Księga Psalmów

Indeksy


PrawoslawniKatolicy.pl
	Ps 42 (41) TĘSKNOTA WYGNAŃCA ZA DOMEM BOŻYM.
Ps42(41),1 1	1 In finem. Intellectus filiis Core.	1519 εις To 3588 το the 5056 τέλος director; 1519 εις for 4907 σύνεσιν contemplation 3588 τοις to the 5207 υιοίς sons * Κορέ of Korah. 42:1 3739 ον In which 5158 τρόπον manner 1971 επιποθεί [3longs 3588 η 1the 1643.1 έλαφος 2stag] 1909 επί after 3588 τας the 4077 πηγάς springs 3588 των of the 5204 υδάτων waters, 3779 ούτως so 1971 επιποθεί [2longs 3588 η 5590 -1473 ψυχή μου 1my soul] 4314 προς after 1473 σε you, 3588 ο O 2316 θεός God.	Przedniejszemu śpiewakowi z synów Korego pieśń ćwicząca.	(42:1) Przewodnikowi chóru. Pieśń pouczająca synów Koracha.	(42:1) Na koniec, wyrozumienie synom Kore.	W koniec, w razum synow Korieowych, psałom Dawidu.	Въ конeцъ, въ рaзумъ сынHвъ корeовыхъ, pал0мъ дв7ду	Въ коне́цъ, въ ра́зумъ сыно́въ Коре́овыхъ, псало́мъ Дави́ду.	В конец, в поучение сынам Кореевым, псалом Давида, не надписан у евреев, 41
Ps42(41),2 2	2 Quemadmodum desiderat cervus ad fontes aquarum, ita desiderat anima mea ad te, Deus.	42:2 1372 εδίψησεν [2thirsted 3588 η 5590 -1473 ψυχή μου 1My soul] 4314 προς for 3588 τον 2316 θεόν [4God 3588 τον 1the 2478 ισχυρόν 2mighty 3588 τον 2198 ζώντα 3living]. 4219 πότε When 2240 ήξω shall I come 2532 και and 3708 οφθήσομαι appear 3588 τω 4383 προσώπω in front 3588 του 2316 θεού of God?	(42:2) Jako jeleń krzyczy do strumieni wód, tak dusza moja woła do ciebie, o Boże!	(42:2) Jak jeleń pragnie wód płynących, Tak dusza moja pragnie ciebie, Boże!	(42:2) Jako pragnie jeleń do źródeł wodnych, tak pragnie dusza moja do ciebie, Boże.	Imże obrazom żełajet jelien' na istoczniki wodnyja, sice żełajet dusza moja k tiebie, Boże.	И$мже w4бразомъ желaетъ є3лeнь на и3ст0чники водны6z, си1це желaетъ душA моS къ тебЁ, б9е.	И́мже о́бразомъ жела́етъ еле́нь на исто́чники водны́я, си́це жела́етъ душа́ моя́ къ тебѣ́, Бо́же.	Как стремится олень к источникам водным, так стремится душа моя к Тебе, Боже!
Ps42(41),3 3	3 Sitivit anima mea ad Deum fortem, vivum; quando veniam, et apparebo ante faciem Dei?	42:3 1096 εγενήθη [2became 3588 τα 1144 -1473 δακρυά μου 1My tears] 1473 -740 εμοί άρτος bread for me 2250 ημέρας day 2532 και and 3571 νυκτός night, 1722 εν while 3588 τω 3004 λέγεσθαί saying 1473 μοι to me 2596 -1538 καθ' εκάστην each 2250 ημέραν day, 4226 που Where 1510.2.3 εστιν is 3588 ο 2316 -1473 θεός σου your God?	(42:3) Pragnie dusza moja do Boga, do Boga żywego, mówiąc: Kiedyż przyjdę, a okażę się przed obliczem Bożem?	(42:3) Dusza moja pragnie Boga, Boga żywego. Kiedyż przyjdę i ukażę się przed obliczem Boga?	(42:3) Pragnęła dusza moja do Boga, mocnego, żywego: Kiedyż przyjdę, a okażę się przed obliczem Bożem?	Wozżada dusza moja k Bogu kriepkomu, żywomu: kogda priidu i jawliusia licu Bożyju?	ВозжадA душA моS къ бGу крёпкому, жив0му: когдA пріидY и3 kвлю1сz лицY б9ію;	Возжада́ душа́ моя́ къ Бо́гу крѣ́пкому, живо́му: когда́ прiиду́ и явлю́ся лицу́ Бо́жiю?	Возжаждала душа моя Бога Крепкого, Живого: когда приду в обитель Его и встану пред лицом Божиим?
Ps42(41),4 4	4 Fuerunt mihi lacrimæ meæ panes die ac nocte, dum dicitur mihi quotidie: Ubi est Deus tuus?	42:4 3778 ταύτα These things 3403 εμνήσθην I remembered, 2532 και and 1632 εξέχεα [2poured out 1909 επ' 3upon 1473 εμέ 4me 3588 την 5590 -1473 ψυχήν μου 1my soul], 3754 ότι for 1330 διελεύσομαι I shall go through 1722 εν to 5117 τόπω the place 4633 σκη΄νς [2tent 2298 θαυμαστής 1of the wonderful], 2193 έως unto 3588 του the 3624 οίκου house 3588 του 2316 θεού of God, 1722 εν with 5456 φωνή a voice 20 αγαλλιάσεως of exultation, 2532 και and 1843.1 εξομολογήσεως acknowledgment 2279 ήχου of the sound 1858 εορτάζοντος of the solemnizing a holiday.	(42:4) Łzy moje są mi miasto chleba we dnie i w nocy, gdy mi mówią co dzień: Kędyż jest Bóg twój?	(42:4) Łzy moje są mi chlebem we dnie i w nocy, Gdy mówią do mnie co dzień: Gdzie jest Bóg twój?	(42:4) Były mi łzy moje za chleb we dnie i w nocy: gdy mi mówią co dzień: Kędyż jest Bóg twój?	Bysza sliezy moja mnie chlieb dien' i noszcz', wniegda głagołatisia mnie na wsiak dien': gdie jest' Bog twoj?	Бhша слeзы мо‰ мнЁ хлёбъ дeнь и3 н0щь, внегдA глаг0латисz мнЁ на всsкъ дeнь: гдЁ є4сть бGъ тв0й;	Бы́ша сле́зы моя́ мнѣ́ хлѣ́бъ де́нь и но́щь, внегда́ глаго́латися мнѣ́ на вся́къ де́нь: гдѣ́ е́сть Бо́гъ тво́й?	Были слезы мои хлебом мне день и ночь, когда говорили мне всяк день, насмехаясь: "Где Бог твой?"
Ps42(41),5 5	5 Hæc recordatus sum, et effudi in me animam meam, quoniam transibo in locum tabernaculi admirabilis, usque ad domum Dei, in voce exsultationis et confessionis, sonus epulantis.	42:5 2444 ινατί Why 4036 -1510.2.2 περίλυπος ει are you dejected, 3588 η O 5590 -1473 ψυχή μου my soul? 2532 και and 2444 ινατί why 4928.4 -1473 συνταράσσεις με do you disturb me? 1679 έλπισον Hope 1909 επί upon 3588 τον 2316 θεόν God! 3754 ότι for 1843 εξομολογήσομαι I shall acknowledge 1473 αυτώ to him 4992 σωτήριον the deliverance 3588 του 4383 -1473 προσώπου μου of my person.	(42:5) Na to wspominając wylewam sam sobie duszę moję, żem bywał w poczcie innych, i chadzałem z nimi do domu Bożego, z wesołym głosem, i z chwałą, w mnóstwie weselących się.	(42:5) Wspominam to z wielkim rozrzewnieniem, Jak chodziłem w tłumie, pielgrzymując do domu Bożego Wśród głosów radości i dziękczynienia tłumu świętującego.	(42:5) Na tom wspominał i wylałem na się duszę moją: że przyjdę na miejsce przybytku dziwnego, aż do domu Bożego, z głosem wesela i wyznawania głosu godującego.	Sija pomianuch, i izlijach na mia duszu moju: jako projdu w miesto sielienija diwna, daże do domu Bożyja, wo głasie radowanija i ispowiedanija, szuma prazdnujuszczago.	Сі‰ помzнyхъ, и3 и3зліsхъ на мS дyшу мою2: ћкw пройдY въ мёсто селeніz ди1вна, дaже до д0му б9іz, во глaсэ рaдованіz и3 и3сповёданіz, шyма прaзднующагw.	Сiя́ помяну́хъ, и излiя́хъ на мя́ ду́шу мою́: я́ко пройду́ въ мѣ́сто селе́нiя ди́вна, да́же до до́му Бо́жiя, во гла́сѣ ра́дованiя и исповѣ́данiя, шу́ма пра́зднующаго.	Вспомнил я это и излил пред самим собою душу свою; вот пройду я к месту обители дивной, до самого дома Божия, при криках радости и прославления, звуках праздничных!
Ps42(41),6 6	6 Quare tristis es, anima mea? et quare conturbas me? Spera in Deo, quoniam adhuc confitebor illi, salutare vultus mei,	42:6 3588 ο O 2316 -1473 θεός μου my God, 4314 προς to 1683 εμαυτόν myself 3588 η 5590 -1473 ψυχή μου my soul 5015 εταράχθη was disturbed; 1223 διά on account of 3778 τούτο this 3403 μνησθήσομαί I will remember 1473 σου you 1537 εκ from 1093 γης the land * Ιορδάνου of Jordan, 2532 και and * Ερμωνιείμ Hermons, 575 από from 3735 όρους [2mountain 3397 μικρού 1 the small].	(42:6) Przeczże się smucisz, duszo moja! a przecz sobą trwożysz we mnie? Czekaj na Boga; albowiem go jeszcze będę wysławiał za wielkie wybawienie twarzy jego.	(42:6) Czemu rozpaczasz, duszo moja, I czemu drżysz we mnie? Ufaj Bogu, gdyż jeszcze sławić go będę: On jest zbawieniem moim i Bogiem moim!	(42:6) Czemużeś smutna, duszo moja? i czemu mię trwożysz? Miéj nadzieję w Bogu; bo mu jeszcze wyznawać będę: zbawienie twarzy mojéj,	Wskuju priskorbna jesi, dusze moja? i wskuju smuszczajeszy mia? upowaj na Boga, jako ispowiemsia jemu, spasienije lica mojego i Bog moj.	Вскyю приск0рбна є3си2, душE моS; и3 вскyю смущaеши мS; ўповaй на бGа, ћкw и3сповёмсz є3мY, сп7сeніе лицA моегw2 и3 бGъ м0й.	Вску́ю приско́рбна еси́, душе́ моя́? и вску́ю смуща́еши мя́? упова́й на Бо́га, я́ко исповѣ́мся ему́, спасе́нiе лица́ моего́ и Бо́гъ мо́й.	Что прискорбна ты, душа моя? И что смущаешь меня? Уповай на Бога, ибо я прославляю Его: "В Тебе спасение мое, Ты Бог мой!"
Ps42(41),7 7	7 et Deus meus. Ad meipsum anima mea conturbata est: propterea memor ero tui de terra Jordanis et Hermoniim a monte modico.	42:7 12 άβυσσος The deep 12 άβυσσον [2 the deep 1941 επικαλείται 1calls] 1519 εις at 5456 φωνήν the sound 3588 των 2674.1 -1473 καταρρακτών σου of your torrents; 3956 πάντες all 3588 οι 3349.1 -1473 μετεωρισμοί σου your crests 2532 και and 3588 τα 2949 -1473 κύματά σου your waves 1909 επ' [2over 1473 εμέ 3me 1330 διήλθον 1went].	(42:7) Boże mój! dusza moja tęskni sobie we mnie; przetoż na cię wspominam w ziemi Jordańskiej i Hermońskiej, na górze Mizar.	(42:7) Dusza moja smuci się we mnie, Dlatego wspominam cię z krainy Jordanu i szczytów Hermonu, Z gór Misar.	(42:7) I Bóg mój. We mnie samym zatrwożyła się dusza moja: przeto będę na cię pamiętał z ziemie Jordanu i Hermonim, od góry maluczkiéj.	Ko mnie samomu dusza moja smiatiesia: siego radi pomianuch tia ot ziemli Iordanski i jermoniimski, ot gory małyja.	Ко мнЁ самомY душA моS смzтeсz: сегw2 рaди помzнyхъ тS t земли2 їoрдaнски и3 є3рмwніи1мски, t горы2 мaлыz.	Ко мнѣ́ самому́ душа́ моя́ смяте́ся: сего́ ра́ди помяну́хъ тя́ от земли́ Иорда́нски и ермонiи́мски, от горы́ ма́лыя.	В смятение пришла душа моя, и я воспоминаю Тебя на земле Иорданской и Ермониимской, на горе Малой.
Ps42(41),8 8	8 Abyssus abyssum invocat, in voce cataractarum tuarum; omnia excelsa tua, et fluctus tui super me transierunt.	42:8 2250 ημέρας By day 1781 -2962 εντελείται κύριος the lord gives charge to 3588 το 1656 -1473 έλεος αυτού his mercy, 2532 και and 3571 νυκτός at night 5603 -1473 ωδή αυτού his ode 3844 παρ' shall be with 1473 εμοί me — 4335 προσευχή a prayer 3588 τω to the 2316 θεώ God 3588 της 2222 -1473 ζωής μου of my life.	(42:8) Przepaść przepaści przyzywa, na szum upustów twoich: wszystkie powodzi twoje i nawałności twoje na mię się zwaliły.	(42:8) Głębina przyzywa głębinę w odgłosie wodospadów twoich:Wszystkie nawałnice i fale twoje przeszły nade mną.	(42:8) Przepaść przepaści przyzywa, na głos upustów twoich: wszystkie wysokie wały twoje, i nawałności twoje na mię się stoczyły.	Biezdna biezdnu prizywajet wo głasie chliabij twoich: wsia wysoty twoja i wołny twoja na mnie prieidosza.	Бeздна бeздну призывaетъ во глaсэ хлsбій твои1хъ: вс‰ высоты6 тво‰ и3 вHлны тво‰ на мнЁ преид0ша.	Бе́здна бе́здну призыва́етъ во гла́сѣ хля́бiй твои́хъ: вся́ высоты́ твоя́ и во́лны твоя́ на мнѣ́ преидо́ша.	Бездна бездну призывает гласом пучин Твоих. Высокие воды Твои и волны Твои прошли надо мною.
Ps42(41),9 9	9 In die mandavit Dominus misericordiam suam, et nocte canticum ejus; apud me oratio Deo vitæ meæ.	42:9 2046 ερώ I will say 3588 τω 2316 θεώ to God, 483.1 αντιλήπτωρ [2shielder 1473 -1510.2.2 μου ει 1You are my]; 1302 διατί why did 1473 -1950 μου επελάθου you forget me? 2444 ινατί Why 4658.1 σκυθρωπάζων [2looking downcast 4198 πορεύομαι 1do I go] 1722 εν at 3588 τω the 1570.2 εκθλίβειν squeezing 3588 τον by the 2190 εχθρόν enemy?	(42:9) Wszakże we dnie udzieli mi Pan miłosierdzia swego, a w nocy piosnka jego będzie ze mną, i modlitwa do Boga żywota mego.	(42:9) Za dnia wyznacza Pan łąskę swoją! A w nocy śpiewam mu pieśń, modlę się do Boga życia mego.	(42:9) We dnie Pan rozkazał miłosierdzie swoje: a w nocy pieśń jego: przy mnie modlitwa Bogu żywota mego.	W dien' zapowiest' Gospod' miłost' swoju, i noszczyju piesn' jego ot mienie , molitwa Bogu żywota mojego.	Въ дeнь заповёсть гDь млcть свою2, и3 н0щію пёснь є3гw2 t менє2, моли1тва бGу животA моегw2.	Въ де́нь заповѣ́сть Госпо́дь ми́лость свою́, и но́щiю пѣ́снь его́ от мене́ , моли́тва Бо́гу живота́ моего́.	Днем ниспошлет мне Господь милость Свою, и ночью вознесется к Нему песнь моя, молитва Богу, Владыки жизни моей.
Ps42(41),10 10	10 Dicam Deo: Susceptor meus es; quare oblitus es mei? et quare contristatus incedo, dum affligit me inimicus?	42:10 1722 εν In 3588 τω the 2616.4 καταθλάσθαι breaking in pieces 3588 τα 3747 -1473 οστά μου of my bones, 3679 ωνείδισάν [4berated 1473 με 5me 3588 οι 1the ones 2346 θλίβοντές 2afflicting 1473 με 3me]; 1722 εν while 3588 τω 3004 -1473 λέγειν αυτούς in their saying 1473 μοι to me 2596 καθ' accordingly 1538 εκάστην each 2250 ημέραν day, 4226 που Where 1510.2.3 εστιν is 3588 ο 2316 -1473 θεός σου your God?	(42:10) Rzekę Bogu, skale mojej: Przeczżeś mię zapomniał? I czemu smutno chodzę dla uciśnienia od nieprzyjaciela?	(42:10) Mówię do Boga: Skało moja, Dlaczego zapomniałeś o mnie? Dlaczego posępny chodzę, Gdy trapi mnie nieprzyjaciel?	(42:10) Rzekę Bogu: Jesteś mój obrońca: przeczżeś mię zapomniał? i czemu smutno chodzę, gdy mię trapi nieprzyjaciel?	Rieku Bogu: zastupnik moj jesi, poczto mia zabył jesi? i wskuju sietuja chożdu, wniegda oskorbliajet wrag?	РекY бGу: застyпникъ м0й є3си2, почто2 мS забhлъ є3си2; и3 вскyю сётуz хождY, внегдA њскорблsетъ врaгъ;	Реку́ Бо́гу: засту́пникъ мо́й еси́, почто́ мя́ забы́лъ еси́? и вску́ю сѣ́туя хожду́, внегда́ оскорбля́етъ вра́гъ?	Скажу Богу: "Ты Заступник мой, что забыл Ты меня? И что я хожу сетуя, когда оскорбляет меня враг?"
Ps42(41),11 11	11 Dum confringuntur ossa mea, exprobraverunt mihi qui tribulant me inimici mei, dum dicunt mihi per singulos dies: Ubi est Deus tuus?	42:11 2444 ινατί Why 4036 -1510.2.2 περίλυπος ει are you dejected, 3588 η O 5590 -1473 ψυχή μου my soul? 2532 και and 2444 ινατί why 4928.4 -1473 συνταράσσεις με do you disturb me? 1679 έλπισον Hope 1909 επί upon 3588 τον 2316 θεόν God! 3754 ότι for 1843 εξομολογήσομαι I shall acknowledge 1473 αυτώ to him 4991 σωτήριον the deliverance 3588 του 4383 -1473 προσώπου μου of my person, 2532 και and 3588 ο 2316 -1473 θεός μου my God.	(42:11) Jest jako rana w kościach moich, gdy mi urągają nieprzyjaciele moi, mówiąc do mnie na każdy dzień: Kędy jest Bóg twój?	(42:11) Jest mi tak, jakby kruszono mi kości, Gdy mnie lżą wrogowie moi, Mówiąc do mnie co dzień: Gdzież jest Bóg twój?	(42:11) Gdy się łamią kości moje, urągali mi, którzy mię dręczą, nieprzyjaciele moi, gdy mi mówią na każdy dzień: Kędyż jest Bóg twój?	Wniegda sokruszatisia kostiem moim, ponoszachu mi wrazi moi, wniegda głagołati im mnie na wsiak dien': gdie jest' Bog twoj?	ВнегдA сокрушaтисz костeмъ мои6мъ, поношaху ми2 врази2 мои2, внегдA глаг0лати и5мъ мнЁ на всsкъ дeнь: гдЁ є4сть бGъ тв0й;	Внегда́ сокруша́тися косте́мъ мои́мъ, поноша́ху ми́ врази́ мои́, внегда́ глаго́лати и́мъ мнѣ́ на вся́къ де́нь: гдѣ́ е́сть Бо́гъ тво́й?	Когда содрогались кости мои, враги мои поносили меня, говоря мне всяк день: "Где Бог твой?"
Ps42(41),12 12	12 Quare tristis es, anima mea? et quare conturbas me? Spera in Deo, quoniam adhuc confitebor illi, salutare vultus mei, et Deus meus.		(42:12) Przeczże się smucisz, duszo moja? a przecz sobą trwożysz we mnie? Czekaj na Boga; albowiem go jeszcze będę wysławiał, gdyż on jest wielkiem zbawieniem twarzy mojej, i Bogiem moim.	(42:12) Czemu rozpaczasz, duszo moja, I czemu drżysz we mnie? Ufaj Bogu, gdyż jeszcze sławić go będę: On jest zbawieniem moim i Bogiem moim!	(42:12) Czemuś jest smutna, duszo moja? i czemu mię trwożysz? Miej nadzieję w Bogu; bo mu jeszcze wyznawać będę: zbawienie twarzy mojéj, i Bóg mój.	Wskuju priskorbna jesi, dusze moja? i wskuju smuszczajeszy mia? upowaj na Boga, jako ispowiemsia jemu, spasienije lica mojego i Bog moj.	Вскyю приск0рбна є3си2, душE моS; и3 вскyю смущaеши мS; ўповaй на бGа, ћкw и3сповёмсz є3мY, сп7сeніе лицA моегw2 и3 бGъ м0й.	Вску́ю приско́рбна еси́, душе́ моя́? и вску́ю смуща́еши мя́? упова́й на Бо́га, я́ко исповѣ́мся ему́, спасе́нiе лица́ моего́ и Бо́гъ мо́й.	Что прискорбна ты, душа моя? И что смущаешь меня? Уповай на Бога, ибо я прославляю Его: "В Тебе спасение мое, Ты Бог мой!"