mię; na pośmiech głupiemu dałeś mię.	Ot wsiech biezzakonij moich izbawi mia: ponoszenije biezumnomu dał mia jesi.	T всёхъ беззак0ній мои1хъ и3збaви мS: поношeніе безyмному дaлъ мS є3си2.	От всѣ́хъ беззако́нiй мои́хъ изба́ви мя́: поноше́нiе безу́мному да́лъ мя́ еси́.	От беззаконий моих избавь меня! На поношение безумцу Ты отдал меня.
Ps39(38),10 10	10 Obmutui, et non aperui os meum, quoniam tu fecisti;	39:10 868 απόστησον Abstain 575 απ' [2from 1473 εμού 3me 3588 τας 3148 -1473 μαστιγάς σου 1your whips]; 575 από from 3588 της the 2479 ισχύος strength 3588 της 5495 -1473 χειρός σου of your hand 1473 εγώ I 1587 εξέλιπον failed.	(39:10) Zaniemiałem, i nie otworzyłem ust moich, przeto, żeś to ty uczynił.	(39:10) Zamilkłem, nie otwieram ust swoich, Bo Ty to uczyniłeś.	(39:10) Zaniemiałem i nie otworzyłem ust moich; boś ty uczynił.	Oniemiech i nie otwierzoch ust moich, jako ty sotworił jesi.	Њнэмёхъ и3 не tверз0хъ ќстъ мои1хъ, ћкw ты2 сотвори1лъ є3си2.	Онѣмѣ́хъ и не отверзо́хъ у́стъ мои́хъ, я́ко ты́ сотвори́лъ еси́.	Онемел я и не отверзал уст своих, ибо Ты этого возжелал.
Ps39(38),11 11	11 amove a me plagas tuas.	39:11 1722 εν With 1648.1 ελεγμοίς rebukes 5228 υπέρ for 458 ανομίας lawlessness 3811 επαίδευσας you corrected 444 άνθρωπον man; 2532 και and 1619.1 εξέτηξας [2wastes away 5613 ως 3as 689.2 αράχνην 4a spider's 3588 την 5590 -1473 ψυχήν αυτού 1his life]; 4133 πλήν besides — 3155 μάτην [3is folly 3956 πας 1every 444 άνθρωπος 2man]. 1316.1 διάψαλμα PAUSE.	(39:11) Odejmij odemnie karanie twoje; bom od smagania ręki twojej ustał.	(39:11) Odwróć ode mnie cios swój; Ginę pod razami ręki twojej.	(39:11) Odejmij odemnie plagi twoje: od mocy ręki twojéj jam ustał w strofowaniu.	Otstawi ot mienie rany twoja: ot krieposti bo ruki twojeja az izcziezoch.	Tстaви t менє2 р†ны тво‰: t крёпости бо руки2 твоеS ѓзъ и3счез0хъ.	Отста́ви от мене́ ра́ны твоя́: от крѣ́пости бо руки́ твоея́ а́зъ изчезо́хъ.	Отведи от меня удары Твои, ибо от крепкой руки Твоей я изнемог.
Ps39(38),12 12	12 A fortitudine manus tuæ ego defeci in increpationibus: propter iniquitatem corripuisti hominem. Et tabescere fecisti sicut araneam animam ejus: verumtamen vane conturbatur omnis homo.	39:12 1522 εισάκουσον Hear 3588 της 4335 -1473 προσευχής μου my prayer, 2962 κύριε O lord, 2532 και and 3588 της 1162 -1473 δεήσεώς μου my supplication! 1801 ενώτισαι Give ear to 3588 των 1144 -1473 δακρύων μου my tears! 3361 μη Be not 3902.1 παρασιωπήσης silent! 3754 ότι for 3941 πάροικος [3a sojourner 1473 εγώ 1I 1510.2.1 ειμι 2am] 3844 -1473 παρά σοι with you, 2532 και and 3927 παρεπίδημος an immigrant, 2531 καθώς as 3956 πάντες all 3588 οι 3962 -1473 πατέρες μου my fathers.	(39:12) Gdy ty gromiąc karzesz człowieka dla nieprawości, wnet niszczysz jako mól grzeczność jego; zaisteć marnością jest wszelki człowiek. Sela.	(39:12) Karami za winę karcisz człowiekaI niweczysz jak mól urok jego. Zaprawdę, tylko tchnieniem jest każdy człowiek. Sela.	(39:12) Dla nieprawości karałeś człowieka: i uczyniłeś, że wyschła jako pająk dusza jego; zaiste, próżno się trwoży wszelki człowiek.	Wo obliczieniich o biezzakonii nakazał jesi cziełowieka, i istajał jesi jako pauczinu duszu jego: obaczie wsuje wsiak cziełowiek.	Во њбличeніихъ њ беззак0ніи наказaлъ є3си2 человёка, и3 и3стazлъ є3си2 ћкw паучи1ну дyшу є3гw2: nбaче всyе всsкъ человёкъ.	Во обличе́нiихъ о беззако́нiи наказа́лъ еси́ человѣ́ка, и иста́ялъ еси́ я́ко паучи́ну ду́шу его́: оба́че всу́е вся́къ человѣ́къ.	Обличая беззакония, поучал Ты человека и непрочной, как паутина, соделал жизнь его. Впрочем суетен всяк человек.
Ps39(38),13 13	13 Exaudi orationem meam, Domine, et deprecationem meam; auribus percipe lacrimas meas. Ne sileas, quoniam advena ego sum apud te, et peregrinus sicut omnes patres mei.	39:13 447 άνες Spare 1473 μοι me! 2443 ίνα that 404 αναψύξω I shall refresh 4253 προ before 3588 του 1473 με my 565 απελθείν going forth, 2532 και and 3765 ουκέτι should no longer 3766.2 ου μη in any way 5224 υπάρξω exist.	(39:13) Wysłuchajże modlitwę moję, Panie! a wołanie moje przyjmij w uszy swoje, nie milcz na łzy moje; bomci ja przychodniem u ciebie, i komornikiem, jako wszyscy ojcowie moi.	(39:13) Wysłuchaj, Panie, modlitwy mojej, I nastaw uszu na wołanie moje! Nie milcz na łzy moje! Gdyż jestem tylko przychodniem u ciebie, Wędrowcem jak wszyscy ojcowie moi.	(39:13) Wysłuchaj modlitwę moję, Panie, i prośbę moję, przyjmij w uszy łzy moje: nie milcz; bom ja jest przychodzień u ciebie i podróżny, jako wszyscy ojcowie moi.	Usłyszy molitwu moju, Gospodi, i molienije moje wnuszy, sliez moich nie priemołczi: jako priesiełnik az jesm' u tiebie i priszliec, jakoże wsi otcy moi.	Ўслhши моли1тву мою2, гDи, и3 молeніе моE внуши2, слeзъ мои1хъ не премолчи2: ћкw пресeльникъ ѓзъ є4смь ў тебє2 и3 пришлeцъ, ћкоже вси2 nтцы2 мои2.	Услы́ши моли́тву мою́, Го́споди, и моле́нiе мое́ внуши́, сле́зъ мои́хъ не премолчи́: я́ко пресе́лникъ а́зъ е́смь у тебе́ и пришле́цъ, я́коже вси́ отцы́ мои́.	Услышь молитву мою, Господи, внемли молению моему! Не безмолвствуй, видя слезы мои, ибо странник я у Тебя и пришлец, подобно отцам моим.
Ps39(38),14 14	14 Remitte mihi, ut refrigerer priusquam abeam et amplius non ero.		(39:14) Sfolguj mi, abym się posilił, pierwej niżeli odejdę, a nie będzie mię.	(39:14) Odwróć ode mnie surowe spojrzenie swoje, Abym odetchnął, zanim odejdę i nie będzie mnie!	(39:14) Zfolguj mi, abym się ochłodził, pierwéj niźli odejdę, a więcéj nie będę.	Osłabi mi, da pocziju, prieżdie daże nie otidu, i ktomu nie budu.	Њслaби ми2, да почjю, прeжде дaже не tидY, и3 ктомY не бyду.	Осла́би ми́, да почі́ю, пре́жде да́же не отиду́, и ктому́ не бу́ду.	Смилуйся надо мною, да вкушу покой, прежде чем умру и не станет меня.